| Competencias do título |
| Código | Competencias da titulación |
| A12 | Coñecemento da elasticidade e resistencia de materiais, e capacidade para realizar cálculos de elementos sometidos a solicitudes diversas |
| A20 | Coñecemento das características dos materiais estruturais navais e dos criterios para a súa selección |
| B7 | Ser capaz de realizar unha análise crítica, avaliación e síntese de ideas novas e complexas |
| C5 | Asumir como profesionais e cidadáns a importancia da aprendizaxe ao longo da vida |
| C6 | Valorar a importancia da investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Competencias de materia (Resultados de aprendizaxe) | Competencias da titulación | ||
| Adquirir os coñecementos propios da mecanica de medios continuos e do comportamento elástico dos materiais sometidos a distintas forzas. | A12 A20 |
B7 |
C5 C6 |
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| Tema 1: Introducción a resistencia de materiaís. | Modelo teórico de sólido elástico: prisma mecánico. Equilibrio estático e equilibrio elástico. Estado Tensional dun prisma mecánico. Concepto de tensión. Tensor de tensións. Tensións e direccións principais. Círcunferencias de Mohr. Principios xerais de Resistencia de Materiais. Esforzo normal e cortante, momentos de flexión e torsión: as súas relacións coas compoñentes da matriz de tensións. Criterios de resistencia. Teoremas enerxéticos. |
| Tema 2: Carga axial. | Estado tensional e de deformación nun prisma mecánico sometido a tracción ou compresión monoaxial. Diagrama tensión-deformación. Expresión do potencial interno dun prisma mecánico sometido a tracción ou compresión monoaxial. Tracción ou compresión monoaxial hiperestática. Superación por condicións de deformación e métodos enerxéticos. |
| Tema 3. Teoría xeral da flexión | Teoría xeral da flexión Flexión simple de pezas prismáticas. Determinación de momentos flectores e esforzos cortantes en distintos casos de sustentación e carga. Flexión biaxial. Análise de tensións. Tensións producidas na flexión simple. Barras de sección armada e de sección composta. Flexión composta. Análise de tensións. |
| Tema 4. Flexíón. Analise de deformacións. | Deformación de vigas rectas sometidas a flexión. Ecuación diferencial da liña elástica. Método da dobre integración para o cálculo de deformacións de barras rectas sometidas a flexión simple. Ecuación universal da deformada dunha viga de rixidez constante. Teoremas de Mohr. Teoremas enerxéticos de cálculo de sistemas elásticos para o cálculo de deformacións. |
| Tema 5. Flexión hiperestática | Métodos de resolución Flexión hiperestática.- Métodos de cálculo de barras hiperestáticas dun só tramo e de varios apoios. Métodos enerxéticos. Condicións de contorno variables na sustentación hiperestática. |
| Tema 6. Inestabilidade estrutural. | Inestabilidade estrutural. Pandeo. Flexión lateral.- Estabilidade do equilibrio elástico.- Pandeo de prismas rectos de sección constante sometidas a compresión-Euler. Compresión excéntrica dunha peza soporte delgada e esvelta. Condicións de contorno na sustentación da peza. |
| Tema 7. Teoria da torsión. | Teoría elemental da torsión en prismas de sección recta circular. Análise de tensións e deformacións. Determinación de momentos torsores. Sistemas isostáticos e hiperestáticos. Torsión e flexión combinadas. Cálculo de eixos de transmisión de potencia. |
| Planificación | |||
| Metodoloxías / probas | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Sesión maxistral | 60 | 20 | 80 |
| Solución de problemas | 30 | 20 | 50 |
| Proba obxectiva | 5 | 0 | 5 |
| Atención personalizada | 15 | 0 | 15 |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | |||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Sesión maxistral | Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais, que ten como finalidade transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe na o ámbito da análise estrutural. |
| Solución de problemas | Metodoloxía que permite a realización de actividades de carácter práctico, con computador, tales como modelización, análise e simulación de elementos mecánicos e estruturais, ou experimentais, como ensaios no taller de estruturas dos devanditos elementos, para estudar a súa deformación e resistencia. |
| Proba obxectiva | Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | ||
| Metodoloxías | Descrición | Cualificación |
| Proba obxectiva | Realízase individualmente, de forma presencial, ao finalizar a materia, cunha duración estimada de 4 horas. Realízase tambien unha primeira proba parcial cunha valoración do 40%. Esíxese unha nota mínima de 4 sobre 10 para que se realize a media das dúas probas parciais. |
90 |
| Solución de problemas | Se valorarán las prácticas entregadas por el alumno | 10 |
| Observacións avaliación | ||
| Fontes de información |
| Bibliografía básica |
Diez de Ulzurrun I (1998). Apuntes de Elasticidad y Resistencia de Materiales. ETSIIN - Madrid
Ortiz Berrocal (2010). Resistencia de Materiales. McGraw Hill
Gere James M Timoshenko (2002). Resistencia de Materiales. McGraw Hill
Vazquez M. (2006). Resistencia de Materiales. Noela
Sáez BenitoJ.M (2002). Tensiones Tangenciales en flexión. ETSIIN-Madrid |
|
|
|
| Bibliografía complementaria |
Saez Benito (2002). Calculo Matricial de Estructuras. ETSIIN-Madrid
Mirolioubov, I (1998). Problemas de Resistencia de Materiales. MIR |
|
|
| Recomendacións | ||
| Materias que se recomenda ter cursado previamente | ||
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Materias que continúan o temario | ||
|
| Observacións | |