Competencias do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
A9 Analizar e previr situacións de grave risco, catástrofe ou calamidade pública |
AP1 AP9
|
|
|
A10 Desenvolver un sistema de autoprotección para centros, establecementos e dependencias, e o correspondente plan de emerxencia para accións de prevención de riscos, alarma, evacuación e socorro. |
AP10
|
|
|
C6 Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse |
|
|
CM1 CM3 CM4 CM5 CM6
|
C7 Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida. |
|
|
CM7
|
C8 Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade |
|
|
CM8
|
Posuír e comprender coñecementos que acheguen unha base ou oportunidade de ser orixinais no desenvolvemento e/ou aplicación de ideas, a miúdo nun contexto de investigación. |
|
BP1
|
|
Que os estudantes saiban aplicar os coñecementos adquiridos e a súa capacidade de resolución de problemas en contornas novas ou pouco coñecidos dentro de contextos máis amplos (ou multidisciplinares) relacionados coa súa área de estudo |
|
BP2
|
|
Que os estudantes sexan capaces de integrar coñecementos e enfrontarse á complexidade de formular xuízos a partir dunha información que, sendo incompleta ou limitada, inclúa reflexións sobre as responsabilidades sociais e éticas vinculadas á aplicación dos seus coñecementos e xuízos |
|
BP3 BP4
|
|
Que os estudantes saiban comunicar as súas conclusións (e os coñecementos e razóns últimas que as sustentan) a públicos especializados e non especializados dun modo claro e sen ambigüidades. |
|
BP4
|
|
Que os estudantes posúan as habilidades de aprendizaxe que lles permitan continuar estudando dun modo que haberá de ser en gran medida autodirigido ou autónomo. |
|
BP5
|
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
As políticas públicas de protección civil e o réxime xurídico-constitucional da protección civil como servizo público. Análise dos riscos. A planificación da protección civil. |
1. A protección civil como servizo público.
2. O réxime xurídico do sistema español de protección civil no marco da Unión Europea.
3. A organización administrativa estatal, autonómica e local dos servizos de protección civil.
4. Os riscos como obxecto de atención do servizo público de protección civil e a súa orixe como criterio de clasificación. Os riscos naturais, antrópicos, tecnolóxicos.
5.Plans territoriais, Plans especiais, outros plans de protección civil.
|
A intervención nos riscos |
1. As mercadorías perigosas.
2. Técnicas e procedementos de intervención en accidentes con substancias radioactivas.
3. Técnicas e procedementos de intervención en accidentes con risco biolóxico.
4. Emerxencias por incendios forestais.
5. Incendios en contornas urbanas e industriais. |
Os recursos de intervención e a coordinación de emerxencias. A tecnoloxía aplicada á xestión de emerxencias. |
1. Os centros de coordinación de emerxencias.
2. O teléfono único de emerxencias.
3. Coordinación e mando das emerxencias no terreo.
4. Servizos de prevención e extención de incendios.
5. As forzas e corpos de seguridade.
6. Os recursos sanitarios.
7. Voluntariado de protección civil.
8. As comunicacións. Os sistemas de información xeográfica. As aplicacións de análises de consecuencias en accidentes con substancias perigosas. O sistema integrado de xestión de urxencias e emerxencias. Simuladores de incendios forestais. A xestión da calidade da xestión de emerxencias.
|
Psicoloxía das emerxencias. |
1. Intervención psicoloxica en catástrofes e emerxencias. |
Emerxencias no medio acuático |
1. Prevención de riscos no medio acuático.
2. Tratamento prehospitalario de victimas de accidentes no medio acuático.
3. Soporte vital básico y Cadena de supervivencia.
|
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Discusión dirixida |
A1 B4 |
5 |
30 |
35 |
Proba obxectiva |
A9 A10 B1 C1 |
3 |
17 |
20 |
Estudo de casos |
B2 C3 C5 |
14 |
30 |
44 |
Solución de problemas |
B3 C6 C7 |
5 |
25 |
30 |
Sesión maxistral |
B5 C4 C8 |
15 |
5 |
20 |
|
Atención personalizada |
|
1 |
0 |
1 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Discusión dirixida |
Técnica de dinámica de grupos en que os membros dun grupo discuten sobre un tema, previamente preparado |
Proba obxectiva |
Proba escrita empregada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo rasgo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. É un instrumento de medida, elaborado rigurosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas e rendimento, entre outras cousas. A proba en cuestión pode combinar distintos tipos de preguntas, tales como preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e de asociación. Igualmente, pode construírse con só tipo de algunha destas preguntas. |
Estudo de casos |
Perante unha situación específica que plantea un problema, trátase de comprender, valorar e resolver a través dun proceso de discusión. Ante un problema en concreto (caso), que describe unha situación real, o estudantado debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razonada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos. |
Solución de problemas |
Trátase de resolver unha situación problemática concreta, a partir dos coñecementos que se teñan traballado, que poden ter máis dunha solución. |
Sesión maxistral |
Exposición oral que ten por finalidade transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como "conferencia", "método expositivo" ou "lección maxistral". Esta última modalidade tamén pode reservarse a un tipo especial de lección impartida en ocasións especiais non só polo docente encargado da materia, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso casi exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Discusión dirixida |
Estudo de casos |
Solución de problemas |
|
Descrición |
Discusión dirixida. Técnica de dinámica de grupos en que os membros dun grupo discuten sobre un tema, previamente preparado.
