Trátase dunha materia que ten un crácter fundamentalmente tecnolóxico. O mantemento industrial constitúe unha actividade esencial para alcanzar altos graos de eficacia nos sistemas produtivos da empresa e así garantir a vantaxe competitiva tanto nos produtos como nos servizos ofrecidos. O alumno adquirirá a capacidade de xestión da información, manexo e aplicación das especificacións técnicas e a lexislación, necesarias na área do mantemento.
Competencias do título
Código
Competencias / Resultados do título
A4
Capacidade de xestión da información, manexo e aplicación das especificacións técnicas e da lexislación necesarias no exercicio da profesión.
B1
Capacidade de resolver problemas con iniciativa, toma de decisións, creatividade e razoamento crítico.
B2
Capacidade de comunicar e transmitir coñecementos, habilidades e destrezas no campo da enxeñaría industrial.
B3
Capacidade de traballar nun contorno multilingüe e multidisciplinar.
B4
Capacidade de traballar e aprender de forma autónoma e con iniciativa.
B5
Capacidade para empregar as técnicas, habilidades e ferramentas da enxeñaría necesarias para a práctica desta.
B9
CB2 - Que los estudiantes sepan aplicar sus conocimientos a su trabajo o vocación de una forma profesional y posean las competencias que suelen demostrarse por medio de la elaboración y defensa de argumentos y la resolución de problemas dentro de su área de estudio.
C3
Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida.
Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe
Competencias / Resultados do título
Aplica as técnicas do mantemento dunha instalación Industrial
A4
B1 B2 B3 B4 B5 B9
C3
Realiza os distintos tipos de mantemento: eléctrico, electrónico e mecánico.
A4
B1 B2 B3 B4 B5 B9
C3
Aplica os conceptos de fiabilidad dentro do mantemento.
A4
B1 B2 B3 B4 B5 B9
C3
E capaz de interpretar a información técnica e outras fontes de información, en español e inglés.
A4
B1 B2 B3 B4 B5 B9
C3
Contidos
Temas
Subtemas
TEMA I. COÑECEMENTO DO MATERIAL. (Contido: Mantemento industrial)
- Natureza e clasificación do material: Material de produción. O material periférico. Instalacións.
- Inventario do parque de material: División funcional e codificación.
- Ficheiro histórico da maquinaria: O dossier-máquina. Utilidade e explotación dos históricos.
TEMA II. INTRODUCIÓN Á ENXEÑARÍA DO MANTEMENTO. (Contido: Mantenimineto Industrial e Fiabilidade)
-- Introdución ao mantemento: Definicións, historia e evolución. O técnico de mantemento.
- O Servizo de mantemento na empresa: Misión do mantemento.
- Mantemento e produción. Campo de acción do servizo de mantemento.
- Conceptos básicos do mantemento: Os fallos, os arranxos e as reparacións. Niveis de mantemento. Tempos en mantemento.
- Fiabilidade, Mantenibilidad, Dispoñibilidade, Taxa de fallo.
- Metodoloxía do mantemento: A observación e a análise. A comunicación.
TEMA III. TIPOS DE MANTEMENTO. (Contido: Mantemento Industrial e Mantementos especiais)
-O mantemento correctivo: Mantemento paliativo e curativo.
-O mantemento preventivo: Conceptos e obxectivos. Leis de degradación.
-Mantemento sistemático. Mantemento Condicional ou predictivo.
-O Mantemento Produtivo Total (TPM): Introdución e concepto.
-Outras actividades do servizo de mantemento: Mellora, modernización, renovación e reconstrución.
TEMA IV:GESTIÓN DO MANTEMENTO INDUSTRIAL. (Contido: Mantenimiento industrial, Mantenimientos especiais y Fiabilidade)
- Estudio dos fallos, tasa de fallo.
- Mantemento centrado na Fiabilidade (RCM).
- Análise dos custes de mantemento.
- Planificación do mantemento. Gráficos de GANT y PERT.
- Mantemento asistido por ordeador GMAO
- Recollida, análise de datos e diagnóstico.
TEMA V: MANTEMENTOS ESPECIAIS (Contido: Mantenimientos especiais)
- Mantemento equipos mecánicos: termografía e termometría, lubricación e vibración.
- Mantemento equipos eléctricos e electrónicos.
TEMA VI: NORMATIVA ESPECIFICA SOBRE Ou MANTEMENTO. (Contido: Normativa específica sobre ou mantemento)
Normas UNE e disposicións:
- Norma UNE-EN 13306:2018 Terminoloxía de mantemento.
- Norma UNE-EN 13269:2016 Guía para a preparación de contratos de mantemento. -
- Norma UNE-EN 13460:2009. Documentos para o mantemento.
- Norma UNE-EN 15341:2008 Indicadores de rendemento en mantemento.
- Norma UNE-CEN/TR 15628: 2015 Cualificación do persoal de mantemento.
- Norma UNE 151001:2011 Indicadores de mantenibilidad de dispositivos industriais.
Planificación
Metodoloxías / probas
Competencias / Resultados
Horas lectivas (presenciais e virtuais)
Horas traballo autónomo
Horas totais
Sesión maxistral
A4 B2 B3 B4 B5
12
20
32
Prácticas de laboratorio
A4 B1 B2 B4 B5 C3
12
38
50
Solución de problemas
A4 B1 B2 B3 B4 B5 B9 C3
7.5
18
25.5
Proba obxectiva
A4 B1 B2 B3 B4 B5
2
1
3
Atención personalizada
2
0
2
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado
Metodoloxías
Metodoloxías
Descrición
Sesión maxistral
- Explicación de cada un dos temas da programación con apoio de presentacións tipo powerpoint e vídeos, salvo os partes que se entregen para a sua lectura.
- Explicación do funcionamento de equipos de medida usados no mantemento.
- Algunhas quendas abertas ao debate.
Prácticas de laboratorio
Realización de diversas experiencias prácticas do desenvolvido nos contidos da materia, serven para reforzar e contrastar os coñecementos técnicos adquiridos.
Solución de problemas
- Realizaranse problemas tipo e cuestións desenvolvidas polo profesor, a fin de clarificar os conceptos expostos nas sesións maxistrais.
- Para puntuar esta actividade proporanse algúns problemas relacionados cos temas teóricos que, ou ben realizaransen na clase, ou ben se resolverán polo alumno libremente, tras o cal enviaranos por moodle ao profesor para a súa puntuación, a cal se alcanzará se o desenvolvemento e solución son correctos, a condición de que as entregas sexan dentro do prazo establecido en cada unha delas.
Proba obxectiva
- Realizarase unha proba obxetiva ao final sobre dos temas traballados o longo do curso.
Atención personalizada
Metodoloxías
Prácticas de laboratorio
Solución de problemas
Descrición
Realizaranse principalmente nas correspondentes tutorías e no transcurso da clase, bién a iniciativa do alumno, ou proposta do profesor. Procurarase individual a tención a cada alumno na resolución de problemas e nas prácticas, potenciando a iniciativa e o traballo persoal do alumno.
Avaliación
Metodoloxías
Competencias / Resultados
Descrición
Cualificación
Prácticas de laboratorio
A4 B1 B2 B4 B5 C3
Computarán ata o 20% da nota final se se ten o 100% de asistencia e preséntase unha breve descrición-memoria final apta. Son obrigatorias e a súa non realización, ou se realizándose non se alcanza o 50% do seu peso, impídese a superación da materia.
20
Proba obxectiva
A4 B1 B2 B3 B4 B5
-Proba a realizar nas correspondentes convocatorias oficiais e puntuará cun máximo do 40% da nota final.
-É voluntaria, se alcance ou non o 5 na suma das contribucións a nota final do alcanzado nas outras metodoloxías de avaliación permite subir a nota na súa contribución como sumando na nota final (ata en 4 puntos).
-A duración da proba obxectiva será de 2 horas e constará de 20 cuestións de igual valor, podendo ser tipo test cunha ou varias solucións ou de resposta curta, onde polo menos tres serán exercicios sobre os temas traballados ao longo do curso.
- A duración é ampliable para o estudante que teña concedida adaptación á diversidade que estime % de tempo adicional establecido polo servizo ADI da UDC.
40
Sesión maxistral
A4 B2 B3 B4 B5
Terase en conta a asistencia regular activa do alumno ás sesións cun 10% da nota final. A sistencia teñe que ser superior ao 80% das sesións para que compute el punto da asistencia a sumar na nota final.
10
Solución de problemas
A4 B1 B2 B3 B4 B5 B9 C3
As probas escritas de resolución de problemas contribuirán á puntuación final cun máximo do 30% da nota alcanzada no conxunto delas (corríxense o total delas sobre 10 e aplícase o 30%). O 10 das mesmas distribuirase por igual entre o número de probas que se realicen no curso académico. Debe mínimo asistirse ao 80% das sesións e realizarse o 80% das súas probas.
