| Competencias do título |
| Código | Competencias da titulación |
| A8 | Illar, analizar e identificar biomoléculas. |
| A10 | Avaliar actividades metabólicas. |
| A26 | Deseñar experimentos, obter información e interpretar os resultados. |
| A29 | Impartir coñecementos de Bioloxía. |
| A30 | Manexar adecuadamente instrumentación científica. |
| A31 | Desenvolverse con seguridade nun laboratorio. |
| B1 | Aprender a aprender. |
| B2 | Resolver problemas de forma efectiva. |
| B3 | Aplicar un pensamento crítico, lóxico e creativo. |
| B4 | Traballar de forma autónoma con iniciativa. |
| B5 | Traballar en colaboración. |
| B7 | Comunicarse de maneira efectiva nunha contorna de traballo. |
| B10 | Exercer a crítica científica. |
| B11 | Debater en público. |
| B13 | Comportarse con ética e responsabilidade social como cidadán e como profesional. |
| C6 | Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse. |
| C7 | Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida. |
| C8 | Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade. |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Competencias de materia (Resultados de aprendizaxe) | Competencias da titulación | ||
| Comprender e describir os mecanismos mediante os que os fermentos (enzimas) actúan como catalizadores biolóxicos. Deseñar, combinando a metodoloxía de prácticas e os fundamentos teóricos, sistemas de purificación e análise de enzimas. Apreciar a importancia dos sistemas de obtención de enerxía no mantemento da vida. Coñecer as principais rutas metabólicas na célula e a súa regulación. Desenrolar a súa capacidade de relacionar unhas rutas coas outras. | A8 A10 A26 A29 A30 A31 |
B1 B2 B3 B4 B5 B7 B10 B11 B13 |
C6 C7 C8 |
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| Tema 1. Os enzimas como catalizadores Biolóxicos. |
Características estructurales que lles confiren vantaxes fronte a catalizadores químicos. Mecanismos de reacción. Anticorpos como catalizadores. Ribozimas. |
| Tema 2. Cinética das reaccións químicas. | Reaccions monosustrato e cinética de Michaelis-Menten. Transformacions da ecuación de Michaelis. Cinética das reacciones bisustrato. Inhibidores de unión irreversible exemplos e aplicacions. Inhibición Reversible: tipos de inhibición. Cinética en presenza de inhibidores. |
| Tema 3: Regulación da actividade enzimática. | Importancia da regulación do metabolismo. Os enzimas alostéricos. Modificación covalente. Isoenzimas. Zimógenos ou proenzimas. |
| Tema 4: Metodoloxía para a determinación de actividades enzimáticas. | Ensaios directos e indirectos. Purificación de enzimas: actividade específica, rendemento e factor de purificación. Importancia e aplicacions actuáis da enzimoloxía. |
| Tema 5: Introducción ó metabolismo. |
Rotas anabólicas e catabólicas. Compartimentalización. Necesidade de coordinación e interrelación entre as distintas rotas, e variabilidade entre especies. Niveis de obtención de enerxía. Metodoloxía para o estudo de rotas metabólicas. Niveis de estudo. |
| Tema 6: Transporte de metabolitos a través das membranas celulares. |
Tipos de transporte en función do gasto enerxético. Datos estructurais de transportadores. Exemplos con metabolitos específicos |
| Tema 7: Obtención de enerxía química. |
Reaccions de oxidación reducción na producción de enerxía. Coenzimas implicados. Xeneración de ATP: fosforilación a nivel de sustrato, fosforilación oxidativa e fosforilación fotosintética como sistemas de obtención de enerxía. Estudo polo miudo de fosforilación oxidativa e fosforilación fotosintética. |
| Tema 8: Glicólise e catabolismo de hexosas. |
Localización das rotas. Etapas e regulación da vía. Fermentacions. Relación coa rota das pentosas fosfato. |
| Tema 9: Ciclo de Krebs. |
Localización da rota. Conversión de piruvato en acetil-CoA. Estudo do complexo piruvato deshidrogenasa e interrelación con outras rotas. Rotas anapleróticas, importancia das lanzadeiras mitocondriales e balances. |
| Tema 10: Gluconeoxénese. |
Definición e localización, necesidade metabólica desta rota. Gluconeoxénese a partires de: piruvato, lactato, aminoácidos e triglicéridos. Ciclo do glioxalato. |
| Tema 11: “Fase oscura” da fotosíntese. Relación coa gluconeoxénese. |
O Ciclo de Calvin. Fotorrespiración. Regulación. A vía C4 das plantas tropicais. O metabolismo ácido das crasuláceas. Metabolismo da sacarosa e o almidón. |
| Tema 12: Metabolismo do glucóxeno. |
O glucóxeno como polisacárido de reserva. Biosíntese e degradación de glucóxeno muscular e hepático. Regulación. O papel do fígado no mantemento da glucemia. Anomalías conxénitas do metabolismo do glucóxeno |
| Tema 13: Metabolismo de lípidos. |
Catabolismo de lípidos: lipólise, beta-oxidación. Biosíntese de ácidos grasos, triglicéridos, lípidos de membrana e esteroides. Regulación do metabolismo de lípidos. Metabolismo de corpos cetónicos. |
| Tema 14: Metabolismo de aminoácidos. |
Dixestión e degradación intracelular de proteínas. Eliminación do nitróxeno dos aminoácidos: transaminación, desaminación. Ciclo da urea. Transporte do amoníaco ó fígado. Destino do esqueleto carbonado dos aminoácidos. Biosíntese de aminoácidos: procedencia do nitróxeno e do esqueleto carbonado. Regulación |
| Tema 15: Derivados de aminoácidos. |
Funciones precursoras dos aminoácidos: aminas con actividade biolóxica, glutatión, porfirinas. Metabolismo de nucleótidos púricos e pirimidínicos. Regulación |
| Tema 16: Integración do metabolismo. |
Perfís metabólicos dos órganos máis importantes. Conexions entre as rotas: glucosa-6-fosfato, piruvato e acetilCoA. Adaptacions metabólicas as situacions de estrés. Xexun, exercicio físico. |
| Tema 17: Regulación hormonal do metabolismo. |
As hormonas como mensaxeiros químicos. Segundos mensaxeiros. Dianas metabólicas da acción hormonal. Receptores hormonais. Sistema da adenilato ciclasa. Sistema da fosfolipasa. Dimerización de receptores |
| Planificación | |||
| Metodoloxías / probas | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Sesión maxistral | 24 | 60 | 84 |
| Solución de problemas | 8 | 16 | 24 |
| Prácticas de laboratorio | 15 | 22.5 | 37.5 |
| Proba mixta | 2 | 0 | 2 |
| Atención personalizada | 2.5 | 0 | 2.5 |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | |||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Sesión maxistral | Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
| Solución de problemas | Técnica mediante a que se ten que resolver unha situación problemática concreta, a partir dos coñecementos que se traballaron, que pode ter máis dunha posible solución. |
| Prácticas de laboratorio | Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións. |
| Proba mixta | Exame que integra preguntas tipo de probas de ensaio, preguntas tipo de probas obxetivas así como resolución de casos e problemas. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | ||
| Metodoloxías | Descrición | Cualificación |
| Solución de problemas | Traballo do alumno en grupos reducidos e controis Nestas actividades avalianse as seguientes competencias: A29 |
20 |
| Prácticas de laboratorio | Participación e Exame. Nestas actividades avalianse as siguintes competencias: A8, A10, A26, A30, A31. |
15 |
| Proba mixta | Avaliaranse os coñecementos adquiridos polos alumnos tanto nas sesions maxistraiss como en clases de problemas. Avalianse as seguintes competencias: A8, A10 |
65 |
| Observacións avaliación | ||
|
As prácticas en Xaneiro e Xulloavaliaranse nun examen práctico, independiente da proba mixta. As prácticas aprobadas xaneiro gárdanse para Xullo. E necesario ter aprobadas as 3 partes: Problemas, Prácticas e Exámen/es de forma independiente para superar a asignatura. A puntuación das Prácticas aprobadas sólo é válida en xaneiro e Xullo. De cara á Calificación final (en xaneiro) se a suma das notas é Maior de 5 pero algunha das partes está suspensa, na calificación final aparecerá un 4,9 e será necesario recupera-la parte suspensa en Xullo. A asistencia a prácticas é obligatoria. Para obtener un Non presentado os alumnos-as non poden ter participado en máis de un 10% das actividades avaliables programadas. En Xullo poderase recuperar o 100% da nota da asignatura cos exámes de prácticas (15%) e proba mixta (85%).
|
||
| Fontes de información |
| Bibliografía básica |
(). .
Stryer, Berg y Tymoczko (2009). Bioquímica 6ª Edn. Reverte
Feduchi, Blasco, Romero y Yáñez (2011). Bioquímica, conceptos esenciales. Panamericana
Lehninger, Nelson y Cox (2006). Principios de Bioquímica. Omega |
| No moodle da asignatura incluiranse ligazóns a páxinas web e outras fontes bibliográficas. | |
| Bibliografía complementaria |
Melo y Cuamatzi (2004). Bioquímica de los procesos metabólicos. Reverté-UAM Xochimilco |
|
|
| Recomendacións | ||
| Materias que se recomenda ter cursado previamente | ||
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Materias que continúan o temario | ||
|
| Observacións | |
| Recórdase que para a obtención de matrícula terán preferencia as mellores notas da oportunidade de xaneiro. Non se admitirá asistir a clase con comidas nin bebidas. Para aprobar a asignatura é necesario aprobar independentemente cada unha das partes: exámens, prácticas, etc. Recoméndase asistir ás clases de grupos reducidos e a tutorías para mellorar o éxito na asignatura. |