Competencias / Resultados do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
Coñecer, comprender dun modo crítico as diferenzas e complementariedade entre a Tª Xeral do Adestramento e a Metodoloxía do Rendemento Deportivo e as súas influencias na construción do coñecemento aplicado na práctica do adestramento deportivo (e aspectos do adestramento de cativas, mozas, e mulleres) |
A19 A27 A31
|
B1 B2 B3 B4 B5 B6 B7 B8 B9 B10 B11 B12 B13 B15 B16 B18 B19
|
C1 C3 C4 C5 C6 C7 C8
|
Comprender e identificar os principios pedagóxicos do adestramento deportivo e a súa aplicación ás especialidades deportivas psicomotrices e sociomotrices: Mapas Conceptuais |
A19 A27 A31
|
B1 B2 B3 B4 B5 B7 B8 B9 B11 B12 B13 B15 B16 B18 B19
|
C1 C4 C5 C6 C7 C8
|
Comprender, saber identificar, deseñar as unidades sistémicas da organización do proceso de adestramento (principios de planificación), para tomar decisións en programas complexos con equipos ou deportistas de niveis de especialización e rendemento. |
A19 A27 A31
|
B1 B2 B3 B4 B5 B6 B7 B8 B9 B10 B11 B12 B13 B15 B16 B18 B19 B20
|
C1 C3 C4 C5 C6 C7 C8
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
TEMA 1. Metodoloxía do Rendemento Deportivo: Epistemoloxía, obxecto de estudo. Reconceptualización sistémica. Investigación-Acción |
SUBTEMA 1. Epistemoloxía e obxecto de estudo.
1.1.Sentido restrinxido e amplo do adestramento.
1.2.Objeto de estudo
SUBTEMA 2. Reconceptualización sistémica e Investigación
2.1. Reconceptualización Sistémica: Sistema de Adestramento, Sistema Deportista, Sistema Adestrador/Deportista
2.2. A Metodoloxía do Rendemento Deportivo como Investigación- Acción (I.A). |
TEMA 2. Principios do adestramento e da competición deportiva. |
SUBTEMA 1. Principios biolóxicos do adestramento, e Principios metódico-didácticos do adestramento
SUBTEMA 2. Lei Xeral de Adaptación e Principios Biolóxicos
2.1. Teoría do Estrés
2.1.Modelos de adaptación: carga, resposta, fatiga, recuperación completa ou incompleta.
2.3. Curvas/tipo de adaptación |
TEMA 3. Aplicación sistémica dos principios metódico-didácticos do adestramento e da competición |
SUBTEMA 1. Clasificacións organicistas de Principios do Adestramento
1.1. Principios xerais e específicos
1.2. Principios básicos e complementarios
1.3. Principios biolóxicos e pedagóxicos
SUBTEMA 2. Clasificacións organizacionistas de Principios do adestramento
2.1. Segundo causas, efectos, ou transcurso do tempo
2.2. Segundo os Sistemas: Actividade de Competición (SAC); Deportista (SD); de Adestramento da Especialidade (SE); da relación adestrador/deportistas (SE/D); etc. |
TEMA 4. Comprender, saber identificar, deseñar e realizar a correcta e avanzada administración das unidades sistémicas e dos instrumentos multidisciplinares de planificación, programación, avaliación e control |
SUBTEMA 1. Causas e condicións de cambios periódicos no proceso de adestramento.
1.1. O carácter obxectivo da periodización.
1.2. Periodización e condicións climáticas.
1.3. Periodización e calendario de competicións.
1.4. O concepto de forma deportiva: As fases da forma, e os períodos de adestramento.
1.5. Avaliación da forma.
1.6. A Mestría deportiva.
SUBTEMA 2. Os principios xerais da estrutura do adestramento.
2.1. Unidade da formación especial e xeral do deportista.
2.2. Carácter continuo do proceso de adestramento
2.3. Dinámicas ondulatorias das cargas.
SUBTEMA 3. Bases dos elementos de organización do adestramento.
