A avaliación da aprendizaxe debe comprender tanto o proceso como o resultado obtido. O rendemento do alumno na materia cursada depende, entre outros, da combinación de dous factores: o esforzo realizado e a capacidade do propio alumno. A forma en que o avaliamos condiciona o método de aprendizaxe e inflúe na aprendizaxe mesmo. De calquera forma dada a tipoloxía do Grao exponse como ferramenta de avaliación a avaliación continua segundo o sinalado.

A aprendizaxe a través dos créditos ECTS axústase a unha avaliación continuada que debe contribuír de forma decisiva a estimular ao alumno para seguir o proceso e a involucrarse máis na súa propia formación. Se aposta por un criterio xeral de avaliación no que é obrigado contar cun instrumento, a avaliación continua, materializada na elaboración de traballos.

A avaliación debe servir para verificar que o alumno asimilou os coñecementos básicos que se lle trasmitiron e adquirido as competencias xerais. Pero a avaliación tamén debe ser o instrumento de comprobación de que o estudante adquiriu as competencias teóricas e prácticas do título. Por iso, utilízanse métodos de aprendizaxe e seguimento variados (exposicións orais preparadas de antemán, explicacións curtas realizadas polos alumnos en clase, manexo práctico de bibliografía, uso de computador,traballo en equipo, etc.) que permitan lograr que o alumnado adquira progresivamente as competencias transversais e prácticas.

A avaliación da materia exponse de modo continuo e se aposta pola presencialidad na mesma.

Para poder superar a materia será necesario cumprir os seguintes requisitos:

1º Entregar todos os traballos propostos, nos prazos e formas indicados na materia.

2º Asistir regularmente a clases. Esixirase unha asistencia mínima do 80%.

A materia, que constitúe unha unidade, consta de dous bloques:

Bloque I: Arquitectónico

Bloque II: Xeográfico

En cada un dos bloques proporase un traballo que será desenvolvido polo alumnado ao longo do curso, mediante entregas-correccións parciais. Cada traballo terá unha entrega final que será defendida publicamente polo/a autor/a.

A cualificación en cada bloque obterase da seguinte composición:

75% para o Traballo realizado.

25% Para a Exposición do Traballo en sesión final.

A cualificación final da materia será a media aritmética da cualificación dos dous traballos, sendo necesario obter un nota mínima de 4 (sobre 10), en cada un dos traballos para poder obter o aprobado.

Avaliación en convocatoria adiantada: Para poder optar á avaliación en convocatoria adiantada deben cumprirse as condicións de avaliación xeral nun curso previo.

Estudantes con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia: Para estes casos, sempre que conten con recoñecemento oficial da dirección do centro, non se terá en conta a esixencia de asistencia mínima, manténdose o resto de esixencias xerais establecidas.

Plaxio. No relativo ao plaxio se atenderá ao indicado no Art. 14º das Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario da UDC.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
Ser capaz de realizar estudos de avaliación da paisaxe cultural e de planificación de usos do solo a escala de detalle, local e rexional, e definir medidas de protección fronte ao impacto ambiental e de desenvolvemento.	A20 A21 A22 A26 A29 A33 A35 A37 A45 A46	B1 B2 B3 B4 B5 B6 B8 B13	C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8
Ser capaz de intervir nas paisaxes culturais de valor e redactar e/ou colaborar na execución dos proxectos de restauración, rehabilitación e desenvolvemento, de acordo coas atribucións profesionais da titulación do alumno	A17 A20 A21 A22 A27 A28 A29 A33 A35 A37 A44 A45 A46	B1 B2 B3 B4 B5 B6 B8 B13	C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8
Ser capaz de realizar tarefas de catalogación e definición das medidas de protección de paisaxes culturais de valor.	A17 A20 A21 A22 A26 A29 A35 A37 A44 A45 A46	B1 B2 B3 B4 B5 B6 B8 B13	C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8
Entender a paisaxe cultural como unha realidade complexa, integrada por compoñentes naturais e culturais, tanxibles e intanxibles, que afectan á arquitectura e á xeografía	A17 A18 A21 A23 A26 A28 A33 A35 A37 A43 A44	B1 B2 B3 B4 B5 B6 B8	C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8
Analizar a problemática que se xera na protección das Paisaxes Culturais, na súa conservación e na integración nas políticas de ordenación territorial e urbanísticas.	A17 A18 A19 A21 A22 A26 A27 A28 A29 A37 A43 A46	B1 B2 B3 B4 B5 B8 B13	C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8

Temas	Subtemas
1.- Paisaxe e cultura: a paisaxe como arquitectura	1.1. Introdución ás paisaxes culturais 1.2. Análise e interpretación das paisaxes culturais 1.3. Paisaxes culturais e a súa tipoloxía 1.4. As paisaxes culturais na historia 1.5. Historia da paisaxe cultural en Galicia
2.- As paisaxes culturais: concepto normativa e casos.	2.1. Paisaxe cultural e protección do patrimonio. 2.2. Rexistro, inventario e catalogación. 2.3. Paisaxe cultural, e proxecto do territorio.
3.- Paisaxe cultural, patrimonio e ordenación do territorio desde a Arquitectura.	3.1. Cultura, territorio e percepción como bases da paisaxe cultural 3.2. Paisaxe cultural e transformación do territorio 3.3. Escala como representación, traballo e intervención 3.4. Conceptos de ordenación do territorio e plan inherentes á paisaxe cultural 3.5. Intervencións sobre a paisaxe cultural en Galicia
4.- As paisaxes culturais na Xeografía moderna.	4.1. A invención da paisaxe xeográfica por Humboldt 4.2. A reconfiguración post- humboldtiana da noción de paisaxe 4.3. O nacemento do concepto de paisaxe cultural saueriano e os seus vínculos coa escola xeográfica vidaliana 4.4. Os estudos clásicos de paisaxe cultural
5.- A nova Xeografía cultural e a pegada da paisaxe: a forza dos discursos e a representación.	5.1. A Xeografía Humanística 5.2. A interpretación simbólica da paisaxe en Xeografía 5.3. A paisaxe como discurso 5.4. Visións integradoras actuais da paisaxe en Xeografía
6.- Paisaxe cultural, patrimonio e ordenación do territorio desde a Xeografía.	6.1. O longo percorrido cara á incorporación da paisaxe cultural na lexislación e planificación 6.2. Procesos de patrimonialización e paisaxe cultural 6.3 Interpretacións críticas das paisaxes culturais da UNESCO

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A17 A18 A19 A20 A21 A22 A23 A26 A27 A28 A29 A33 A35 A37 A43 A44 A45 A46	30	0	30
Aprendizaxe colaborativa	A17 A18 A19 A20 A21 A22 A23 A26 A27 A28 A29 A33 A35 A37 A43 A44 A45 A46 B1 B2 B3 B4 B5 B6 B8 B13 C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8	35	35	70
Traballos tutelados	A17 A18 A19 A20 A21 A22 A23 A26 A27 A28 A29 A33 A35 A37 A43 A44 A45 A46	15	30	45

Atención personalizada		5	0	5

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	As diferentes exposicións teóricas do profesorado permitirán ao alumnado adquirir o coñecementos que dean soporte ao resto das actividades expostas na materia e desenvolver as competencias requiridas para a titulación.
Aprendizaxe colaborativa	A través da constitución de grupos de traballo, o alumnado traballará sobre os diferentes temas propostos de modo que obteñan resultados propios, guiados polo profesorado asignado á materia
Traballos tutelados	Os traballos tutelados de cada un dos bloques da materia, permitirá ao alumnado verificar os coñecementos adquiridos mediante as sesións maxistrais e o traballo colaborativo de modo que se adquiran as competencias expostas.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Traballos tutelados	A17 A18 A19 A20 A21 A22 A23 A26 A27 A28 A29 A33 A35 A37 A43 A44 A45 A46	Trabajo realizado por cada alumno con la tutela del profesor sobre un tema de los tratados en las sesiones magistrales. Estos trabajos serán entregados al profesor y/o expuestos por los alumnos en clase.	100

Observacións avaliación
A avaliación da aprendizaxe debe comprender tanto o proceso como o resultado obtido. O rendemento do alumno na materia cursada depende, entre outros, da combinación de dous factores: o esforzo realizado e a capacidade do propio alumno. A forma en que o avaliamos condiciona o método de aprendizaxe e inflúe na aprendizaxe mesmo. De calquera forma dada a tipoloxía do Grao exponse como ferramenta de avaliación a avaliación continua segundo o sinalado. A aprendizaxe a través dos créditos ECTS axústase a unha avaliación continuada que debe contribuír de forma decisiva a estimular ao alumno para seguir o proceso e a involucrarse máis na súa propia formación. Se aposta por un criterio xeral de avaliación no que é obrigado contar cun instrumento, a avaliación continua, materializada na elaboración de traballos. A avaliación debe servir para verificar que o alumno asimilou os coñecementos básicos que se lle trasmitiron e adquirido as competencias xerais. Pero a avaliación tamén debe ser o instrumento de comprobación de que o estudante adquiriu as competencias teóricas e prácticas do título. Por iso, utilízanse métodos de aprendizaxe e seguimento variados (exposicións orais preparadas de antemán, explicacións curtas realizadas polos alumnos en clase, manexo práctico de bibliografía, uso de computador,traballo en equipo, etc.) que permitan lograr que o alumnado adquira progresivamente as competencias transversais e prácticas. A avaliación da materia exponse de modo continuo e se aposta pola presencialidad na mesma. Para poder superar a materia será necesario cumprir os seguintes requisitos: 1º Entregar todos os traballos propostos, nos prazos e formas indicados na materia. 2º Asistir regularmente a clases. Esixirase unha asistencia mínima do 80%. A materia, que constitúe unha unidade, consta de dous bloques: Bloque I: Arquitectónico Bloque II: Xeográfico En cada un dos bloques proporase un traballo que será desenvolvido polo alumnado ao longo do curso, mediante entregas-correccións parciais. Cada traballo terá unha entrega final que será defendida publicamente polo/a autor/a. A cualificación en cada bloque obterase da seguinte composición: 75% para o Traballo realizado. 25% Para a Exposición do Traballo en sesión final. A cualificación final da materia será a media aritmética da cualificación dos dous traballos, sendo necesario obter un nota mínima de 4 (sobre 10), en cada un dos traballos para poder obter o aprobado. Avaliación en convocatoria adiantada: Para poder optar á avaliación en convocatoria adiantada deben cumprirse as condicións de avaliación xeral nun curso previo. Estudantes con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia: Para estes casos, sempre que conten con recoñecemento oficial da dirección do centro, non se terá en conta a esixencia de asistencia mínima, manténdose o resto de esixencias xerais establecidas. Plaxio. No relativo ao plaxio se atenderá ao indicado no Art. 14º das Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario da UDC.

Bibliografía básica	VV.AA. (2010). Patrimonio Industrial y Paisaje. TICCIH España Fernández Salinas, V. e Silva, R. (2016). Deconstruyendo los paisajes culturales de la Lista del Patrimonio Mundial de la Unesco. Cuadernos geográficos de la Universidad de Granada, 55 JELLICOE, G. y JELLICOE, S. (2004). El paisaje del hombre. Gustavo Gili, Barcelona NOGUÉ. J. (2008). El paisaje en la cultura contemporánea. Biblioteca Nueva, Madrid BOUHIER, A (2001 ). Ensaio xeográfico de análise e interpretación dun vello complexo agrario. Xunta de Galicia Múgica, M. et al. (2019). EUROPARC-España. 2019 Anuario 2018 del estado de las áreas protegidas en España.. Fundación Fernando González Bernáldez Ortega Cantero, N. (1987). Geografía y cultura. Alianza ALONSO PEREIRA, José Ramón (2005). Introducción a la Historia de la Arquitectura. Reverté MADERUELO, J. (Ed.) (2008). La construcción del paisaje contemporáneo. Centro de Arte y Naturaleza Fundación Beulas, Huesca Davallon, J (2006). Le don du patrimoine. Une approche communicationnelle de la patrimonialisation. Hermes Science-Lavoisier CASTELLS, M. y BORJA, J (1997). Local y global. La gestión de las ciudades en la era de la información. Taurus DÍAZ-FIERROS, F. (Ed.) (2009). Olladas críticas sobre a paisaxe. Consello da Cultura Galega, Santiago de Compostela OTERO, R. (1928). Paisajes y problemas geográficos de Galicia. Compañía Iberoamericana de publicaciones, Madrid OTERO, R. (2009). Paisaxe e cultura. Galaxia, Vigo Tuan, Y.-F. (1977). Space and Place. University of Minnesota Press Robertson, I. e Richards, P. (eds.) (2003). Studying Cultural Landscapes. Arnold Sauer, C. O. (1925). The Morphology of Landscape. University of California Publications in Geography Silva, R. e Fernández Salinas, V. (2017). «El nuevo paradigma del patrimonio y su consideración con los paisajes: Conceptos, métodos y prospectivas». Documents d’Anàlisi Geogràfica, 63 Frolova, M. e Bertrand, G. (2006). «Geografía y paisaje», en Tratado de Geografía Humana.. Anthropos/Universidad Autónoma Metropolitana-Iztapalapa Gómez Mendoza, J. (2008). «La mirada del geógrafo sobre el paisaje: del conocimiento a la gestión», en Paisaje y territorio. Beulas Mata, R. (2006). «Métodos de estudio del paisaje e instrumentos para su gestión. Consideraciones a partir de experiencias de planificación territorial», en El paisaje y la gestión del territorio. Criterios paisajístic. Diputación de Barcelona Nogué, J. (2011). «Paisajes agrarios españoles: desde sus bases territoriales a sus representaciones, catalogaciones y arquetipos», en Los paisajes agrarios de España. Caracterización, evolución y tipificación.. Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino Martínez de Pisón, E. (2002). «Reflexiones sobre el paisaje», en Estudios sobre historia del paisaje español.. Universidad Autónoma de Madrid/Fundación Duques de Soria/Catarata

Bibliografía complementaria
	Referencias web: http://paisajeycultura.blogspot.com/p/recursos.html