Competencias / Resultados do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
Comprender o fundamento dos ciclos catalíticos desde o punto de vista das coordenadas de reacción e as superficies de enerxía potencial.. |
AM1 AM6 AM8
|
BM5
|
|
Entender as aplicacións en sínteses da diversidade de procesos de formación de ligazóns mediadas por compostos organometálicos. |
AM2 AM3 AM6
|
BM1 BM2 BM4 BM7 BM10 BM11
|
|
Propor secuencias sintéticas con desconexións crave baseadas en procesos sintéticos de compostos organometálicos |
AM2 AM3 AM6
|
BM1 BM2 BM4 BM7 BM11
|
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
Tema 1. Principios e fundamentos enerxéticos dos ciclos catalíticos organometálicos. |
• Conceptos xerais.
• Termodinámica e cinética dos cíclos catalíticos de reaccións catalizadas por metais de transición.
• Aplicación: Acoplamiento cruzado catalizado por Pd; Sinerxía entre resultados computacionais e experimentais. |
Tema 2. Reaccións de acoplamiento cruzado e reacción de Heck. |
• Reaccións de acoplamiento cruzado. Xeneralidades. Grupos saíntes. Metais. Selectividade.
• Reaccións de formación de enlaces carbono—carbono: organometálicos de Li, Zn, Al, Zr, Sn, Cu; compostos de B e Se; outros metais; enolatos.
• Reaccións de formación de enlaces carbono–heteroátomo.
• Reacción de *Heck. Compoñentes da reacción. Reaccións inter- e intramoleculares. Reaccións de Heck asimétricas. Reaccións de Heck con especies organometálicas. |
Tema 3. Reaccións de inserción. |
• Reaccións de carbonilación. Xeneralidades. Mecanismo.
• Reaccións de acoplamiento carbonilante.
• Reaccións de hidroformilación.
• Reaccións de carbonilación con complexos de carbonilo.
• Carboxilación.
• Reaccións de descarbonilación e acoplamiento descarbonilante.
• Outras reaccións de inserción con circonio e titanio. |
Tema 4. Reaccións de complexos n3-alilo. |
• Complexos n3-alilo de Paladio (1. Síntese e propiedades. 2. Rexioselectividade e estereoselectividade)
• Reaccións de substitución alílica catalizadas por complexos de Paladio (1. Alquilación alílica. 2. Aminación, eterificación e redución alílica. 3. Reaccións de ciclación a través de procesos de inserción en alquenos. 4. Reaccións de cicloadición a través de intermedios trimetilenometano).
• Reaccións de substitución alílica catalizadas por complexos doutros metais de transición (Iridio, Níquel, Ferro, Molibdeno).
• Reaccións de alilación con alquinos e alenos catalizadas por complexos de Rodio. |
Tema 5. Reaccións de complexos electrófilos de alquenos, alquinos, dienos e arenos. |
• Reaccións de inserción en alquinos e reaccións tándem tipo Heck, Suzuki, etc..
• Reaccións de inserción mediadas por outros metais (Zr e Ti).
• Adicións electrófilas sobre alquenos e alquinos.
• Reacción de Nicholas e Pauson-Khand.
• Reaccións de alquenos con paladio en alto estado de oxidación.
• Aplicacións sintéticas de complexos n4-dienilo e n6-areno. |
Tema 6. Reactividade de carbenos metálicos. |
• Características dos carbenos.
• Carbenos de metais de transición. Estrutura e tipos.
• Transformacións que involucran carbenos de metais de transición.
• Metátesis de olefinas. |
Tema 7. Reaccións de activación de enlaces C–H. |
• Introdución á activación de enlaces C-H: relevancia, dificultades e principais mecanismos de activación.
• Reaccións de inserción de carbenos e nitrenos.
• Reacción de borilación catalizada por Ir.
• Funcionalización de alcanos e arenos catalizada por Pd(*II): osixenación, arilación, halogenación, reacción de Heck oxidante. |
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Seminario |
A1 A2 A3 A6 A8 B1 B2 B4 B5 B7 B10 B11 |
7 |
18 |
25 |
Proba mixta |
A1 A2 A3 B2 B5 |
3 |
0 |
3 |
Sesión maxistral |
A1 A8 B1 B2 B7 B10 B11 |
12 |
33 |
45 |
|
Atención personalizada |
|
2 |
0 |
2 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Seminario |
Seminarios realizados con profesorado propio do Máster, ou con profesionais convidados da empresa, a administración ou doutras universidades. Sesións interactivas relacionadas coas distintas materias con debates e intercambio de opinións cos alumnos.
Resolución de exercicios prácticos (problemas, cuestiones tipo test, interpretación e procesamento da información, avaliación de publicacións científicas, etc.)
Así mesmo, durante os seminarios contémplase a posibilidade de levar a cabo outras metodoloxías:
– Realización de traballos, tanto individualmente, como en grupo, sobre temas científicos relacionados coas distintas materias do Máster.
– Exposición oral de traballos, informes, etc., incluíndo debate con profesores e alumnos.
– Utilización de programas informáticos especializados e internet. Soporte docente *on-*line (Campus Virtual). |
Proba mixta |
Prográmase 1 exame escrito final, que permitirá avaliar obxectivamente o grao de asimilación e a capacidade de aplicación dos contidos da materia por parte do alumno. A proba obxectiva incluirá un único tipo de preguntas, que estarán relacionadas coa estrutura, a reactividade e a síntese de compostos orgánicos, e que permitirán determinar se as respostas son correctas. |
Sesión maxistral |
Clases presenciais teóricas. Clases expositivas (utilización da pizarra, computador, canón), complementadas coas ferramentas propias da docencia virtual. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Seminario |
Sesión maxistral |
|
Descrición |
Prográmanse 2 tutorías individuais ou en grupo reducido para comprobar a comprensión da materia e complementar a formación do alumno mediante resolución de dúbidas e outras cuestións. |
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Seminario |
A1 A2 A3 A6 A8 B1 B2 B4 B5 B7 B10 B11 |
A avaliación continua terá un peso do 40% na cualificación da materia e constará os seguintes compoñentes: resolución de problemas e casos prácticos (15%), exposición oral [(casos prácticos, problemas), 10%] e cuestións orais durante o curso (10%) e asistencia e participación (10%). |
40 |
Proba mixta |
A1 A2 A3 B2 B5 |
O exame final versará sobre a totalidade dos contidos da materia. |
60 |
|
Observacións avaliación |
A avaliación desta materia farase mediante avaliación continua e a realización dun exame final. O alumnado repetidor terá o mesmo réxime de asistencia ás clases que os que cursan a materia por primeira vez. A avaliación continua (N1) terá un peso do 40% na cualificación da materia e constará os seguintes compoñentes: resolución de problemas e casos prácticos (15%), exposición oral [(casos prácticos, problemas), 10%] e cuestións orais durante o curso (10%) e asistencia e participación (10%). O exame final (N2) versará sobre a totalidade dos contidos da materia. A cualificación do alumno obterase como resultado de aplicar a fórmula seguinte: Nota final = máximo (0.4 x N1 + 0.6 x N2) Sendo N1 a nota numérica correspondente á avaliación continua (escala 0–10) e N2 a nota numérica do exame final (escala 0–10). O alumnado con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia: Consideraránse
exentos das sesións maxistrales si bien se lles facilitará a asistencia ao maior número posible de seminarios. De non poder asistir aos seminarios o alumno fará un traballo tutorizado. Esto se aplicará a
ambas oportunidades. Segundo se recolle nas distintas normativas de
aplicación para a docencia universitaria tratarase de incorporar a perspectiva
de xénero nesta materia. Traballarase para identificar e modificar prexuízos e
actitudes sexistas así como situacións de discriminación por razón de xénero e proporanse
accións e medidas para corrixilas e fomentar valores de respecto e igualdade.
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
Bates, R. (2012). Organic Synthesis Using Transition Metals, 2nd Ed.. Wiley
Hegedus, L. S. (1999). Transition Metals in the Synthesis of Complex Organic Molecules, 2nd Ed.. University Science Books |
|
Bibliografía complementaria
|
Negishi, E., Ed. (2002). Handbook of Organopalladium Chemistry for Organic Synthesis. Wiley
De Meijere, A., Bräse, S., Oestreich, M. (2014). Metal-Catalyzed Cross-Coupling Reactions and More. Wiley-VCH
Cybulski, A.; Moulijn, J. A.; Stankiewicz, A. (2010). Novel Concepts in Catalysis and Chemical Reactors: Improving the Efficiency for the Future. Wiley-VCH
Luther, G. W. (2016). Reactivity of Transition Metal Complexes: Thermodynamics, Kinetics and Catalysis, in Inorganic Chemistry for Geochemistry and Environmental Sciences: Fundamentals and Applications. Wiley
Yu, J.-Q. (2016). Science of Synthesis: Catalytic Transformations via C-H Activation Vol. 1 & 2. Thieme
Crabtree, R. H. (2005). The Organometallic Chemistry of the Transition Metals, 4th Ed.. Wiley
Kazmaier, U. (2012). Transition Metal Catalyzed Enantioselective Allylic Substitution in Organic Synthesis. Springer-Verlag
Beller, M., Bolm, C. (2004). Transition Metals for Organic Synthesis, 2nd Ed.. Wiley-VCH
Ananikov, V. P. (2015). Understanding Organometallic Reaction Mechanisms and Catalysis: Computational and Experimental Tools. Wiley-VCH |
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
Procesos Industriais e Sustentabilidade/610509104 | Química Organometálica/610509111 | Determinación Estrutural Avanzada/610509103 | Estrutura e Reactividade dos Compostos Orgánicos (en extinción)/610509114 |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
Síntese estereoselectiva/610509113 |
|
Materias que continúan o temario |
|
|