30
Observacións avaliación
A puntuación final será:
A suma da asistencia activa a sesións maxistrais se mínimo asistiuse de forma activa ao 80% delas (ata 1 punto), máis a de prácticas, asistindo ao 100% e realizado o 100% das súas actividades realizando correctas mínimo o 50% do conxunto, condición para poder valorar a memoria da visita técnica (ata 2 puntos), e máis a puntuación alcanzada no total das probas de solución de problemas realizadas ao longo do curso, asistindo ao 80% delas e realizado mínimo a entrega do 80% das súas actividades (ata 3 puntos repartido o peso por igual entre as actividades de problemas propostas). Cando a suma deste tres sumandos non alcance o cinco ou, alcanzándose ou superándose, quérese subir nota deberá realizarse a proba obxectiva e sumarase a súa puntuación sobre dez afectada polo corenta por cen, e por iso, ata un máximo de 4 puntos, como novo sumando da nota final.
Non chegando ao cinco na suma de asistencia, problemas e prácticas e non presentándose á proba obxectiva oficial, a puntuación será a suma dos sumandos alcanzados nas metodoloxías onde se asistiu e realizou na porcentaxe indicada. O non presentado será para os casos nos que non se asistiu e realizou nada ou nas porcentaxes establecidas.
Se non se presenta ás prácticas, non presentado con independencia do puntuado nas restantes metodoloxías.
* Os alumnos de matrícula parcial poderán acordar co profesor a posibilidade de facer actividades alternativas ás presenciais.
* Os criterios para aprobar en segunda oportunidade son os mesmos que en primeira oportunidade.
Fontes de información
Bibliografía básica
Gómez de León, Félix Cesáreo (). Tecnología del mantenimiento industrial. Murcia : Universidad de Murcia, 1998
Monchy, Fransois. (). Teoría y práctica del mantenimiento industrial. París : Masson, 1990
BÁSICA
Tecnología del mantenimiento industrial
Gómez de León, Félix Cesáreo.
Murcia : Universidad de Murcia, 1998
Teoría y práctica del mantenimiento industrial
Monchy, Fransois.
París : Masson, 1990
Organización y gestión del mantenimiento: manual práctico para la implantación de sistemas de gestión avanzados de mantenimiento industrial
García Garrido, Santiago.
Madrid : Díaz de Santos, [2003]
Teoría y práctica del mantenimiento industrial avanzado
González Fernández, Francisco Javier.
Madrid : Fundación Confemetal, [2011]
La contratación del mantenimiento industrial : procesos de externalización, contratos y empresas de mantenimiento
Técnicas
para el mantenimiento y diagnóstico de máquinas eléctricas rotativas.
M. Ferandes
Cabanas y otros.
Marcombo,
1998.
Teoría y
Práctica del Mantenimiento Industrial.
François
Monchy.
Ed. Masson.
Gestión
Integral de Mantenimiento” Navarro, Pastor y Mugaburu,
Ed.
Marcombo.
Manual de
mantenimiento de instalaciones industriales,
Baldin; L.
Furlanetto.
Gustavo-Gili.
Manual del
Mantenimiento Industrial (2 tomos), Robert C. Rosaler.
McGraw-Hill.
Tecnología
del mantenimiento industrial, Felix Cesáreo Gómez de León, , , SP-Universidad
de Murcia.
NORMATIVA SOBRE MANTENIMIENTO
INDUSTRIAL
Gestión del
mantenimiento.
Madrid :
AENOR, 2011.
Criterios
de interpretación para la aplicación de la norma UNE-EN ISO 9001:2000 en
empresas de montaje y mantenimiento industrial.
Madrid :
AENOR, [2004]
UNE-ENV
13269:2003. Mantenimiento.
UNE-EN
13306:2002. Terminología del mantenimiento
Recomendacións
Materias que se recomenda ter cursado previamente
Estatística/770G01008
Xestión Empresarial/770G01010
Ciencia de Materiais/770G01009
Materias que se recomenda cursar simultaneamente
Organización de empresas/770G01038
Instrumentación Electrónica I/770G01027
Enxeñaría de Control/770G01028
Materias que continúan o temario
Traballo Fin de Grao/770G01045
Observacións
(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica
da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do
órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías