Fundamental en la formación del ingeniero técnico en diseño industrial es el dominio del lenguaje gráfico como medio universal de comunicación y representación de ideas.
Parte fundamental en la elaboración de proyectos......
Competencias do título
Código
Competencias / Resultados do título
A1
Aplicar o coñecemento das diferentes áreas involucradas no Plano Formativo.
A2
Capacidade de comprensión da dimensión social e histórica do Deseño Industrial, vehículo para a creatividade e a búsqueda de solucións novas e efectivas.
A4
Traballar de forma efectiva como individuo e como membro de equipos diversos e multidisciplinares.
A5
Identificar, formular e resolver problemas de enxeñaría.
A6
Formación amplia que posibilite a comprensión do impacto das solucións de enxeñaría nos contextos económico, medioambiental, social e global.
A7
Capacidade para deseño, redacción e dirección de proxectos, en todas as súas diversidades e fases.
A8
Capacidade de usar as técnicas, habilidades e ferramentas modernas para a práctica da enxeñaría.
A9
Capacidade para efectuar decisións técnicas tendo en conta as súas repercusións ou costes económicos, de contratación, de organización ou xestión de proxectos.
B1
Capacidade de comunicación oral e escrita de maneira efectiva con ética e responsabilidade social como cidadán e como profesional.
B2
Aplicar un pensamento crítico, lóxico e creativo para cuestionar a realidade, buscar e propoñer solucións innovadoras a nivel formal, funcional e técnico.
B5
Resolver problemas de forma efectiva.
B8
Traballar nun entorno internacional con respeto das diferencias culturais, lingüísticas, sociais e económicas.
B9
Comunicarse de maneira efectiva nun entorno de traballo.
B10
Capacidade de organización e planificación.
B11
Capacidade de análise e síntese.
B12
Comprensión das responsabilidades éticas e sociales derivadas da súa actividade profesional
C3
Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida.
C5
Entender a importancia da cultura emprendedora e coñecer os medios ao alcance das persoas emprendedoras.
C6
Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse.
C7
Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida.
C8
Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade.
Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe
Competencias / Resultados do título
A1 A2 A4 A5 A6 A7 A8 A9
B1 B2 B5 B8 B9 B10 B11 B12
C3 C5 C6 C7 C8
Contidos
Temas
Subtemas
DEBUXO INDUSTRIAL E NORMALIZACION
NORMALIZACIÓN.
TEMA 1 NORMALIZACIÓN. XENERALIDADES.
1.1 Normalización: fines.
1.1.1 Aplicación o debuxo técnico.
1.2 Normas UNE, ISO e otras.
1.2.1 Aplicaciones.
TEMA 2 ESCALAS, FORMATOS, LÍNEAS E ESCRITURA NORMALIZADA
2.1 Escalas Normalizadas
2.2 Formatos.
2.2.1 Dimensions.
2.2.2 Denominacions.
2.2.3 Cuadros de rotulación e plegado.
2.3 Línas normalizadas: clases, espesores e aplicacions.
2.4 Escritura normalizada.
2.4.1 Clases.
2.4.2 Alturas
2.4.3 Aplicacions.
TEMA 3 PRINCIPIOS DE REPRESENTACIÓN
3.1 Xeneralidades
3.2 Principios de representación:
3.2.1 Primeiro Diedro,
3.2.2 Terceiro Diedro.
3.2.3 Paso de un sistema a outro.
3.3 Elección de vistas necesarias.
3.4 Vistas principales.
3.5 Vistas auxiliares.
3.6 Aplicacions.
TEMA 4 CORTES SECCIONS.
