Competencias do título |
Código
|
Competencias da titulación
|
A6 |
Trabajar en la sociedad con individuos y grupos para fomentar la promoción de la salud, la prevención, la rehabilitación y el tratamiento. |
A7 |
Escoger, modificar y aplicar teorías apropiadas, modelos y métodos de la práctica para encontrar la ocupación según las necesidades de salud de individuos/poblaciones. |
A8 |
Uso profesional y ético del razonamiento efectivo en todas las partes del proceso de terapia ocupacional. |
A9 |
Utilizar el potencial terapéutico de la ocupación a través del uso de la actividad y el análisis y síntesis ocupacional. |
A10 |
Adaptar y aplicar el proceso de terapia ocupacional en estrecha colaboración de individuos/población. |
A11 |
Trabajar para facilitar entornos accesibles y adaptados y promover la justicia ocupacional. |
A13 |
Buscar activamente, evaluar críticamente y aplicar los rangos de información y de evidencia para asegurar que la práctica es actualizada y relevante al cliente. |
A14 |
Valorar críticamente la práctica de la terapia ocupacional para asegurar que el foco está sobre la ocupación y el funcionamiento ocupacional. |
A15 |
Trabajar según los principios de la práctica centrada en el cliente. |
A16 |
Construir una relación terapéutica como base del proceso de la terapia ocupacional. |
A17 |
Establecer sociedades de colaboración, consultar y aconsejar a clientes, trabajadores sociales, miembros de equipo y otros en la práctica de la ocupación y la participación. |
A18 |
Colaborar con clientes para abogar al derecho de tener sus necesidades ocupacionales satisfechas. |
A19 |
Apreciar y respetar las diferencias individuales, creencias culturales, costumbres y su influencia sobre la ocupación y la participación. |
A20 |
Preparar, mantener y revisar la documentación de los procesos de terapia ocupacional. |
A23 |
Practicar de manera ética, respetando a los clientes, teniendo en cuenta los códigos profesionales de conducta para terapeutas ocupacionales. |
A24 |
Demostrar seguridad, autoconocimiento, autocrítica y conocimientos de sus propias limitaciones como terapeuta ocupacional. |
A29 |
Desarrollar el conocimiento de ocupación y de la práctica de la terapia ocupacional. |
B3 |
Aplicar un pensamiento crítico, lógico y creativo. |
B4 |
Trabajar de forma autónoma con iniciativa. |
B9 |
Capacidad de aplicar los conocimientos a la práctica. |
B24 |
Habilidades de gestión de la información (habilidad para buscar y analizar información proveniente de diversas fuentes). |
C4 |
Desarrollarse para el ejercicio de una ciudadanía abierta, culta, crítica, comprometida, democrática y solidaria, capaz de analizar la realidad, diagnosticar problemas, formular e implantar soluciones basadas en el conocimiento y orientadas al bien común. |
C7 |
Asumir como profesional y ciudadano la importancia del aprendizaje a lo largo de la vida. |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias de materia (Resultados de aprendizaxe) |
Competencias da titulación |
Promover a autonomía persoal e valorar a dependencia do usuario nas áreas de desempeño ocupacional (Actividades da Vida Diaria, Actividades Instrumentais da Vida Diaria, Traballo Educación, Ocio e Tempo libre e participación social), baseándose nos seus diferentes contextos (físico, cultural, social, persoal, virtual, espiritual). En definitiva, coñecementos e capacidade para aplicar a teoría e a práctica de Terapia Ocupacional. |
A9 A10
|
B3 B9
|
C7
|
Manter e mellorar a calidade de vida dos usuarios.
|
A15 A20 A24
|
B9
|
C7
|
Desenvolver coñecemento e capacidade para aplicar as ocupacións terapeuticamente e coñecemento e capacidade para aplicar as Actividades da Vida Diaria terapeuticamente en todas as áreas de desempeño ocupacional. |
A6 A9 A11 A13 A14 A23
|
B24
|
C4
|
Capacidade para identificar e anticipar situacións de risco no adulto con posibilidade de presentar disfunción ocupacional debido ás condicións contextuais.
|
A20 A29
|
B3 B9
|
C7
|
Intervir no adulto con discapacidade física coas patoloxías incidentes nesa etapa vital que ocasionan unha mingua do seu desempeño ocupacional e, polo tanto, da autonomía persoal.
|
A7 A8 A17 A18 A19 A29
|
B3 B9 B24
|
C7
|
Adquirir destrezas na implementación do programa terapéutico personalizado (segundo o usuario, en función da súa historia persoal, da patoloxía que presenta e do período evolutivo desta). E adquirir a capacidade de establecer unha relación terapéutica apropiada aos diferentes momentos do ciclo vital da persoa.
|
A10 A16
|
B4 B9
|
C7
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
Tema 1.- Marco conceptual: Contextualización e razoamento introdutorio desde Terapia Ocupacional ó ciclo vital
(Tema transversal do nivel intermedio do Título. Impartido pola Profa. Inés Viana Moldes)
|
1.1 Análise das necesidades de saúde e benestar
1.2 Análise das principais ocupacións no adulto
1.3 Análise dos recursos comunitarios
1.4 Análise dos medios de comunicación e valores
|
Tema 2.- Calidade de vida
(Tema transversal do nivel intermedio do Título. Impartido pola Profa. Adriana Ávila Álvarez)
|
2.1 Aproximación desde Terapia Ocupacional
2.2 Historia de vida
|
Tema 3.- Autores de referencia en Terapia Ocupacional: Adulto I |
3.1 Comprensión do desenvolvemento teórico
3.2 Análisis y reflexión de los contextos históricos y socioculturales
|
Tema 4.-Rede de servizos: recursos existentes (ou por desenvolver) para o Adulto I
|
4.1 Características e enfoques dos diferentes dispositivos
4.2 Lexislación que afecta ó servizo e á súa práctica
4.3 Habilidades, funcións e rol do terapeuta ocupacional
4.4 Relación co equipo interdisciplinar
4.5 Perfil dos usuarios
|
Tema 5.- Proceso de Terapia Ocupacional no Adulto I: Autonomía persoal e Participación Social
(Tema transversal do nivel intermedio do título. Impartido pola *Profa. Nereida Canosa Domínguez e **Profa. Thais Pousada García)
|
5.1 Derivación
5.2 Screening e valoración inicial
5.3 Modelos de Práctica de Terapia Ocupacional aplicados ao eido de adultos I: Modelo Canadiense do Desempeño Ocupacional, Modelo de Ocupación Humana, Modelo Kawa, Modelo de adaptación a través da ocupación, Modelo Cognitivo Perceptual. Marco de Traballo para a Práctica de Terapia Ocupacional: Dominio e Proceso; Integración sensorial*
5.4 Avaliación ocupacional: usuarios, institucións e poboacións
5.5 Avaliación dos contornos significativos: domicilio
centro de formación, centro laboral, centro de ocio e tempo libre y demais recursos comunitarios
5.6 Planificación de metas e obxectivos coa persoa e coordinación co equipo interdisciplinar
5.7 Intervención desde Terapia Ocupacional.
Consenso co usuario/familia/profesionais, tendo en consideración os contornos significativos, as características e as prioridades do usuario, así como as patoloxías de maior incidencia que poden causar disfunción ocupacional (enfermidades neurolóxicas, enfermidades dexenerativas, afectacións osteoarticulares, afectacións sensoriais)
5.8 Os produtos de apoio: factores ambientais que actúan como facilitadores/barreiras de participación en ocupacións do adulto I**
5.9 Asesoría de terapia ocupacional cos adultos: demais profesionais, familiares, amigos e outros.
5.10 Planificación da alta, seguimento e derivación
|
Tema 6.- Deseño, xestión, planificación e avaliación da Calidade do servizo de Terapia Ocupacional: Adulto I |
6.1 Dirección de recursos, estudos de custo, administración e coidado dos servizos e equipamentos nos eidos sanitarios e comunitarios (domiciliario, formativo, laboral, entre outros)
6.2 Actualización permanente do profesional
|
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Horas presenciais |
Horas non presenciais / traballo autónomo |
Horas totais |
Estudo de casos |
13 |
15 |
28 |
Prácticas de laboratorio |
16 |
33 |
49 |
Proba mixta |
2 |
30 |
32 |
Saídas de campo |
1 |
24.5 |
25.5 |
Proba oral |
1 |
15 |
16 |
Sesión maxistral |
25 |
10 |
35 |
|
Atención personalizada |
2 |
0 |
2 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Estudo de casos |
Metodoloxía onde o suxeito se enfronta ante a descrición dunha situación específica que suscita un problema que ten que ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo.
Permite adquirir as competencias específicas reverenciadas nesta materia.
|
Prácticas de laboratorio |
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Permite adquirir as competencias específicas reverenciadas nesta materia.
|
Proba mixta |
Proba que integra preguntas tipo de probas de ensaio e preguntas tipo de probas obxectivas.
En canto a preguntas de ensaio, recolle preguntas abertas de desenvolvemento. Ademais, en canto preguntas obxectivas, pode combinar preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación.
Permite adquirir as competencias específicas reverenciadas nesta materia.
|
Saídas de campo |
Actividades desenvolvidas nun contexto externo ao contorno académico universitario (empresas, institucións, organismos, monumentos, etc.) relacionadas co ámbito de estudo da materia. Estas actividades céntranse no desenvolvemento de capacidades relacionadas coa observación directa e sistemática, a recollida de información, o desenvolvemento de produtos (bosquexos, deseños, etc.), etc.
Permite adquirir as competencias específicas reverenciadas nesta materia. |
Proba oral |
Proba na que se busca responder, de forma oral, a preguntas cortas ou de certa amplitude, valorando a capacidade de razoamento (argumentar, relacionar, etc.), creatividade e espírito crítico. Permite medir as habilidades que non poden avaliarse con probas obxectivas como a capacidade de crítica, de síntese, de comparación, de elaboración e de orixinalidade do estudante; polo que implica un estudo amplo e profundo dos contidos, sen perder de vista o conxunto das ideas e as súas relacións. |
Sesión maxistral |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Permite adquirir as competencias específicas reverenciadas nesta materia.
|
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Saídas de campo |
Prácticas de laboratorio |
Estudo de casos |
|
Descrición |
A atención personalizada farase, globalmente, mediante titorías personalizadas directas e virtuais, individuais e grupais.
O docente responsable da materia estará dispoñible no despacho do centro segundo o horario de titoría, establecido ó inicio da materia.
|
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Descrición
|
Cualificación
|
Saídas de campo |
Valorarase a capacidade de análise do ámbito e a descrición escrita realizada polo alumno (avaliando de forma negativa os erros gramaticais e ortográficos), así como a aplicación dos coñecementos teórico-prácticas e a capacidade de síntese. |
15 |
Proba mixta |
Se valorará, además de los conocimientos adquiridos, la capacidad de expresión escrita del alumno (evaluando de forma negativa los errores gramaticales y ortográficos), y la integración de conceptos. |
25 |
Prácticas de laboratorio |
Valorarase: a puntualidade, a asistencia obrigatoria, a responsabilidade, a iniciativa, o interese, a actitude ante as normas, a relación co equipo de compañeiros, a integración e a aplicación de conceptos teóricos-prácticos adquiridos previamente, as destrezas, a aprendizaxe colaboradora e os coñecementos adquiridos. A presentación oral dos traballos e a realización dos exercicios. |
20 |
Estudo de casos |
Valorarase, ademais dos coñecementos adquiridos, a capacidade de expresión escrita do alumno (avaliando de forma negativa os erros gramaticais e ortográficos), a integración de conceptos e a capacidade de resolución de problemas. Para iso, terase en conta a aplicación dos modelos de práctica de terapia ocupacional específicos: Modelo Canadense do Desempeño, Modelo de Ocupación Humana, Modelo do Desempeño Ocupacional, Modelo Kawa, Modelo da adaptación a través da ocupación, Modelo australiano de terapia ocupacional, Modelo do déficit cognitivo, Modelo de habilidades adaptativas, Modelo da saúde a través das actividades |
30 |
Proba oral |
Valoraranse os coñecementos adquiridos referentes ó contido da materia, as habilidades e destrezas para a práctica da Terapia ocupacional neste ámbito. Así mesmo será avaliada a actitude crítica, a capacidade de razoamento e a argumentación ofrecida nas respostas. |
10 |
|
Observacións avaliación |
O sistema de cualificacións
expresarase mediante cualificación numérica acordo co establecido no art. 5 do Real
Decreto 1125/2003 de 5 de setembro (BOE 18 de setembro), polo que se establece
o sistema europeo de créditos e o sistema de cualificacións nas titulacións
universitarias de carácter oficial e validez en todo o territorio nacional
Sistema de cualificacións: 0-4.9=Suspenso 5-6.9=Aprobado 7-8.9=Notable
9-10=Sobresaliente 9-10 Matrícula de Honor (Graciable).
Para aprobar a materia, o alumno debe entregar todos os traballos,
participar no laboratorio e ter unha cualificación mínima de 1.25 puntos na
proba mixta e de 0.5 na proba oral. É dicir, só se terán en conta para a
cualificación final da materia todas as notas dos traballos de Estudo de Casos,
Laboratorios e Saída de campo, se o alumno ten unha puntuación mínima de 1.75
nas probas (suma da proba mixta e proba oral). En caso contrario, a nota da
convocatoria corresponderá á nota acadada nas probas e as notas dos demais
traballos se terán en conta para a cualificación do alumno na segunda
oportunidade (xullo).
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
|
Abreu, B.C. y Toglia, J.R. Cognitive
rehabilitation: A model for occupational therapy. En American Journal of
Occupational Therapy,1987: 41, 439-448.
American
Occupational Therapy Association. Occupational Therapy
practice framework: Domian and process. Am J Occu Ther, 2008;62:625-683.
Chapinal
Jiménez, A. Rehabilitación de las manos
con artritis y artrosis en la terapia ocupacional. Barcelona: Masson,
2001-2008.
Christensen, A. L., Uzzeli, B. Brain injury and
neuropsychological rehabilitation. Hillsdale, N.J.:
Lawrence Erlbaum Associates;1994.
Christiansen, Ch., Baum, C. Occupational therapy: performance, participation, and well-being. Thorofare,
NJ: Slack, 2005.
Grieve,
J. Neuropsicología para terapeutas
ocupacionales: cognición en el desempeño ocupacional. Madrid: Panamericana; 2009.
Hagedorn, R. Foundations for
practice in occupational therapy. Edinburgh : Churchill Livingstone; 1997
Blesedell Crepeau E, Cohn
E.S., Boyt Schell, BA. Willard & Spackman, Terapia ocupacional.
Buenos Aires : Médica Panamericana, 2011
Itzkovich, M. Loewenstein Occupational
Therapy Cognitive Assessment (LOTCA) manual. Pequannock, N.J. : Maddak
Inc.;2000
Law
M et al. Medida canadiense de
rendimiento ocupacional, (COPM). Ottawa: CAOT; 2005.
Muñoz
Céspedes, J.M. Rehabilitación
neuropsicológica. Madrid: Síntesis;2001 Neistadt,
ME. Occupational therapy evaluation
for adults a pocket guide Baltimore: Lippincott
Williams & Wilkins; 2000.
Organización Mundial de la Salud.
Clasificación internacional del funcionamiento, de la
discapacidad y de la salud. Madrid: Instituto de Migraciones y Servicios
Sociales; 2001.
Paeth Rohlfs, B. Experiencias con el
concepto Bobath: fundamentos, tratamiento, casos. Madrid: Médica Panamericana; 2007.
Paget,
SA. Reumatología y ortopedia
ambulatoria.M adrid: Marbán; 2001.
Pedretti, L.W., Zoltan, B. Occupational therapy
practice skills for physical dysfunction. St. Louis: Mosby; 2001.
Pelegrín,
C., Muñoz Céspedes, J.M. y Quemada, J.I. Daño cerebral traumático: Aspectos
clínicos y terapéuticos. Barcelona. Prous Science; 1997
Perfetti,C.
El ejercicio terapéutico cognoscitivo
para la reeducación motora del hemipléjico adulto. Barcelona: Edika-Med; 1998.
