Guía DocenteCurso
Facultade de Dereito
  Inicio | galego | castellano | english | A A A |  
Mestrado Universitario en Dereito: Estudos da Unión Europea (Plan 2017)
 Asignaturas
  Mercado interior
   Contidos
Temas Subtemas
I.- DEREITO DA COMPETENCIA Lección 1. Introdución

Lección 2. Acordos restritivos da competencia horizontais

Lección 3. Abuso de posición dominante

Lección 4. Control de concentracións económicas

Lección 5. A competencia no sector do transporte marítimo

Lección 6. Competencia desleal e publicidade

Lección 7. Acordos restritivos verticais

Lección 8. As empresas públicas
II.- PROPIEDADE INDUSTRIAL Lección 1. A marca comunitaria

Lección 2. A marca internacional

Lección 3. A patente europea e "comunitaria"

Lección 4. O deseño comunitario (debuxos e modelos)

Lección 5. A protección comunitaria das obtencións vexetais e das indicacións xeográficas dos produtos
III.- DEREITO DE SOCIEDADES Lección 1. A Sociedade Anónima Europea

Lección 2. A Sociedade Cooperativa Europea

Lección 3. As directivas comunitarias en materia de Dereito de sociedades
IV.- ASPECTOS FISCAIS DO MERCADO INTERIOR

O principal obxectivo que pretende alcanzarse a través da docencia da materia correspondente á Fiscalidade Comunitaria ou da UE, radica en pór de relevo a incidencia do Dereito Comunitario sobre o ordenamento financeiro e tributario dos Estados membros.
Actualmente, a incidencia do Dereito Comunitario Europeo sobre o ordenamento financeiro dos Estados membros resulta incontrovertible, a pesar de que apenas pode falarse dun "tributo comunitario" en sentido estrito. De feito, na hora actual una das principais cuestións que tal incidencia vén expondo reside en delimitar de forma precisa o ámbito obxectivo sobre o que se proxecta o Dereito comunitario á hora de modular cando non (re)configurar o ordenamento financeiro nacional. A este respecto, debe advertirse xa desde un principio que non existe un elenco pechado ou taxado de regras que delimite o ámbito competencial atribuído ao dereito comunitario, antes ao contrario, podería manterse que asistimos a unha progresiva "comunitarización" do ordenamento nacional. A outra consecuencia de alcance que resulta desta "forza expansiva" do Dereito comunitario reside no impacto que tal fenómeno posúe en relación cos principios constitucionais financeiros nacionais. A recente sentenza do TJCE no caso Azores, na que se ventila a cuestión da compatibilidade co Dereito Comunitario das medidas fiscais adoptadas por entes territoriais infraestatales dotados de autonomía financeira, constitúe un claro exemplo do alcance co que se proxecta o Dereito Comunitario sobre o ordenamento financeiro nacional dos Estados membros.

Debe salientarse igualmente que o Dereito Comunitario non opera unicamente limitando a creación de Dereito Financeiro por parte dos Estados membros senón que constitúe unha fonte creadora (e reconfiguradora) de Dereito Financeiro e Tributario en plena expansión. Aínda que é certo que tal incidencia alcanzou as súas cotas máis elevadas en relación cos denominados aspectos materiais do Dereito tributario, non pode descoñecerse a tendencia dirixida cara á "comunitarización" do estatuto do contribuínte, isto é, a incidir na posición da contribuínte fronte a administración e correlativamente, por tanto, no exercicio das potestades e mecanismos (vgr., cláusulas antiabuso) que esta pode empregar no cumprimento das súas funcións.

Dito noutros termos, a incidencia do Dereito Comunitario sobre o ordenamento financeiro vén sendo cada vez máis intensa, de xeito que tal proceso non resulta unicamente da "armonización fiscal" positiva articulada a través de Regulamentos e Directivas Comunitarias aprobadas polo Consello no ámbito tradicional do IVE, os IEE, o IAJD, os gravames aduaneiros, o IS e o IRNR. Existen, á súa vez, outros instrumentos comunitarios xeradores dunha armonización de segundo grao que afectan (positiva e negativamente) a outros ámbitos do ordenamento financeiro (v.gr, a propia LGT). Certamente, a xurisprudencia do TJCE, o Soft-law e a acción da Comisión en materia de axudas de estado de tipo "fiscal" están a contribuír de forma sustantiva a configurar o ordenamento financeiro dos Estados membros, de xeito que tal contribución do Dereito comunitario ao ordenamento financeiro non se reduce á articulación de novos límites ao poder financeiro senón que tamén achega principios propios que nutren e intégranse no noso ordenamento dotándoo dun certo carácter bifronte ou dual.