4.1 Xeneralidades.
4.2 Planos de corte:
4.2.1 Corte por un plano.
4.2.2 Corte por dous planos paralelos.
4.2.3 Corte por planos sucesivos.
4.2.4 Corte por dous planos concurrentes.
4.3 Secciones abatidas con o sen desplazamento.
4.4 Medios cortes
4.5 Cortes locais.
4.6 Disposición de seccions sucesivas.
4.7 Rayados.
4.8 Aplicacions.
TEMA 5 ACOTACIÓN
5.1 Principios xenerais.
5.2 Método de acotación.
5.2.1 Elementos de acotación
5.2.2 Líneas auxiliares de cota, líneas de cota e de referencia
5.2.3 Inscripción das líneas de cota.
5.3 Disposición e inscripción de las cotas.
5.3.1 Acotación en serie
5.3.2 Acotación a partir dun elemento común
5.3.3 Acotación por coordenadas.
5.3.4 Acotación combinada
5.4 Indicaciones especiais
5.4.1 Cordas, arcos, ángulos e radios.
5.4.2 Elementos equidistantes.
5.4.3 Elementos repetitivos.
5.4.4 Chaflans e avellanados.
5.4.5 Outras indicaciones
5.5 Indicación de niveis.
5.5.1 Niveis sobre vistas e cortes verticales.
5.5.2 Niveis sobre vistas en planta e cortes horizontales.
5.5.3 Niveis en planos de situación.
TEMA 6 CROQUIZACIÓN
6.1 Xeneralidades
6.1.1 Definición
6.2 Tipos de croquis.
6.2.1 Croquis de Ideación ou deseño de novos productos.
6.2.2 Croquis do natural.
6.3 Materias necesarios e aparatos de medida.
6.4 Tipos e trazado de líneas.
6.5 Croquizado de:
6.5.1 Círculos
6.5.2 Arcos.
6.5.3 Cadrados e rectángulos
6.6 Croquizado en proxección diédrica
6.6.1 Orden de ejecución.
6.7 Croquizado isométrico
6.7.1 Prismas.
6.7.2 Elipses.
6.7.3 Cilindros.
6.7.4 Orde de ejecución.
6.8 Aplicacions.
6.8.1 Croquis de novos deseños ou ideación.
6.8.2 Croquis do natural.
6.8.2.1 Conxuntos e despeces.
6.8.2.2 Montaxe.
6.8.2.3 Explosionados
6.8.2.4 Esquemas
TEMA 7 INDICACIONS DOS ESTADOS SUPERFICIAIS NOS DEBUXOS
7.1 Obxeto e campo de aplicación
7.2 Símbolos utilizados.
7.3 Indicacions añadidas os símbolos.
7.4 Disposición das especificacions.
7.5 Indicaciones nos debuxos
7.6 Observacions importantes.
TEMA 8 TOLERANCIAS
8.1 Introducción. Definicions.
8.2 Tolerancia Dimensional.
8.3 Tolerancia Xeométrica: Forma. Orientación. Posición. Oscilación.
8.4 Formas de indicar as tolerancias.
TEMA 9 CONXUNTOS E DESPECES.
9.1 Conceptos do dibujo de conxunto e de despece.
9.2 Referencia dos elementos, lista de pezas.
9.3 Numeración de planos, clasificación.
9.4 Normas de trazado.
9.5 Aplicacions
TEMA 10 REPRESENTACIÓN SIMPLIFICADA
10.1 Signos convencionais de remaches y tornillos.
10.2 Representación simbólica de unions soldadas en planos.
10.3 Representación simplificada de resortes.
10.4 Signos convencionais para engranaxes.
10.5 Representación simplificada de roscas e pezas roscadas
10.6 Representación simplificada de tuberías.
10.6.1 Representación ortogonal.
10.6.2 Debuxo isométrico.
10.6.3 Aplicacions.
CAD
TEMA 11 AUTOCAD 2D-3D
TEMA 12. Iniciación o CAD paramétrico con SOLIDWORKS
Planificación
Metodoloxías / probas
Competencias / Resultados
Horas lectivas (presenciais e virtuais)
Horas traballo autónomo
Horas totais
Sesión maxistral
A2 A4 A5 A6 A7 B9 B12
21
42
63
Proba obxectiva
A1 B5 B11 C5 C8
7
14
21
Prácticas de laboratorio
A9 B10 C3 C6
21
42
63
Prácticas a través de TIC
A8 B1 B2 B8 C7
0.5
1.5
2
Atención personalizada
1
0
1
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado
Metodoloxías
Metodoloxías
Descrición
Sesión maxistral
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Proba obxectiva
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.
A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas.
Prácticas de laboratorio
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Prácticas a través de TIC
Metodoloxía que permite ao alumnado aprender de forma efectiva, a través de actividades de carácter práctico (demostracións, simulacións, etc.) a teoría dun ámbito de coñecemento, mediante a utilización das tecnoloxías da información e as comunicacións. As TIC supoñen un excelente soporte e canal para o tratamento da información e aplicación práctica de coñecementos, facilitando a aprendizaxe e o desenvolvemento de habilidades por parte do alumnado.
Atención personalizada
Metodoloxías
Prácticas de laboratorio
Descrición
Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente ao aprendizaxe do “cómo facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe.
Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor.
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Avaliación
Metodoloxías
Competencias / Resultados
Descrición
Cualificación
Proba obxectiva
A1 B5 B11 C5 C8
Como así consta na planificación da materia, no paso 4, a metodoloxía correspondente á Proba Obxectiva, é a única que computa na avaliación. Previamente, para cumprir cos ECTS, o alumno ten o dereito e a obriga de asistir ás clases teóricas, clases prácticas e elaborar as prácticas que se vaian resolvendo durante o curso, que deberán ser entregadas en tempo e forma antes da avaliación.
A proba obxectiva constará na resolución de exercicios, extraidos do programa da materia, os cales serán resoltos a man alzada e en CAD.
Salvo causas xustificadas, os alumnos que non cumpran cos ECTS, por non asistir a clase, non elaborar as prácticas esixidas, terán que na avaliación final, resolver exercicios complementarios aos esixidos.
100
Observacións avaliación
O “Alumnado con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia” comunicarán ó inicio do curso a súa situación os profesores da materia, segundo establece a "Norma que regula o réxime de dedicación ao estudo dos estudantes de grao na UDC” (Art.3.b e 4.5) e as “Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario (Art. 3 e 8b). O alumnado nesta situación será evaluado na data aprobada na Xunta de Escola, mediante una proba obxectiva que consistirá na resolución de exercicios sobre os contidos do paso 3 da Guía.
Fontes de información
Bibliografía básica
J. CROSS (). AUTOCAD 2005 PRACTICO. Editorial Infor Book´s S.L.
J. López Fernández, J.A. Tajadura Zapirain (). AUTOCAD 2009 AVANZADO. Mc Graw Hill
Alberto Arranz (1999). AUTOCAD PRACTICO Volumen I. INICIACION. Editorial Donostiarra
Alberto Arranz (1999). AUTOCAD PRACTICO Volumen II. NIVEL MEDIO. Editorial Donostiarra
GONZALO GONZALO, J. (1987). Croquización. Donostiarra, San Sebastián, 1.987
RODRÍGUEZ DE ABAJO, F. JAVIER. (1992). Curso de dibujo geométrico y croquización F.. Donostiarra, San Sebastián, 1992 14ª ed.
BERTOLINE- WIEBE- MILLER- MOHLER (1999). Dibujo en Ingeniería y Comunicación Gráfica. 2ª Edición. Mc Graw Hill, Méjico,
FELEZ MINDÁN, J. (1996). Dibujo Industrial. Síntesis, Madrid, 1996
GIESECKE FREDERICK E (1992). Dibujo Técnico. Editorial Limusa, Méjico, 1992
LUZADDER, W. (1.994). Fundamentos de Dibujo en Ingeniería. Prentice-Hall, Méjico
AENOR (1999). NORMAS UNE – EN - ISO, Dibujo Técnico. Normas básicas. Madrid, 1.999
Dibujo Geométrico
Recomendada:
BERTOLINE- WIEBE-
MILLER- MOHLER
Dibujo en Ingeniería y
Comunicación Gráfica. 2ª Edición
Mc Graw Hill,
Méjico,1999.