Estudo de casos. Perante unha situación específica que plantea un problema, trátase de comprender, valorar e resolver a través dun proceso de discusión. Ante un problema en concreto (caso), que describe unha situación real, o estudantado debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razonada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos.
Solución de problemas. Trátase de resolver unha situación problemática concreta, a partir dos coñecementos que se teñan traballado, que poden ter máis dunha solución.
|
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Sesión maxistral |
B5 C4 C8 |
Exposición oral que ten por finalidade transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como "conferencia", "método expositivo" ou "lección maxistral". Esta última modalidade tamén pode reservarse a un tipo especial de lección impartida en ocasións especiais non só polo docente encargado da materia, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso casi exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
10 |
Discusión dirixida |
A1 B4 |
Técnica de dinámica de grupos en que os membros dun grupo discuten sobre un tema, previamente preparado
|
10 |
Proba obxectiva |
A9 A10 B1 C1 |
Proba obxectiva Proba escrita empregada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo rasgo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. É un instrumento de medida, elaborado rigurosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas e rendimento, entre outras cousas. A proba en cuestión pode combinar distintos tipos de preguntas, tales como preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e de asociación. Igualmente, pode construírse cun só tipo de algunha destas preguntas. |
60 |
Estudo de casos |
B2 C3 C5 |
Perante unha situación específica que plantea un problema, trátase de comprender, valorar e resolver a través dun proceso de discusión. Ante un problema en concreto (caso), que describe unha situación real, o estudantado debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razonada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos.
|
10 |
Solución de problemas |
B3 C6 C7 |
Trátase de resolver unha situación problemática concreta, a partir dos coñecementos que se teñan traballado, que poden ter máis dunha solución.
|
10 |
|
Observacións avaliación |
Os alumnos que teñan recoñecido dedicación a tempo parcial desta materia, (sempre que devandito recoñecemento sexa oficial) terán a posibilidade de superar a mesma a través dun exame teórico práctico que levará a cabo nas datas establecidas oficialmente pola Facultade e haberán de presentar para asistir ao mesmo un cartafol con todos os exercicios que se lle fagan chegar a través da plataforma moodle. En canto á segunda convocatoria os requisitos serán os mesmos que na primeira convocatoria. A calificación será sobre 9.
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
J. Barcelona Llop (2007). La Protección Civil Municipal. Madrid, Iustel
Palacios, José (2010). Prevención de riesgos acuáticos y ahogamientos. . Real Federación Española de Natación
González, F., Palacios, J. y otros (2008). Primeros auxilios y socorrismo acuático: prevención e intervención. Madrid, Paraninfo
A. Menéndez Rexach (Director) e A. de Marcos Fernández (Coordinadora) (2011). Protección civil y emergencias: Régimen Jurídico. Madrid, La Ley (Grupo Wolters Kluwer)
J. Ochoa Monzó (1995). Protección civil [en A. Montoya Melgar (Director) Enciclopedia Jurídica Básica]. Madrid, Civitas
J. Ochoa Monzó (1996). Riesgos mayores y protección civil. Madrid, McGraw-Hill |
|
Bibliografía complementaria
|
|
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
|
Materias que continúan o temario |
|
Observacións |
Convén a asistencia ás aulas, a realización de todas as actividades que se planifiquen nestas e a participación nos actos tanto académicos como non académicos, organizados polos docentes que imparten a materia como pola propia Facultade de Ciencias do Traballo, sen prexuízo da asistencia a actos organizados por outras institucións.
En aras a contribuír cun medio ambiente responsable, desde esta materia pretendese contribuír, non utilizando máis que o papel imprescindible, no caso de los examines e algúns traballos de importancia, todo o demais realizarase por medios telemáticos.
A materia impartirase baixo un ángulo de xénero, para que o alumno estea sensibilizado coa igualdade. |
|