3.1. Microestrutura: Os exercicios, os métodos, as sesións, as unidades diarias, e os microciclos
3.2. Mesoestructura: Mesociclos. Bloques.
3.3. Macroestrutura na tempada: Períodos (Estudo de Matveev)
3.4. Macroestrutura en vida do deportista. Etapas: de especialización inicial, de especialización profunda, de alto rendemento. |
TEMA 5- Coñocer a toma de decisións en proxectos complexos con equipos ou deportistas de niveis de especialización profunda e de alto rendemento |
SUBTEMA 1. Deportes Psicomotores: Etapa de Especialización profunda e Alto Rendemento.
1.1. Modelos: carga diluída (Matveev); alternancia e oscilación (Arosejev), resistente ó choque e volume de intensidade (Vorobjev)
1.2. Modelos de individualización e concentración de cargas (Verchosanskij); Acumulación, Transformación, Realización (Issurin, Kaverin); ciclização individualizada (Bondarciuk)
SUBTEMA 2. Deportes Sociomotrices, curto e longo período de competición.
3.1. Modelos Estigmáticos: microestrutura de Seirul-lo; Morfociclo de Frade.
3.2.Vantaxes e limitacions:facer adestramento completo
3.3. Composición do Plan Competicions. |
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Proba obxectiva |
A19 A27 A31 |
2 |
5 |
7 |
Traballos tutelados |
A27 A31 |
6 |
21 |
27 |
Traballos tutelados |
B3 B4 B6 |
3 |
10 |
13 |
Traballos tutelados |
B8 B10 |
4 |
0 |
4 |
Sesión maxistral |
A27 B15 B18 |
30 |
28 |
58 |
Sesión maxistral |
A19 B16 C1 C3 C4 C5 C6 C7 C8 |
6 |
33 |
39 |
Proba práctica |
A19 A31 B1 B2 B4 C1 C3 C4 |
2 |
0 |
2 |
|
Atención personalizada |
|
0 |
0 |
0 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Proba obxectiva |
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas, que permiten avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. Aplicarase tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. Pode combinar distintos tipos de preguntas, o so uno: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación.
|
Traballos tutelados |
|
Traballos tutelados |
|
Traballos tutelados |
En grupos medianos e pequenos. E individual. Formación en grupos medianos na ferramenta Conceptual Map, e traballos elaborados a través da construción de Mapas Conceptuais: 2 de microgrupo e 2 individuais. |
Sesión maxistral |
|
Sesión maxistral |
Impartición, análise de documentos, repostas a preguntas, presentacions, etc. |
Proba práctica |
Realización de varios mapas conceptuais re-ordenando funcional e xerarquicamente coñecementos sobre o sistema de actividade de competición dun deporte e o seu contexto, e dos principios fundamentais para adestrar ese deporte, no contexto elixido. |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Proba práctica |
|
Descrición |
A atención personalizada (AP) adquire relevancia especial nunha materia metodolóxica como esta. A (AP) está concibida para o encontro directo entre estudante e profesor. A AP desenvolverase ao longo da impartición da materia, indicándose axeitadamente a relación con cada metodoloxía.
Nas actividades iniciais establecerase a primeira quenda e calendario de (AP), posteriormente establecerase para os traballos tutelados, e os mapas conceptuais.
Recoméndase aos estudantes de matrícula parcial que soliciten unha titoría persoal na primeira semana de impartición da materia e, deste xeito, determinen algunhas orientacións personalizadas específicas.
En canto ás seguintes cuestións: “dispensa académica”, “dedicación ao estudo” e “permanencia” rexeranse polo Regulamento Académico vixente da UDC: https://www.udc.es/es/normativa/academica/ |
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Proba práctica |
A19 A31 B1 B2 B4 C1 C3 C4 |
Realización de varios mapas conceptuales re-ordenando funcional y jerárquicamente conocimientos sobre el sistema de actividad de competición de un deporte y su contexto, y de los principios fundamentales para entrenar ese deporte, en el contexto elegido. |
50 |
Proba obxectiva |
A19 A27 A31 |
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe dos contidos e competencias da materia (saber, saber hacer, saber decir) cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. |
50 |
|
Observacións avaliación |
A avaliación continua (traballos tutelados, mapas
conceptuais, atención personalizada), contempla: - A función diagnóstica, formativa e sumativa. - Se realizan en diferentes momentos: no inicio, durante e
finalizar o proceso de adestramento. - Utilízanse diversos procedementos e instrumentos para a
recollida de información. A proba obxectiva é un instrumento de medición,
debidamente desenvolvido, que permite avaliar coñecementos, habilidades, habilidades,
rendemento, aptitudes, actitudes, etc. e de aplicación tanto para a avaliación
diagnóstica, formativa e sumativa, e pode combinar diferentes tipos de
preguntas: preguntas de elección múltiple, orde, resposta curta,
discriminación, conclusión e / ou asociación. Tamén pode construír con só un
tipo de unha destas preguntas. Nos Mapas Conceptuais, o traballo individual
será avaliado e no grupo, tanto para a avaliación diagnóstica, formativa e
sumativa. A atención personalizada (AP) será avaliada a partir da
participación, tanto para a avaliación diagnóstica, formativa e sumativa. ANOTACIÓNS: 1- Na primeira e na segunda oportunidade, tanto os traballos tutelados como a proba práctica obxectiva deben de alcanzar na súa cualificación máis do 50% da cualificación prevista, para considerarse igual ou superior ao aprobado. 2- Os traballos tutelados e/ou as probas obxectivas aprobados só teñen validez en cada unha das convocatorias (non se manteñen para os seguintes Cursos). 3- Na primeira e na segunda oportunidade (do mesmo Curso), o/a estudante que alcanzase o mínimo de asistencia a clases presenciais establecido na Memoria do Grao sempre terá dereito a avaliación final. 4- Os/as estudantes matriculados en segunda convocatoria ou máis, optarán polo sistema de avaliación continua (traballos tutelados e proba obxectiva), ou por unha proba obxectiva final única que terá un valor del 100% da cualificación. 5- Os/as estudantes con expectativa de Matrícula de Honra deberán de entviar un arquivo de texto a rafael.martin@udc.es, antes da data oficial de exame do seu cuadrimestre. O traballo será unha ampliación, profundización ou aplicación dalgún dos tópicos do temario da Guía. Este traballo será seguido nas tutorías co profesor. 6- O alumno responderá a proba escrita na lingua que
elixan: galego ou español. O profesor dará as preguntas de proba escritas en
español. Se calquera estudante desexa obtela en galego, deberá solicitalo do profesor
sete días naturais antes da data oficial establecida para a proba escrita. 7- A realización fraudulenta das actividades de proba ou avaliación rexerase pola vixente Normativa Académica da UDC: https://www.udc.es/es/normativa/academica/ e dará lugar á cualificación de "Suspenso" (nota numérica 0) na convocatoria correspondente ao curso académico, se a comisión a faltan se produce na 1ª oportunidade ou, se se produce na 2a oportunidade modificarase a súa nota no expediente da 1ª oportunidade (Normativa disciplinaria do alumnado da UDC, art. 11, apartado 4 b). Enténdese por fraude académico as condutas premeditadas dirixidas a falsear os resultados dun exame ou traballo, propios ou de todos, realizados como requisito para superar unha materia ou acreditar o rendemento académico (Lei 3/2022, do 24 de febreiro, de convivencia universitaria). ; artigo 11, apartado g).
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
|
TEMA 1. METODOLOGÍA DEL RENDIMIENTO DEPORTIVO:
EPISTEMOLOGÍA, OBJETO DE ESTUDIO. RECONCEPTUALIZACIÓN SISTÉMICA. INVESTIGACIÓN. Matveev, L.P. (1965) Periodización del Entrenamiento
Deportivo, Edt. INEF de Madrid, Madrid, 1977. González-Ravé, Pablos Abella, y Navarro Valdivielso
(2014), Entrenamiento Deportivo: Teoría y prácticas, Edt. Médica Panamericana,
Madrid Martín Acero, R., Vittori, C. (1997a). Metodología del
Rendimiento Deportivo (I): Sentido, definición y objeto de estudio. Revista de
Entrenamiento Deportivo/RED, XI(1), 5-10. Martín Acero, R., Vittori, C. (1997b). Metodología del
Rendimiento Deportivo (II): Reconceptualización sistémica. Revista de
Entrenamiento Deportivo/RED, XI(2), 35-40. Martín Acero, R., Vittori, C. (1997c). Metodología del
Rendimiento Deportivo (y III): Formación y entrenamiento, Investigación-Acción.
Revista de Entrenamiento Deportivo/RED, XI(4), 37-43. TEMA 2. PRINCIPIOS DEL ENTRENAMIENTO Y DE LA COMPETICIÓN
DEPORTIVA Matveev, L.P. (1965) Periodización del Entrenamiento
Deportivo, Edt. INEF de Madrid, Madrid, 1977. González-Ravé, Pablos Abella, y Navarro Valdivielso
(2014), Entrenamiento Deportivo: Teoría y prácticas, Edt. Médica Panamericana,
Madrid TEMA 3. APLICACIÓN SISTÉMICA DE LOS PRINCIPIOS
METÓDICO-DIDÁCTICOS DEL ENTRENAMIENTO Y DE LA COMPETICIÓN Grosser, Starischka y Zimmermann., Principios del
entrenamiento deportivo. Ed. Martínez Roca, Barcelona, 1988. González-Ravé, Pablos Abella, y Navarro Valdivielso
(2014), Entrenamiento Deportivo: Teoría y prácticas, Edt. Médica Panamericana,
Madrid TEMA 4. COMPRENDER, SABER IDENTIFICAR, DISEÑAR Y
REALIZAR LA CORRECTA Y AVANZADA ADMINISTRACIÓN DE LAS UNIDADES SISTÉMICAS Y DE
LOS INSTRUMENTOS MULTIDISCIPLINARES DE PLANIFICACIÓN, PROGRAMACIÓN, EVALUACIÓN
Y CONTROL TEMA 5- GESTIONAR Y TOMAR DECISIONES EN PROYECTOS
COMPLEJOS CON EQUIPOS O DEPORTISTAS DE NIVELES DE ESPECIALIZACIÓN PROFUNDA Y DE
ALTO RENDIMIENTO González-Ravé, Pablos Abella, y Navarro Valdivielso
(2014), Entrenamiento Deportivo: Teoría y prácticas, Edt. Médica Panamericana,
Madrid Matveev, L.P. (1965) Periodización del Entrenamiento
Deportivo, Edt. INEF de Madrid, Madrid, 1977 Seirul-lo, F. (1987) Opción de planificación en los
deportes de largo periodo de competición. RED Revista de Entrenamiento
Deportivo, Vol 1, nº 3 Tschiene P. (1985) La estrategia dellállenamento
giovanile. Ed. Atleticastudi 3-4, Roma |
Bibliografía complementaria
|
|
Bosco, C. Aspectos
fisiológicos de la preparación física del futbolista. Editorial Paidotribo
(1991) De Mata, F. Control del
entrenamiento y la competición en fútbol. Edit. Gymnos (1982). Ehlenz, Grosser y
Zimmermann, Entrenamiento de la fuerza. Ed Martínez Roca, Barcelona (1990) Martin, N.; Lizaur, P.;
Padial, P . La formación y desarrollo de las cualidades físicas. En:
Entrenamiento deportivo en edad escolar (pp.59-88). Unisport. Málaga (1989) Mcardle,
W, et al. Fisiología
del ejercicio: Energía, nutrición y rendimiento humano. Alianza Deporte.
Madrid. (1990). Seirul-lo, F. La
Preparación Física del Balonmano. (Cuadernos Técnico/Pedagógicos de INEFG. A
Coruña (1992). Verchosanskij J.V. Lo
sviluppo della forza specifica nello sport. Ed. Atletica Leggera, Vigevano
(1984). |
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
Pedagoxía da actividade física e do deporte/620G01001 | Aprendizaxe e control motor/620G01012 | Fisioloxía do exercicio I/620G01013 |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
|
Materias que continúan o temario |
Teoría e práctica do adestramento deportivo/620G01037 | Avances no adestramento de forza e resistencia (optativa)/620G01043 |
|
Observacións |
Coa finalidade de mellorar
o sistema de garantía interna de calidade do noso centro, sería convinte que o
alumnado atendese á solicitude realizada pola UDC, con periodicidade
cuadrimestral, respecto a participar no proceso de avaliación das materias
cursadas e cuxa chamada realiza baixo o nome de “AVALÍA” consistindo en
responder as enquisas que avalían a docencia do profesorado en
cada materia |
|