Competencias do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
A1 Marco normativo regulador das relacións laborais. . |
A1
|
|
|
A13 Transmitir e comunicarse por escrito e oralmente usando a terminoloxía e as técnicas adecuadas. |
A13
|
|
|
A14 Seleccionar e xestionar información e documentación laboral. |
A14
|
|
|
A27 Asesoramento a organizacións sindicais e empresariais, e aos seus afiliados. |
A27
|
|
|
B1 Resolución de problemas. |
|
B1
|
|
B2 Capacidade de análise e síntese. |
|
B2
|
|
B6 Comportarse con ética e responsabilidade social como cidadán e como profesional. |
|
B6
|
|
B8 Razoamento crítico. |
|
B8
|
|
B9 Trabajo en equipos. |
|
B9
|
|
B12 Motivación para a calidade |
|
B12
|
|
B14 Aprendizaxe autónomo. |
|
B14
|
|
C3 Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida. |
|
|
C3
|
C4 Desenvolverse para o exercicio dunha cidadanía aberta, culta, crítica, comprometida, democrática e solidaria, capaz de analizar a realidade, diagnosticar problemas, formular e implantar solucións baseadas no coñecemento e orientadas ao ben común. |
|
|
C4
|
Que os estudantes teñan a capacidade de reunir e interpretar datos relevantes (normalmente dentro da súa área de estudo) para emitir xuízos que inclúan unha reflexión sobre temas relevantes de índole social, científica ou ética |
|
B20
|
|
Que os estudantes poidan transmitir información, ideas, problemas e solucións a un público tanto especializado como non especializado. |
|
B21
|
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
Tema 1.- O Dereito. |
1.1. Dereito subxectivo e Dereito obxectivo. 1.2. Dereito Público e Dereito Privado.
|
Tema 2.- O Dereito do Traballo.
|
2.1. Concepto. 2.2. Natureza xurídica. 2.3. Caracteres. 2.4. Contido e partes. 2.5. Relacións con outras disciplinas.
|
Tema 3.- Las fuentes del Derecho del Trabajo.
|
3.1. Normas comunes y normas especiales. 3.2. Poderes normativos en el orden laboral. 3.4. Los sindicatos y las organizaciones de empresarios.
|
Tema 4. As fontes exteriores. |
4.1. As Fontes Internacionais: 4.1. A) A internacionalización do Dereito do Traballo: A Organización Internacional do Traballo: os convenios e as recomendacións. As Nacións Unidas. O Consello de Europa. 4.1. B) O Dereito Internacional accionado: os convenios internacionais bilaterais e multilaterais. 4.2. A Unión Europea. Fontes. Política social comunitaria.
|
Tema 5.- As fontes nacionais. |
5.1. A Constitución. 5.2. A lei e as demais normas con rango de lei. 5.3. Os regulamentos. 5.4. A potestade normativa laboral das comunidades autónomas. 5.5. O costume e o uso. 5.6. A xurisprudencia. |
Tema 6.- O convenio colectivo. |
6.1. Concepto. 6.2. Natureza xurídica e encuadramiento normativo. 6.3. Requisitos formais. 6.4. Suxeitos: capacidade e legitimación. 6.5. Elaboración. 6.6. Efectos. 6.7. Contido do convenio: contido obligacional e contido normativo. 6.8. Convenios colectivos especiais. |
Tema 7.-Os principios de aplicación e interpretación do Dereito do Traballo. |
7.1. Os principios de ordenación xerárquica: principios de norma mínima e norma máis favorable. 7.2. A sucesión de normas e o principio de condición máis beneficiosa adquirida. 7.3. O pacto individual e o principio de irrenunciabilidad. 7.4. A interpretación e o principio "prol operario".
|
Tema 8.- Os conflitos de traballo. |
8.1.Conflitos individuais e conflitos colectivos. 8.2. Clases de conflitos colectivos. 8.3. Procedementos de solución do conflito colectivo: a autocomposición e a heterocomposición. 8.4. Medidas de conflito: a folga e o peche patronal.
|
Tema 9.- As competencias administrativas en materia laboral. |
9.1. Competencias do Ministerio de Traballo e da Comunidade Autónoma de Galicia. 9.2. A Inspección de Traballo. 9.3. A jurisdición laboral.
|
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Proba obxectiva |
A1 A13 B1 B2 B21 |
3 |
0 |
3 |
Mesa redonda |
B8 B9 B14 |
9 |
25 |
34 |
Sesión maxistral |
B12 B20 |
20 |
50 |
70 |
Estudo de casos |
A14 A27 B6 C3 C4 |
10 |
32 |
42 |
|
Atención personalizada |
|
1 |
0 |
1 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Proba obxectiva |
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.
A proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple |
Mesa redonda |
Técnica de dinámica de grupos en que un grupo de especialistas nun tema, que teñen puntos de vista diverxentes ou contraditorios, levan a cabo unha discusión diante dun grupo coordinados por un moderador |
Sesión maxistral |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como "conferencia, "método expositivo" ou "lección maxistral". Esta última modalidade adóitase reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
|
Estudo de casos |
Metodoloxía onde o suxeito enfróntase ante a descrición dunha situación específica que expón un problema que ha de ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Proba obxectiva |
Mesa redonda |
Estudo de casos |
|
Descrición |
Proba obxectiva: Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.
A proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír cun só tipo dalgunha destas preguntas.
Mesa redonda: Técnica de dinámica de grupos en que un grupo de especialistas nun tema, que teñen puntos de vista diverxentes ou contraditorios, levan a cabo unha discusión diante dun grupo coordinados por un moderador.
Estudo de casos: Metodoloxía onde o suxeito enfróntase ante a descrición dunha situación específica que expón un problema que ha de ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo. |
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Proba obxectiva |
A1 A13 B1 B2 B21 |
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.
A proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír cun só tipo dalgunha destas preguntas.
Farase un exame parcial, ao final do cuadrimestre, respecto da totalidade da materia da materia. Constará de dúas preguntas a desenvolver, que se puntuarán cada unha de "0" a "10", e tres preguntas máis curtas (nas que se valorará a precisión e a concreción na contestación), que se puntuarán cada unha de "0" a "5". O resultado do exame será unha media ponderada dunhas e outras.
Quen non aproben este exame parcial poderán presentarse a un final, co mesmo tipo de preguntas que o parcial.
|
80 |
Sesión maxistral |
B12 B20 |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como %ou201Cconferencia%ou201D, "método expositivo" ou "lección maxistral". Esta última modalidade adóitase reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
|
10 |
Estudo de casos |
A14 A27 B6 C3 C4 |
Metodoloxía onde o suxeito enfróntase ante a descrición dunha situación específica que expón un problema que ha de ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo. |
10 |
|
Observacións avaliación |
Os alumnos que non superen o aprobado cos criterios anteriores de valoración someterase a un exame final da materia, o día e hora sinalados polo centro.
Os alumnos que teñan recoñocido dedicación a tempo parcial de esta materia, (sempre que devandito reconocemento sexa oficial) teran a posibilidade de superar a mesma a trváes dun exame teórico peáctico que levará a cabo nas datas establecidas oficialmente pola Facultade, e haberá de presentar os exercicios que se lle hagan llegar por vía telemática.
En canto á segunda convocatoria os requisitos serán os mesmos que na primera convocatoria.
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
Introdución ao Dereito/760G01001 |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
Dereito Sindical I/760G01013 |
|
Materias que continúan o temario |
Introdución ao Dereito/760G01001 | Teoría das Relacións Laborais/760G01010 |
|
|