A través deste módulo unicamente trátase de examinar o modo de integración do Dereito comunitario no ordenamento financeiro nacional, así como aos ámbitos materiais sobre os que se proxecta con máis intensidade este Dereito comunitario. 		I. INTRODUCIÓN.

LECCIÓN 1.
A incidencia do Dereito Comunitario no ordenamento financeiro dos Estados membros.
Análise das principais disposicións do Tratado que afectan o ordenamento financeiro e tributario dos Estados membros.
O Dereito Comunitario como fonte do ordenamento financeiro dos Estados membros.
Os instrumentos xurídicos típicos e atípicos.
O ámbito material sobre o que se proxecta o Dereito Comunitario
Os principios inspiradores do Dereito Comunitario Financeiro.

II.- A ARMONIZACIÓN DA IMPOSICIÓN DIRECTA

Lección 2

A Armonización da imposición directa a través de actos típicos e atípicos.

As Directivas Fiscais:
A Directiva 90/435/CEE
A Directiva 90/434/CEE
A Directiva 2003/48/CE
A Directiva 2003/49/CE
A Directiva 2011/16/UE
A Directiva 76/308/CEE
O Convenio 90/436/CEE, de Arbitraxe fiscal

O Soft-law da Comisión e do ECOFIN
-Comunicacións en materia de fiscalidade de dividendos, pensións, traballadores, compensación de perdas, impostos de saída, axudas de estado, etc.

-Os Códigos de Conduta do ECOFIN en materia de competencia fiscal perniciosa e sobre prezos de transferencia.

Lección 3:
A armonización xurisprudencial da imposición directa:
Os principios de non discriminación e non restrición
Exame a través da última xurisprudencia e as Comunicacións da Comisión
V. AXUDAS DE ESTADO


Tras estudar os aspectos do Dereito mercantil nos que o Dereito comunitario ha tido unha maior incidencia, esta segunda parte ten por obxectivo as Axudas de Estado.

O estudo das Axudas de Estado centrarase na noción de Axuda de estado e no procedemento comunitario establecido para o seu control.

 Lección 1. Noción de Axuda de Estado.
Lección 2. Procedemento de autorización
Lección 3. Procedemento de control

Temario prácticas (no seu caso)
As axudas de Estado e a administración autonómica galega.
DEREITO DO CONSUMO

I.- A POSICIÓN DO CONSUMIDOR E DO USUARIO NO DEREITO COMUNITARIO E NO ORDENAMENTO XURÍDICO ESPAÑOL. A POLÍTICA COMUNITARIA DE PROTECCIÓN DO CONSUMIDOR.
II.- O CONSUMIDOR DE VIVENDA.
III.- BANCA. PRODUTOS FINANCEIROS, MEDIOS DE PAGO BANCARIOS E GARANTÍAS HIPOTECARIAS.
 I.- O CONSUMIDOR INDIVIDUAL.- II.- AS ASOCIACIÓNS DE CONSUMIDORES E USUARIOS: II.1.- A defensa dos dereitos e intereses propios dos consumidores como función primordial.-II.2.- Outras funcións das asociacións de consumidores e usuarios.- II.2.1.- Enunciado de funcións.- II.2.2.- A representación dos seus asociados: audiencia e participación na elaboración de disposicións xerais.- II.2.3.- Información e educación dos consumidores e usuarios.- III.- AS OFICINAS DE INFORMACIÓN AO CONSUMIDOR.- III.1.- Concepto e natureza xurídica.- III.2.- Funcións típicas ou propias das OMIC.- III.3.- Outras funcións atribuídas ás OMIC.- IV.- A LEXISLACIÓN EN MATERIA DE DEREITO DE CONSUMO NO ESTADO «PLURILEXISLATIVO» ESPAÑOL.
I.-COMPRAVENDA DE VIVENDA. II.- MODALIDADES CONTRACTUAIS AO REDOR DA ADQUISICIÓN DE VIVENDA. III.- PUBLICIDADE, INFORMACIÓN E FORMA CONTRACTUAL NA VENDA DE VIVENDAS. IV.- A VIVENDA: REQUISITOS. V.- O PREZO. VI.- PRÁCTICAS CONTRACTUAIS (ABUSIVAS) RELATIVAS Á RESOLUCIÓN E DESISTIMIENTO. VII.- EVENTUAIS CESIÓNS DE CONTRATO. VIII.- RÉXIME DAS VARIACIÓNS OU REFORMAS NA VIVENDA A ENTREGAR. IX.- ATRASOS NA ENTREGA DA VIVENDA. X.- INCUMPRIMENTO CONTRACTUAL DEFINITIVO. XI.- COMPRAVENDA DE VIVENDA CON MEDIACIÓN DE AXENTES INMOBILIARIOS. XII.- A INTERVENCIÓN DO PROMOTOR NO RÉXIME DE PROPIEDADE HORIZONTAL. AS CLÁUSULAS ABUSIVAS OU ILÍCITAS NOS ESTATUTOS DE PROPIEDADE HORIZONTAL. XIII.- PROTECCIÓN DO ARRENDATARIO DE VIVENDA COMO CONSUMIDOR: XIII.1.- Publicidade e información nos arrendamentos de vivenda: remisión. XIII.2.- Cláusulas abusivas nos alugueres de vivenda.
I.- NORMAS SOBRE TRANSPARENCIA NAS OPERACIÓNS CON ENTIDADES DE CRÉDITO E PROTECCIÓN DO CLIENTE BANCARIO. II.- DEBERES DE PUBLICIDADE OU DE INFORMACIÓN AO CLIENTE. III.- O PACTO DE INTERESES NOS PRÉSTAMOS BANCARIOS. IV.- TRANSPARENCIA DOS PREZOS DOS SERVIZOS BANCARIOS PRESTADOS MEDIANTE CAIXEIROS AUTOMÁTICOS (INFORMACIÓN SOBRE AS COMISIÓNS). V.- ADQUISICIÓN A DISTANCIA DE PRODUTOS FINANCEIROS. VI.- A UTILIZACIÓN DE TARXETAS DE PAGO ELECTRÓNICO E CRÉDITOS VINCULADOS. VII.- MALAS PRÁCTICAS BANCARIAS. VIII.- A RECLAMACIÓN XUDICIAL DE SALDOS DEBEDORES POLA ENTIDADE BANCARIA. IX.- PRÉSTAMO CON GARANTÍA HIPOTECARIA: IX.1.- O contrato de préstamo garantido cunha hipoteca. IX.2.- O crédito hipotecario ao consumo. IX.3.- A protección do debedor nos créditos hipotecarios. IX.4.- Reembolso ou cancelación anticipada do préstamo garantido con hipoteca. IX.5.- Peculiaridades do pacto de intereses. IX.6.- Os instrumentos de cobertura do risco de tipo de interese (as permutas financeiras de tipos de interese). IX.7.- Réxime do redondeo en préstamos a interese variable. Nulidade das cláusulas de «redondeo á alza». IX.8.- Seguros vinculados a préstamos hipotecarios. X.- A PROTECCIÓN DO CONSUMIDOR SOBREENDEUDADO: O CONCURSO DO CONSUMIDOR. XI.- PROTECCIÓN DO CONSUMIDOR EN CONTRATOS DE ADQUISICIÓN DE BENS CON OFERTA DE REVALORACIÓN OU GARANTÍA DE RESTITUCIÓN DO PREZO. XII.- INSTITUCIÓNS DE TUTELA DO CLIENTE BANCARIO: XII.1.- O defensor do cliente bancario. XII.2.- Comisionados para a defensa dos clientes de servizos financeiros. XII.3.- O Servizo de reclamacións do Banco de España.
Universidade da Coruña - Rúa Maestranza 9, 15001 A Coruña - Tel. +34 981 16 70 00  Soporte Guías Docentes