| Competencias do título |
| Código | Competencias da titulación |
| A45 | Coñecemento da metodoloxía de análise de fallo dos materiais. |
| A46 | Comprensión dos mecanismos de fallo nos materiais en servizo. |
| A47 | Asumir a necesidade do mantemento de máquinas e equipos. Coñecer as principais causas de fallo e as estratexias de mantemento. |
| B1 | Aprender a aprender. |
| B2 | Resolver problemas de forma efectiva. |
| B4 | Traballar de forma autónoma con iniciativa. |
| B5 | Traballar de forma colaboradora. |
| B8 | Actitude orientada ao traballo persoal intenso. |
| B9 | Capacidade de integrarse en grupo de traballo. |
| B10 | Actitude orientada á análise. |
| B16 | Fixar obxectivos e tomar decisións. |
| B23 | Positivos fronte a problemas. |
| C6 | Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse. |
| C7 | Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida. |
| C8 | Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade. |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Competencias de materia (Resultados de aprendizaxe) | Competencias da titulación | ||
| Coñecemento da metodoloxía de análise de fallo dos materiais. | A45 |
||
| Comprensión dos mecanismos de fallo nos materiais en servizo. | A46 |
||
| Asumir a necesidade do mantemento de máquinas e equipos. Coñecer as principais causas de fallo e as estratexias de mantemento. | A47 |
||
| Aprender a aprender. | B1 |
||
| Resolver problemas de forma efectiva. | B2 |
||
| Traballar de forma autónoma con iniciativa | B4 |
||
| Traballar de forma colaboradora. | B5 |
||
| Actitude orientada ao traballo persoal intenso. | B8 |
||
| Capacidade de integrarse en grupo de traballo. | B9 |
||
| Actitude orientada á análise. | B10 |
||
| Fixar obxectivos e tomar decisións. | B16 |
||
| Positivos fronte a problemas. | B23 |
||
| Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse. | C6 |
||
| Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida. | C7 |
||
| Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedad | C8 |
||
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| 1. Métodos químicos de análise de fallos | Espectro electromagnético Espectroscopías de emisión e absorción. Espectroscopía de absorción atómica (AAS) Produción de raios X. O espectro de raios X. O efecto fotoeléctrico. Espectrometría de fluorescencia de raios X (XRFS). Difracción de raios X Espectoscopías de electróns. Espectroscopia de electróns para análise química (ESCA/XPS). Espectroscopía de electróns Auger (AES). |
| 2. Preparación materialográfica | Selección e corte das mostras. Embutido. Desbaste. Puído. Puído electrolítico. O ataque metalográfico. Clasificación das técnicas de ataque metalográfico |
| 3. Microscopía óptica e electrónica | Métodos para a formación de imaxes. Lentes e sistemas ópticos. O microscopio óptico. Microscopía confocal. Microscopía con luz polarizada Produción dun feixe de electróns. Interacción dos electróns coa materia. Microscopio electrónico de varrido (SEM). Microscopio electrónico de transmisión (TEM) |
| 4. Ensaios non destrutivos | Radioloxía Partículas magnéticas Correntes inducidas Líquidos penetrantes Ultrasóns Termografía Holografía |
| 5. Fractura | Factor de intensidade de tensións (K) e tenacidade da fractura (Kc). Modos de aplicar a carga a un material agretado. Variación de Kc co tipo de material. Influencia da temperatura e a velocidade de carga sobre Kc. Influencia da microestrutura sobre Kc. Tamaño da zona plástica para estados de tensión planos. Tamaño da zona plástica para estados deformacións planos. Límites de plasticidade para poder aplicarse a LEFM. O ensaio da tenacidade á fractura. |
| 6. Fatiga | Influencia de diversas variables nas curvas S-N. Velocidade de crecemento das gretas por fatiga: ecuación de Paris-Endorgan. Ensaios para determinar a velocidade de crecemento das gretas por fatiga. |
| 7. Fluencia (creep). | Curva tensión-deformación na fluencia. O ensaio de fluencia. Mecanismo físico da fluencia. Estimación da vida en servizo dun material sometido a fluencia: Parámetro de Sherby-Dorn. Parámetro de Larsson-Miller |
| 8. Fractografía | Fracturas transgranulares. Fractura por clivaxe Fractografía da clivaxe Fractura dúctil Fractografía na transición dúctil-fráxil Fracturas intergranulares Fracturas por fatiga Superficies de desgaste |
| 9. Degradación química de materiais | Corrosión electroquímica e corrosión a altas temperaturas. Pila de corrosión electroquímica Fenómenos de polarización. Teoría do potencial mixto Técnicas electroquímicas de medida da velocidade de corrosión Pasivación Degradación química de polímeros e cerámicos. Inflamabilidade de materiais |
| Planificación | |||
| Metodoloxías / probas | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Prácticas de laboratorio | 4 | 0 | 4 |
| Proba obxectiva | 4 | 60 | 64 |
| Traballos tutelados | 1 | 20 | 21 |
| Sesión maxistral | 22 | 0 | 22 |
| Atención personalizada | 1.5 | 0 | 1.5 |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | |||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Prácticas de laboratorio | Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións. |
| Proba obxectiva | Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír cun só tipo dalgunha destas preguntas |
| Traballos tutelados | Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente á aprendizaxe do "como facer as cousas". Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor. |
| Sesión maxistral | Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é coñecida tamén como "conferencia", "método expositivo" ou "lección maxistral". Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | ||
| Metodoloxías | Descrición | Cualificación |
| Sesión maxistral | Os alumnos que asistan a máis do 80% das clases terán 0,5 puntos sobre 10 na nota final | 5 |
| Proba obxectiva | Realizaranse varios exames parciais. Calquera nota inferior a 4.0 penalizará, computando o dobre á hora do cal realice a nota media dos exames. Por exemplo, se un alumno obtivo nos parciais as seguintes notas: 7, 5 y 3; a súa nota media será: (7+5+3+3) / 4 = 4,5 |
75 |
| Traballos tutelados | Realizaranse traballos tutelados en grupo sobre distintos aspectos da materia onde se analizarán as posibles causas dos fallos dos materiais en servizo | 20 |
| Observacións avaliación | ||
|
Para aprobar a nota global mínima será de 5.0. Aos alumnos que asistan a máis do 80% das clases aumentaráselles a nota 0,5 puntos A asistencia a prácticas de laboratorio de obrigatoria para aprobar a materia |
||
| Fontes de información |
| Bibliografía básica |
John P. Sibila (1996). A guide to materials characterization and chemical analysis. Ed. VCH
Enrique Otero (1997). Corrosión y degradación de materiales. Ed. Síntesis
Richard W. Hertzberg (1996). Deformation and fracture mechanics of engineering materials. Ed. Wiley
Jose M. Franco (1999). Ensayos no destructivos para la industria y construcción. Ed. Prensas Universitarias de Zaragoza
J. M. Albella (1993). Introducción a la ciencia de materiales : técnicas de preparación y caracterización. Ed. CSIC
José L. Arana (2002). Mecánica de fractura. Ed. Universidad del País Vasco
Norman E. Dowling (2007). Mechanical behavior of materials. Ed. Peasrson
Francisco J. Gil Mur, (2005). Metalografía. ED. UPC
Carles Riba (2008). Selección de materiales en el diseño de máquinas. Ed. UPC
José A. González (1984). Teoría y práctica de la lucha contra la corrosión. Ed. CSIC |
|
|
|
| Bibliografía complementaria | |
|
|
| Recomendacións | ||
| Materias que se recomenda ter cursado previamente |
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Materias que continúan o temario | ||
|
| Observacións | |