Polonio
López, B; Durante Molina, P. Terapia
ocupacional aplicada al daño cerebral adquirido. Madrid: Editorial Médica Panamericana; 2010.
Polonio
López, B.Terapia
ocupacional en discapacitados físicos teoría y práctica. Madrid: Editorial
Médica Panamericana; 2004.
Radomski, MV. Occupational therapy practice guidelines for adults
with traumatic brain injury. Bethesda, Md.: American Occupational Therapy Association; 1999.
Reed, K. Quick reference to occupational therapy. Gaithersburg, MD : Aspen, 2001
Rodríguez LP. Medida de la Independencia Funcional. Guía
para la utilización del sistema de datos uniformes para Medicina Física y
Rehabilitación. New York: Research Foundation State University of New York,
1991.
Rodrigues de Prado de Carlo MM, de Miranda Luzo, MC. Terapia ocupacional reabilitação física
e contextos hospitalares. São Paulo: Roca; 2004.
Sebastián
Herranz, M; Noya Arnáiz, R. Adaptación
de puestos de trabajo. Guía de referencia. Madrid: CEAPAT; 2009.
Sebastián
Herranz, M; Valle Gallego, I; Vigara Cerrato, A.Guía
de orientación en la práctica profesional de la valoración reglamentaria de la
situación de dependencia: productos de apoyo para la autonomía personal.
Madrid: CEAPAT; 2012.
Scheiman, M. Low
vision rehabilitation: a practical guide for occupational therapists.
Thorofare: Slack; 2007.
Shacklock, M. Neurodinámica clínica: un
nuevo sistema de tratamiento musculoesquelético. Barcelona: Elsevier; 2007.
Trombly,
C.A. Terapia ocupacional para enfermos
incapacitados físicamente. México
: La Prensa médica mexicana;1990
Turner,
A.; Foster, M.; Johnson, S.E. Terapia
ocupacional y disfunción física principios, técnicas y práctica. New York: Churchill
Livingstone; 2002.
Tyerman, R. The Chessington O.T.
neurological assessment battery. Leicestershire: Nottingham Rehab
Supplies;1986. |
Bibliografía complementaria
|
|
Esclarín de Ruiz. Lesión medular: enfoque
multidisciplinario. Madrid: Paramericana; 2009.
Gómez
Tolón. J. Fundamentos metodológicos de
la terapia ocupacional. Zaragoza: Mira;1997.
González Mas, R. Rehabilitación médica. Barcelona:
Masson; 1997.
Hazel, MC. Proceso evaluativo musculoesquelético
amplitud del movimiento articular y test manual de fuerza muscular. Barcelona:
Paidotribo; 2003.
Iwama, MK. The Kawa model:
culturally relevant occupational therapy. Edinburgh:
Churchill Livingstone Elsevier; 2006.
Kielhofner,G.
Modelo de ocupación humana: teoría
y aplicación. Buenos Aires : Médica Panamericana; 2011.
MacDonald, E. M. Terapéutica Ocupacional en Rehabilitación. Barcelona: Editorial
Salvat; 1979.
Reed, K. Models of Practice in Occupational Therapy.
Editorial Williams and Wilkins; 1984.
Reed, K. L. Concepts of Occupational Therapy. Philadelphia: Lippincott
Williams & Wilkins; 1999.
Viladot
Voegeni, A. Lecciones básicas de
biomecánica del aparato locomotor. Barcelona:
Springer;2000. |
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
|
Materias que continúan o temario |
|
Observacións |
1.- Para axudar a conseguir un contorno inmediato sostible e cumprir co obxectivo estratéxico 9 do" I Plan de Sostenibilidade Medio-ambiental Green Campus FCS", os traballos documentais que se realicen nesta materia: a. - Na súa maioría solicitaranse en formato virtual e soporte informático. b.- De realizarse en papel: - Non se empregarán plásticos. - Realizaranse impresións a dobre cara. - Empregarase papel reciclado. - Evitarase a impresión de borradores. 2.- O profesor responsable resérvase a posibilidade de realizar algún cambio na avaliación ou outros aspectos que serán notificados aos estudantes coa suficiente antelación. |
|