A avaliación constará de dúas partes:1) Parte teórica que inclúe os seminarios, a proba de resposta múltiple e
parte da proba mixta, 2) Parte práctica, incluída na proba mixta. En cada unha delas hase de alcanzar un mínimo de 4 puntos sobre 10. Ademais,
será imprescindible obter un mínimo de 4 puntos en cada unha das dúas partes,
teórica e práctica, da proba mixta final. A media de todas as actividades
avaliables ha de alcanzar un mínimo de 5 puntos. Se a media resultase ser de 5
ou máis puntos, pero obtivéronse menos de 4 puntos nunha das partes da proba
mixta (ou nunha das partes da avaliación), a nota final será de 4,9 (suspenso).
Na segunda oportunidade (Xullo), realizarase unicamente a proba mixta, as
cualificacións obtidas en seminarios e proba de resposta múltiple mantéñense da
primeira oportunidade.

A asistencia ás prácticas considérase obrigatoria. Serán considerado como
NON PRESENTADOS aqueles alumnos que non concorran ás probas mixtas.

Competencias de materia (Resultados de aprendizaxe)	Competencias da titulación
Ser capaz de elaborar e expoñer un tema no ámbito da Fisioloxía Vexetal	A18 A29	B1 B8	C1
Ter un coñecemento actualizado sobre os mecanismos de funcionamento dos vexetais e a sua regulación.	A29
Ser capaz de realizar experimentación básica no ámbito da Fisioloxía Vexetal.	A8 A26 A30 A31	B2 B4
Ter unha actitude crítica e constructiva sobre a Fisioloxía Vexetal.		B3 B9 B10 B11 B12 B13	C6
Ser capaz de traballar en grupo para resolver cuestions relativas á Fisioloxía Vexetal		B1 B2 B5 B7	C1

Temas	Subtemas
I. INTRODUCCION	Tema 1.- INTRODUCCION Á FISIOLOXÍA VEXETAL. Tema 2.- A CELULA VEXETAL.
II. RELACIONES HIDRICAS Y NUTRICION MINERAL	Tema 3.- RELACIONS HIDRICAS NA CELULA. Tema 4.- ABSORCION E TRANSPORTE DE AUGA. Tema 5.- PERDIDA DE AUGA POLA PLANTA. TRANSPIRACIÓN. Tema 6.- NUTRICION MINERAL. Tema 7.- ABSORCIÓN E TRANSPORTE DOS NUTRIENTES MINERALES. Tema 8 .- METABOLISMO DO NITROXENO (I). Tema 9.- METABOLISMO DO NITROXENO (II). Tema 10.- METABOLISMO DO AZUFRE. Tema 11.- METABOLISMO SECUNDARIO.
III. FOTOSINTESIS	Tema 12.- INTRODUCCION A FOTOSINTESIS. CLOROPLASTOS. Tema 13.- PIGMENTOS FOTOSINTÉTICOS E ABSORCION DA ENERXIA LUMINOSA. Tema 14.- TRANSPORTE ELECTRONICO E FOTOFOSFORILACION. Tema 15.- FIXACION E ASIMILACIÓN DO CO2. CICLO DE CALVIN. Tema 16.- FOTORESPIRACIÓN. Tema 17.- OUTRAS VIAS DE FIXACIÓN E ASIMILACIÓN FOTOSINTÉTICA DO CO2. Tema 18.- TRANSPORTE POLO FLOEMA.
Programa de prácticas	Práctica 1.-Determinación do potencial osmótico dun tecido vexetal polo método plasmolítico. Práctica 2.-Inducción da actividade nitrato reductasa en plantas de maíz. Práctica 3.-Cuantificación de pigmentos dos cloroplastos. Práctica 4.-Separación e identificación dos pigmentos dos cloroplastos. Práctica 5.- Fotosíntesis en cloroplastos aislados.

Metodoloxías / probas	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	28	70	98
Prácticas de laboratorio	15	15	30
Proba de resposta múltiple	1	0	1
Proba mixta	4	0	4
Seminario	4	10	14

Atención personalizada	3	0	3

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	Exposición oral do tema complementada con presentacións en Power Point, vídeos e/ou esquemas de pizarra. Durante o desenvolvemento do tema se intercalan preguntas ao alumno para que reflexione sobre elas e as resposte oralmente, previamente á súa explicación polo profesor.
Prácticas de laboratorio	Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Proba de resposta múltiple	Ao longo do curso realizarase unha proba de resposta múltiple, co fin de que os alumnos leven a materia ao día.
Proba mixta	Constará de dúas partes, nas cales se avaliarán os coñecementos adquiridos tanto teóricos como prácticos. A proba mixta poderá incluír preguntas a desenvolver, tipo test ou problemas.
Seminario	Técnica de traballo en grupo que ten como finalidade o estudo interactivo dun ou varios temas. Realizarase en grupos moi reducidos de aproximadamente 10 alumnos.