GONZÁLEZ MONSALVE,
MARIO. JULIÁN PALENCIA CORTES
Trazado Geométrico
Grafitrés, Sevilla, 1992
LUZADDER, W.
Fundamentos de Dibujo en
Ingeniería
Prentice-Hall, Méjico, 1.994
RODRÍGUEZ DE ABAJO, F.
JAVIER.
Curso de dibujo
geométrico y croquización F.
Javier Rodríguez de
Abajo, Alvarez Bengoa, Víctor
Donostiarra, San
Sebastián, 1992 14ª ed.
Sistemas de
Representación
Recomendada:
GONZALEZ MONSALVE
MARIO
Geometría Descriptiva
Grafitrés, Sevilla, 1992
IZQUIERDO ASENSI
Geometría descriptiva
Paraninfo, Madrid 2000,
24ª ed.
RENDÓN GÓMEZ ALVARO
Volumen II Geometría
proyectiva y sistemas de representación
Editorial Tebar, Madrid,
2001
RODRIGUEZ DE ABAJO,
FRANCISCO JAVIER
Sistema Diédrico
Donostiarra, San
Sebastián, 1996, 24ª ed.
DIBUJO INDUSTRIAL
Bibliografía
recomendada
NORMAS UNE – EN - ISO
AENOR
Normalización y
Certificación. Conceptos Básicos
Aenor, Madrid, 1.991
AENOR
Dibujo Técnico. Normas
básicas
Aenor, Madrid, 1.999
BERTOLINE- WIEBE-
MILLER- MOHLER
Dibujo en Ingeniería y
Comunicación Gráfica. 2ª Edición
Mc Graw Hill, Méjico,
1999.
FELEZ MINDÁN, J.
Dibujo Industrial
Síntesis, Madrid, 1996
GIESECKE FREDERICK E.
Dibujo Técnico
Editorial Limusa, Méjico,
1992
GONZALO GONZALO, J.
Croquización
Donostiarra, San
Sebastián, 1.987
LUZADDER, W.
Fundamentos de Dibujo en
Ingeniería
Prentice-Hall. Méjico,
1.994
RODRÍGUEZ DE ABAJO.
F.J.
Curso de Dibujo
Geométrico y Croquización
Donostiarra. San
Sebastián, 1.992
RODRÍGUEZ DE ABAJO, F.
J.
Dibujo Técnico.
Donostiarra. San
Sebastián, 1.984
AUTOCAD
PRACTICO
Volumen I.
INICIACION
Autor:
Alberto Arranz
Editorial
Donostiarra
AUTOCAD
PRACTICO
Volumen II.
NIVEL MEDIO
Autor:
Alberto Arranz
Editorial
Donostiarra
AUTOCAD
PRACTICO
Volumen III.
NIVEL AVANZADO
Autor:
Alberto Arranz
Editorial
Donostiarra
AUTOCAD
2005 PRACTICO
Autor: J.
CROSS
Editorial Infor Book´s S.L.
COMPLEMENTARIA
AUTOCAD
2009 AVANZADO
Autor: J.
López Fernández, J.A. Tajadura Zapirain
Editorial Mc
Graw Hill
Materias que se recomenda ter cursado previamente
Expresión Gráfica/771G01015
Expresión Gráfica Aplicada/771G01016
Deseño Asistido por Ordenador/771G01017
Oficina Técnica/771G01018
Proxecto Fin de Grao/771G01027
Materias que se recomenda cursar simultaneamente
Materias que continúan o temario
Expresión Gráfica/771G01015
Observacións
No apartado de materias a cursar simultaneamente, recomendase en xeral as que se imparten no 2º curso, xa que así o estima a planificación da titulación.
(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica
da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do
órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías