Competencias do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
A48 |
Regular e controlar sistemas e procesos, a nivel operativo. |
A49 |
Modelizar situacións e resolver problemas con técnicas ou ferramentas físico-matemáticas. |
A50 |
Avaliación cualitativa e cuantitativa de datos e resultados, así coma representación e interpretación matemáticas de resultados obtidos experimentalmente. |
A54 |
Operar, manter, seleccionar, e reparar os equipos eléctricos, electrónicos, e de regulación e control do buque. |
B2 |
Resolver problemas de forma efectiva. |
B3 |
Aplicar un pensamento crítico, lóxico e creativo. |
B4 |
Comunicarse de maneira efectiva nun entorno de traballo. |
B5 |
Traballar de forma autónoma con iniciativa. |
B12 |
Uso das novas tecnoloxías TIC, e de Internet como medio de comunicación e como fonte de información. |
B14 |
Capacidade de análise e síntese. |
C3 |
Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida. |
C6 |
Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse. |
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
Recoñecelos problemas que poden ser abordados no contexto da regulación e do control.
|
A48 A54
|
B3 B14
|
C6
|
Manexar os conceptos básicos e o vocabulario propios tanto da presentación como das vías de solución dos devanditos problemas.
|
A54
|
B3 B4 B5
|
|
Executar as técnicas e métodos que permiten extraer información no proceso de análise dun sistema. |
A49 A50
|
B2 B3 B5 B14
|
C6
|
Segui-los pasos no deseño dos sistemas de control de procesos sinxelos.
|
A48 A49
|
B2 B3 B14
|
C6
|
Ter coñecemento dos métodos prácticos para o axuste de controladores.
|
A48 A54
|
B2 B3
|
C6
|
Distingui-los métodos da Teoría Clásica fronte á Teoría Moderna, para o estudio dos sistemas dinámicos. |
A49
|
B2 B3 B14
|
C6
|
Manipular aplicacións informáticas de axuda ó análise e deseño de sistemas de control.
|
A48 A49
|
B2 B3 B12 B14
|
C3
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
0. Evolución Histórica dos Sistemas de Control |
0.1. A Antigüidade, a Idade Media e o Renacemento
0.2. A Modernidade,e pasado o ano 1600
0.3. Desenvolvemento da teoría de control clásico
0.4. Desenvolvemento da teoría de control moderno
0.5. Exercicios |
1. O Control no contexto da Teoria Xeral de Sistemas |
1.1. Concepto de Sistema.
1.2. Obxectivos da Teoría de Sistemas
1.3. Criterios de clasificación dos sistemas |
2. Fundamentos Matemáticos |
2.1. Ecuacións diferenciais
2.2. Sistemas de ecuacións diferenciais
2.3. Linearización
2.4. Variable Complexa
2.5. Transformadas
2.6. Transformada de Laplace
2.7. Transformada Z
2.8. Convolución
2.9. Exercicios |
3. Modelización |
3.1. Sistemas mecánicos
3.2. Sistemas eléctricos
3.3. Sistemas electrónicos
3.4. Sistemas fluídicos
3.5. Sistemas térmicos
3.6. Sistemas híbridos
3.7. Analoxía entre sistemas
3.8. Sistemas con retardo de transporte
3.9. Exercicios |
4. Sistemas Lineares |
4.1. Función de Transferencia
4.2. Diagramas de bloques
4.3. Diagramas de fluxo de sinal
4.4. Diagrama de estado
4.5. Exercicios |
5. Análise no Dominio Temporal |
5.1. Sinais de proba.
5.2. Réxime Permanente.
5.3. Réxime Transitorio.
5.4. Exercicios. |
6. Análise no Dominio Frecuencial |
6.1. Resposta en Frecuencia
6.2. Parámetros característicos
6.3. Representacións gráficas: diagramas de Bode,
Black e Nyquist
6.4. Marxes de Fase e Amplitude
6.5. 0 Lugar das Raíces
6.6. Diagrama de Nichols
6.7. Exercicios |
7. Estabilidade |
7.1. Definicións de Sistema Estable
7.2. Estabilidade Absoluta e Relativa
7.3. Criterios de Estabilidade |
8. Deseño e axuste de Sistemas de Control |
8.1. Especificacións
8.2. Configuracións
8.3. Control PID
8.4. Compensación por: avance, retardo ou avance-retardo
de fase
8.5. Axuste de PID's por métodos experimentais
8.6. Exercicios |
9. Representación no espacio de estado. |
9.1. Variables de estado e espacio de estado
9.2. Ecuacións do espacio de estado
9.3. Matriz de transición de estado
9.4. Ecuación de transición de estado
9.5. Relación entre funcións de transferencia e variables
de estado
9.6. Observabilidade e Controlabilidade
9.7. Exercicios |
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Sesión maxistral |
|
30 |
45 |
75 |
Solución de problemas |
|
8 |
16 |
24 |
Prácticas de laboratorio |
|
10 |
5 |
15 |
Proba obxectiva |
|
5 |
0 |
5 |
|
Atención personalizada |
|
6 |
0 |
6 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Sesión maxistral |
Dado que esta materia presenta unha forte carga de desenrolo matemático, óptase pola sesión maxistral como forma máis sinxela na que o profesor pode guíar aos alumnos neste tipo de razoamento.
Ainda así trátase de desenvolver técnicas de diálogo socrático(el profesor lanza continuamente cuestiones al alumnado buscando a súa intervención) entre profesor e alumnado, para non caer na monotonía. |
Solución de problemas |
O longo das sesións maxistrais a exemplificación e a proposta de exercicios é unha parte principal da mesma. Trala proposta dase un tempo para a súa realización, e unha boa parte dos mesmos son resoltos na aula, unha vez que o alumnado traballou sobre os mesmos. |
Prácticas de laboratorio |
Este tipo de prácticas fanse na Aula de Informática mediante o uso de aplicacións informáticas.
Podería considerarse como a aplicación das TIC a resolución dos problemas de control.
|
Proba obxectiva |
Un conxunto de 2 ou 3 probas son realizadas ao longo do curso(incluindo o exame final).
Basanse na resolución de problemas, que poden realizarse de forma manual e/ou ben mediante aplicacións informáticas.
O tempo é limitado, e cada proba consume unhas 2 horas, coma o número de probas pode ser de 2 ou 3 consideramolo tempo medio 5 horas, o total dedicado no curso a este tipo de proba. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Solución de problemas |
Prácticas de laboratorio |
|
Descrición |
Tanto na solución de problemas na aula como nas prácticas de laboratorio a metodoloxía supón a discusión de solucións e procedementos a emplear, entre o profesor e os alumnos. |
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Solución de problemas |
|
Ao longo do curso propoñense unha serie de problemas que nalgúns casos, permiten acumular puntos a ter en conta na calificación final.
Esta bonificación non superará en todo caso o 20% da nota total da materia. |
20 |
Prácticas de laboratorio |
|
As prácticas na Aula de Informática supoñen a automatización da Solución de problemas.
Poden ser valoradas no momento da súa realización, ou ben dentro da proba obxectiva.
A súa aportación a cualificación final non sera maior do 30% da materia |
30 |
Proba obxectiva |
|
Xeralmente consiste nun exame no que se plantexan problemas do estilo dos resoltos na aula.
O alumno pode levar materiais de apoio ao exame, aínda que non os pode usar por un tempo indefinido.
Unha parte da proba pode realizarse no Aula de Informática.
O conxunto de probas obxectivas permite n alcanzar o 100% da cualificación. |
100 |
|
Observacións avaliación |
Lóxicamente non se pode alcanzar o 150% da cualificación, os números anteriores hanse de interpretar do seguinte xeito:
1º) É posible alcanzar o 100% da puntuación mediante as probas obxectivas. Sempre e cando se realicen as prácticas que teñan caracter obrigatorio.
2º) É posible complementar a cualificación obtida nas probas obxectivas con bonificacións procedentes da Solución de problemas ou de Prácticas de Laboratorio.
3º) Non é posible sobrepasar o 100% da cualificación aínda que se acumulen puntos de bonificación e se fagan as probas obxectivas con total corrección.
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
BARRIENTOS, Antonio, et al (1996). Control de sistemas continuos : problemas resueltos. Madrid.McGraw-Hill
BOLTON, William (2001). Ingeniería de Control. México.Alfaomega
OGATA, Katsuhiko (1998). Ingeniería de Control Moderna. México. Prentice-Hall Hispanoamericana SA
KUO, Benjamin (1996). Sistemas de Control Automático. México. Prentice-Hall Hispanoamericana SA
MORENO, Antonio (1999). Trabajando con MATLAB e la Control System ToolBox. Madrid. Ra-Ma |
|
Bibliografía complementaria
|
CREUS SOLÉ, Antonio (1997). Instrumentación Industrial. Barcelona. Marcombo
OGATA, Katsuhiko (1999). Problemas de Ingeniería de Control utilizando MATLAB. Madrid. Prentice Hall
DISTEFANO, Joseph J.; STUBBERED, Allen R., e WILLIAMS, Ivan J. (1992). Retroalimentación y Sistemas de Control. Madrid.McGraw-Hill
CLAIR, David W. St. (1991). Sintonizado de Controladores y Comportamiento del Lazo de Control. Barcelona. Tiempo Real S.A.
PHILLIPS, Charles L., e NAGLE, H. Troy Jr. (1993). Sistemas de Control Digital. Análisis e Diseño. San Andrés del Besós. Gustavo Gili
LEWIS, Paul H., e YANG, Chang (1999). Sistemas de Control en Ingeniería. Madrid. Prentice Hall Iberia
OGATA, Katsuhiko (1996). Sistemas de Control en Tiempo Discreto. México. Prentice-Hall Hispanoamericana SA
D’AZZO, John J., HOUPIS, Constantine H. (1975). Sistemas Realimentados de Control. Madrid. Paraninfo
BERTALANFFY, Ludwig von (1976). Teoría General de los Sistemas. México. Fondo de Cultura
MAYR, Otto (1970). The Origins of Feedback Control. Massachusetts. MIT Press |
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
Instrumentación Industrial/631111506 | Electrónica/631111307 |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
Electrotecnia/631111202 | Mecánica/631111208 | Automatización Mediante Plcs/631111501 |
|
Materias que continúan o temario |
Física/631111105 | Matemáticas/631111106 | Ampliación de Física/631111108 | Ampliación de Matemáticas/631111109 |
|
Observacións |
É importante ter asentados os conceptos elementais de Física e Matemáticas para poder seguila materia compresivamente.
Esta materia e a base para cursar a de Regulación de Máquinas Navais que se imparte no 1º curso da Licenciatura de Máquinas Navais. |
|