Metodoloxías	Descrición	Cualificación
Proba mixta	Exame dos coñecementos teóricos e prácticos. 55% teórico 20% práctico. Avaliaranse as competencias seguintes: Exame teórico: A18, A29 Exame práctico: A8, A26, A30, A31	75
Proba de resposta múltiple	Proba tipo test. Avaliaranse as competencias A18, A29.	15
Seminario	As actividades desenvolvidas durante os seminarios serán avaliadas de maneira contínua polo profesor. Avaliaranse as competencias A21,A26	10

Observacións avaliación
A avaliación constará de dúas partes:1) Parte teórica que inclúe os seminarios, a proba de resposta múltiple e parte da proba mixta, 2) Parte práctica, incluída na proba mixta. En cada unha delas hase de alcanzar un mínimo de 4 puntos sobre 10. Ademais, será imprescindible obter un mínimo de 4 puntos en cada unha das dúas partes, teórica e práctica, da proba mixta final. A media de todas as actividades avaliables ha de alcanzar un mínimo de 5 puntos. Se a media resultase ser de 5 ou máis puntos, pero obtivéronse menos de 4 puntos nunha das partes da proba mixta (ou nunha das partes da avaliación), a nota final será de 4,9 (suspenso). Na segunda oportunidade (Xullo), realizarase unicamente a proba mixta, as cualificacións obtidas en seminarios e proba de resposta múltiple mantéñense da primeira oportunidade. A asistencia ás prácticas considérase obrigatoria. Serán considerado como NON PRESENTADOS aqueles alumnos que non concorran ás probas mixtas.

Bibliografía básica	BARCELÓ J, NICOLÁS G, SABATER B, SÁNCHEZ R (2001). Fisiología Vegetal. Ed. Pirámide, España TAIZ, L, Zeiger, E (2007). Fisiología Vegetal. (Traducción de la 3ª edición). Universitat Jaume I, España AZCÓN-BIETO J, TALÓN M. (2008). Fundamentos de Fisiología Vegetal. McGraw Hill/ Interamericana, España. SMITH, A.M. et al. (2009). Plant Biology. GS Garland Science TAIZ, L.; ZEIGER, E. (2006). Plant Physiology 4th Ed. Sinauer Associates, Massachusets TAIZ, L. ; ZEIGER, E. (2010). Plant Physiology 5th Ed.. Sinauer Associates, Massachusets JONES, R. et al. (2013). The molecular life of plants. Wiley-Blackwell – ASPB, Reino Unido

Bibliografía complementaria	SCOTT, P. (2008). Physiology and Behaviour of Plants.. John Wiley &amp; Sons Ltd England HELDT, H.W. (1997). Plant Biochemistry and Molecular Biology.. Oxford University Press. Oxford (UK). MOHR, H., SCHOPFER, P. (1995). Plant Physiology. . Ed. Springer, Berlín. SITTE, P., WEILER, E.W., KADEREIT, J.W., BRESINSKY, A., KÖRNER, C. (2004). Strasburger Tratado de Botánica. Ed. Omega, Barcelona. BUCHANAN, B.B., GRUISSEM, W., JONES, R.L (2000). Biochemistry and molecular biology of plants. . ASPP, Rockville Maryland. GIL MARTÍNEZ F. (1995). Elementos de Fisiología Vegetal.. Mundi Prensa, Madrid. SALISBURY FB, ROSS CW. (2000). Fisiología delas plantas. Paraninfo, Madrid GUARDIOLA BÁRCENA, J.L., GARCÍA LUIS, A. (1990). Fisiología Vegetal: Nutrición y transporte. Ed. Síntesis, Madrid. AZCÓN-BIETO J, TALÓN M. (1993). Fisiología y Bioquímica Vegetal. . Interamericana. McGraw Hill. España HOPKINS W.G., HÜNER, N.P.A (2009). Introduction to Plant Physiology.. John Wiley &amp; Sons, INC, New York. CASAL J. (2006). Las plantas entre el suelo y el cielo. Ed. Eudeba BOWSHER, C., STEER, M., TOBIN, A. (2008). Plant Biochemistry. GS Garland Science, New York RIDGE, I. (2002). Plants. Oxford University Press. Oxford (UK). ÖPIK, H, ROLFE, SA, WILLIS, AJ. (2005). The physiology of flowering plants.. Cambridge University Press (UK).

Observacións