Competencias do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
A3 |
Adquirir un sentido ético da investigación sanitaria. |
B3 |
Compromiso pola calidade do desenvolvemento da actividade investigadora. |
B4 |
Capacidade de análise e de síntese. |
B5 |
Habilidade para manexar distintas fontes de información. |
B6 |
Capacidade para traballar de forma colaborativa en equipos multi e interdisciplinar. |
B7 |
Capacidade de establecer unha relación de empatía cos suxeitos implicados no desenvolvemento da actividade investigadora. |
C1 |
Expresarse correctamente, tanto de forma oral coma escrita, nas linguas oficiais da comunidade autónoma. |
C3 |
Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida. |
C7 |
Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida. |
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
Adquirir a capacidade de establecer unha relación interpersoal entre o persoal sanitario e o doente axustada ás necesidades circunstanciais de cada caso, de modo que incida dunha forma directa e positiva en todo o proceso terapéutico. |
AI3
|
BM3 BM4 BM5 BM6 BM7
|
CM1 CM3 CM7
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
1. Psicoloxía Social da Saude
2. Habilidades psicosociais da comunicación
3. Evaluación e entrenamiento das habilidades socias
4. Habilidades para afrontar situaciones conflictivas
5. Estrés, Burnout e estratexias de afrontamiento. |
1. Psicoloxía Social da Saude
2. Habilidades psicosociais da comunicación
3. Evaluación e entrenamiento das habilidades socias
4. Habilidades para afrontar situaciones conflictivas
5. Estrés, Burnout e estratexias de afrontamiento.o. |
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Presentación oral |
C1 |
3 |
4 |
7 |
Estudo de casos |
B7 |
12 |
9 |
21 |
Sesión maxistral |
B7 C3 |
10 |
0 |
10 |
Traballos tutelados |
A3 B3 B4 B5 B6 C3 C7 |
7 |
28 |
35 |
|
Atención personalizada |
|
2 |
0 |
2 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Presentación oral |
Intervención inherente a los procesos de enseñanza-aprendizaje basada en la exposición verbal a través de la que el alumnado y el profesorado interactúan de un modo ordenado, planteando cuestiones, haciendo aclaraciones y exponinedo temas, trabajos, conceptos, hechos o principios de forma dinámica. |
Estudo de casos |
Metodoloxía onde o suxeito se enfronta ante a descrición dunha situación específica que suscita un problema que ten que ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo |
Sesión maxistral |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
Traballos tutelados |
Metodología diseñada para promover el aprendizaje autónomo de los estudiantes, bajo la tutela del profesor y en escenarios variados (académicos y profesionales). Esta referida prioritariamente al aprendizaje de "como hacer las cosas. Constituye una opción basada en la asunción por los estudiantes de la responsabilidad por su propio aprendizaje. Este sistema de enseñanza se basa en dos elementos básicos: el aprendizaje independiente de los estudiantes y el seguimiento de ese aprendizaje por el profesor-tutor. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Traballos tutelados |
|
Descrición |
Monitorización de los trabajos individuales que realiza cada alumno. Orientación sobre la metodología y las fuentes documentales que debe manejar y sobre la redacción del informe final del trabajo. |
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Estudo de casos |
B7 |
Metodoloxía onde o suxeito se enfronta ante a descrición dunha situación específica que suscita un problema que ten que ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo |
40 |
Sesión maxistral |
B7 C3 |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
10 |
Presentación oral |
C1 |
Intervención inherente a los procesos de enseñanza-aprendizaje basada en la exposición verbal a través de la que el alumnado y el profesorado interactúan de un modo ordenado, planteando cuestiones, haciendo aclaraciones y exponinedo temas, trabajos, conceptos, hechos o principios de forma dinámica |
20 |
Traballos tutelados |
A3 B3 B4 B5 B6 C3 C7 |
Metodología diseñada para promover el aprendizaje autónomo de los estudiantes, bajo la tutela del profesor y en escenarios variados (académicos y profesionales). Esta referida prioritariamente al aprendizaje de "como hacer las cosas. Constituye una opción basada en la asunción por los estudiantes de la responsabilidad por su propio aprendizaje. Este sistema de enseñanza se basa en dos elementos básicos: el aprendizaje independiente de los estudiantes y el seguimiento de ese aprendizaje por el profesor-tutor. |
30 |
|
Observacións avaliación |
Convocatoria ordinaria A nota final será a suma de todas as metodoloxías. É necesario aprobar cada unha das partes para poder superar a asignatura O alumnado con asistencia parcial ou dispensa académica deberá ponerse en contacto coa profesora ao inicio do curso para substituir a sesión maxistral por tareas consistentes en estudio de casos ou traballos tutelados Convocatoria Extraordinaria O alumnado poderá gardar a nota das metodoloxías que teña superadas e repetir aquelas que non superase, excepto a sesión maxistral que será substituida por tareas diseñadas en función da asignatura e que se deberán entregar con fecha tope o día e hora da fecha oficial de examen
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
Ekman, Paul. (2015). El rostro de las emociones : cómo leer las expresiones faciales para mejorar sus relaciones. Barcelona : RBA
Llaneza, J, (2009). Ergonomía y Psicosociogía aplicada. Valladolid: Lex Nova
Caballo, Vicente E. (2015). Manual de evaluación y entrenamiento de las habilidades sociales. Madrid : Siglo XXI, 1997 (2015 imp.)
Castanyer, Olga (2010). Por qué no logro ser asertivo?. Bilbao : Desclée De Brouwer, 2010. |
BIBLIOGRAFÍA Baron, A. y Byrne, D. (2005). Psicología social. Madrid: Prentice Hall. Clemente, M. (1992). Psicología social. Métodos y técnicas de investigación. Madrid: Eudema. Cuadrado I., Gaviria E., Moya M. C., Morales J. F. (2007). Psicología Social. México: McGraw-Hill M. Hewstone, W. Stroebe, J.P. Codol, y G.M. Stephenson (1991), Introducción a la Psicología Social. Una perspectiva europea. Barcelona: Ariel. Myers, D. (2005). Introducción a la psicología social. En D. Myers (Ed.), Psicología social. Madrid: Panamericana. Smith, E.R y Mackie, D.M. (1997). Psicología Social. Madrid: Panamericana Worchel, S., Cooper, J., Goethals, G.R. y Olson, J.M. (2002). Psicología Social. Madrid: Thompson Rodríguez Marín, J. y Neipp López, M.C. (2008). Manual de Psicología Social de la Salud. Madrid: Síntesis. Marks, David F. (2008). Psicología de la Salud. Teoría, Investigación y Práctica. México: Manual Moderno. León Rubio, J.M. y Medina Anzano, S. (2002). Psicología Social de la Salud. Fundamentos teóricos y metodológicos. Sevilla: Comunicación Social. Gil Lacruz, M. (2007). Psicología Social. un Compromiso Aplicado a la Salud. Zaragoza: Universidad de Zaragoza Gil Roales-Nieto, J. (Dir.) (2003). Psicología de la salud. Aproximación histórica, conceptual y aplicaciones. Madrid: Pirámide Stroebe, W. (2000). Social psychology and health (2nd ed.). Buckingham, UK: Open University Press. Salovey, P., & Rothman, A. J. (Eds.). (2003). The social psychology of health: Key readings. Philadelphia, PA: Psychology Press.
Blanco, A. y Sánchez, F. (1990). Habilidades de conducta y cuidado de salud. En S. Barriga, J.M. León Rubio, M.F. Martínez y I.F. Jiménez (Eds.). Psicología de la Salud. Aportaciones desde la Psicología Social. Sevilla: Sedal. Caballo, V. (2002). Manual de evaluación y entrenamiento de las habilidades sociales –5ª edición-. Madrid: Siglo XXI. Cuñado, A.; Gil Rodríguez, F. y García Saiz. M. (1993). Habilidades sociales de profesionales de la salud en su relación con pacientes quirúrgicos. En J.M. León Rubio y S. Barriga (Comp.). Psicología de la Salud. Sevilla: Eudema. Gil, F. y León, J.M. (1998). Habilidades Sociales: teoría, investigación e intervención. Madrid: Síntesis. Gil, F.; León, J.M. y Jarana, L. (Coord.) (1995). Habilidades sociales y salud. Madrid: Pirámide. Gil, F.; Gómez Delgado, T.; León Rubio, J.M. y Ovejero, A. (1991). Entrenamiento en habilidades sociales en el marco de los servicios de salud. Sevilla: Diputación Provincial de Sevilla. León Rubio, J.M. y Jarana, L. (1990). Habilidades sociales en el trabajo de enfermería. Madrid: FUDEN. León Rubio, J.M. y Jarana, L. (1991). Psicología de la Salud. Aportaciones al trabajo de enfermería. Sevilla: Colegio Oficial de Enfermería. León Rubio, J.M.; Negrillo, C.; Tirado, A.; Gómez Delgado, T.; Cantero, F.J. y Herrera, I. (1993). Entrenamiento en habilidades sociales. Un método de enseñanza-aprendizaje para desarrollar la comunicación interpersonal en el área de enfermería. En J.M. León Rubio y S. Barriga (comp.). Psicología de la Salud. Sevilla: Eudema. León Rubio, J.M. y Jiménez Jiménez, C. (1998). Psicología de la Salud. Asesoramiento al profesional de la salud. Sevilla: Secretariado de Recursos Audiovisuales y Nuevas Tecnologías. Los Certales, F. y Gómez, A. (1999). La comunicación con el enfermo. Alhulía. Marín Sanchéz, M. y León Rubio, J.M. (2001). Entrenamiento en habilidades sociales. Un método de enseñanza-aprendizaje para desarrollar las habilidades de comunicación interpersonal en el área de enfermería. Psicothema, 13 (2), 247-251. Medina, J.L. (1999). La pedagogía del cuidado: saberes y prácticas en la formación universitaria en enfermería. Barcelona: Laertes. Ovejero, A. (1998). Las relaciones humanas. Psicología Social Teoríca y Aplicada. Madrid: Biblioteca Nueva. Ovejero, A. (1999). Las habilidades sociales y su entrenamiento: un enfoque necesariamente psicosocial. Psicothema, 2 (2), 93-112.
Peplau, E.H. (1993). Relaciones interpersonales en enfermería. Barcelona: Masson-Salvat. Polaino-Lorente, A. (2000). Introducción a la modificación de conducta para profesionales de enfermería. Barcelona: PPU. Tazón, M.P. y García Campayo, J. (2000). Relación y comunicación. Madrid: DAE colección enfermería S. XXI. Vallés Arándiga, A. (1995). Programa de refuerzo de las habilidades sociales. Cuadernos de recuperación y refuerzo de planos psicoafectivos. Método EOS (Vols. I, II y III). Madrid: EOS. Vallés Arándiga, A. (1995). Curso de habilidades sociales, competencia social, asertividad. Valencia: Promolibro. Verdugo, M.A. (1997). PHS. Programa de habilidades sociales. Programas conductuales alternativos. Salamanca: Amarú ediciones.
Recursos online www.socialpsychology.org
|
Bibliografía complementaria
|
|
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
|
Materias que continúan o temario |
|
Observacións |
Programa
Green Campus FCS Para axudar a conseguir
un entorno inmediato sustentable e cumprir cos obxectivos estratéxicos 1 e 2 do
"III Plan de Acción do Programa Green Campus FCS (2018-2020)", os
traballos documentais que se realicen nesta materia: a. Solicitaranse
maioritariamente en formato virtual e soporte informático. b.
De realizarse en papel: -
Non se empregarán plásticos. -
Realizaranse impresións a dobre cara. -
Empregarase papel reciclado. -
Evitarase a realización de borradores. PLAxio A
detección de fraude, copia ou plaxio na redacción do traballo da materia
implicará un suspenso na oportunidade de avaliación afectada (0,0) e a remisión
directa á oportunidade seguinte. Dita circunstancia
comunicarase á Comisión Académica e ao resto de profesores do título. En caso
de que se reitere a irregularidade nunha 2ª avaliación, a Comisión poderá
solicitar ao Reitor a expulsión temporal ou definitiva do/a estudante do título
cursado. |
|