| Actividades iniciais |
Despois da presentación da materia, establecerase un coloquio no que se tratará de averiguar os intereses dos estudantes na mesma, a súa utilidade, así como os coñecementos previos dos que se parte.
Actividades que se levan a cabo antes de iniciar o proceso de ensino-aprendizaxe, coa finalidad de coñecer as competencias, intereses e/ou motivacións que posúe o alumnado para o logro dos obxectivos que se queren alcanzar, vinculados a un programa formativo. Con ela preténdese obter información relevante que permita articular a docencia para favorecer aprendizaxes eficaces e significativos, que partan dos saberes previos do alumnado. |
| Sesión maxistral |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. |
| Prácticas de laboratorio |
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Nesta materias os modulos prácticos abrangarán por unha parte a valoración estático-dinámica do complexo articular nocello-pé, así como a valoración global dos segmentos corporais. Posteriormente experimentaranse técnicas terapéuticas para dar resposta as posibles disfuncións valoradas, fundamentalmente consistentes na técnica de vendaxes mixtos (rixidos, elásticos e neuromusculares) |
| Discusión dirixida |
Técnica de dinámica de grupos na que os estudantes discuten de forma libre, informal e espontánea sobre un tema, especialmente a resolución dun problema xeralmente de natureza biomecánica e que garda relación co ámbito clínico, plantexado e coordinado polo moderador do debate, neste caso o profesor. |
| Estudo de casos |
Metodoloxía onde os estudantes se enfronta ante a descrición dunha situación específica que suscita un problema que ten que ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión.
O estudantes sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional (caso clínico xeralmente), e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo. |
| Esquemas |
Realización de representacións gráficas e simplificadas da información que conleva uns determinados contidos de aprendizaxe é permite dotar ao estudante dunha visión global e interrelacionada dos conceptos clave.
|
| Proba mixta |
En canto a preguntas de ensaio, recolle preguntas abertas de desenvolvemento. Ademais, en canto preguntas obxectivas, pode combinar preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. |
Asignaturas