Competencias / Resultados do título |
Código
|
Competencias / Resultados do título
|
Resultados de aprendizaxe |
Resultados de aprendizaxe |
Competencias / Resultados do título |
Análise e síntese da teoría de transferencia de calor.
Capacidade para resolver problemas de transferencia de calor en instalacións
industriais.
Razoamento crítico dos distintos modos de transferencia calor presentes
nas instalacións propias da enxeñaría mariña.
Identificar a tipoloxía e elementos de xeradores de vapor.
Planificación e toma decisións no deseño, xestión e condución de xeradores
de vapor.
Capacidade para optimizar energéticamente equipos de transferencia de calor.
As seguintes competencias incluidas no Cadro A-III/1 do Código STCW enmendado por Manila; Función: Maquinaria naval, a nivel operacional -1.1 Realizar unha garda de máquinas segura -1.2 Facer funcionar a maquinaria principal e auxiliar e os sistemas de control correspondentes. |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A32 A40 A44 A46 A48 A55 A58
|
B2 B7
|
C6 C9 C10 C12 C13
|
Contidos |
Temas |
Subtemas |
PARTE I.- INTRODUCCIÓN.
1.- PRESENTACIÓN. |
1.1.- IMPORTANCIA DA TRANSFERENCIA DE CALOR EN XENERADORES DE VAPOR.
2.1.- OBXECTIVOS E RELACIÓN CON OUTRAS MATERIAS E CO EXERCICIO PROFESIONAL.
|
PARTE II.- TRANSFERENCIA DE CALOR.
CAPÍTULO 2.-INTRODUCCIÓN.
|
1.2.-FORMAS DE ENERXÍA. CALOR. PROPIEDADES TÉRMICAS E VOLUMÉTRICAS.
2.2.- FORMAS DE TRANSFERENCIA DE CALOR.
|
CAPÍTULO 3.- TRANSFERENCIA DE CALOR POR CONDUCCIÓN. |
1.3.- ECUACIÓN XERAL DE TRANSFERENCIA POR CONDUCCIÓN.
2.3.- CONDUCCIÓN UNIDIMENSIONAL EN RÉXIME ESTACIONARIO SEN XERACIÓN.
3.3.- CONDUCCIÓN UNIDIMENSIONAL EN RÉXIME ESTACIONARIO CON XERACIÓN.
4.3.- TRANSMISIÓN DE CALOR EN ALETAS.
5.3.- CONDUCCIÓN MULTIDIMENSIONAL EN RÉXIME ESTACIONARIO. MÉTODOS APROXIMADOS.
|
CAPÍTULO 4.- TRANSFERENCIA DE CALOR POR CONVECCIÓN. |
1.4.-.CONCEPTOS BÁSICOS.
2.4.-.ECUACIÓNS DIFERENCIAIS DE CONSERVACIÓN.
3.4.- DETERMINACIÓN DO COEFICIENTE DE CONVECCIÓN FORZADA.
4.4.- DETERMINACIÓN DO COEFICIENTE DE CONVECCIÓN NATURAL.
5.4.- CONVECCIÓN CON CAMBIO DE FASE. CONDENSACIÓN.
6.4.- CONVECCIÓN CON CAMBIO DE FASE. EBULLICIÓN.
|
CAPÍTULO 5.- TRANSFERENCIA DE CALOR POR RADIACIÓN.
|
1.5.- CONCEPTOS BÁSICOS.
2.5.- RADIACIÓN DUN CORPO NEGRO.
3.5.- TRANSFERENCIA DE CALOR POR RADIACIÓN ENTRE SUPERFICIES NEGRAS.
4.5.- O MODELO DE SUPERFICIE GRIS DIFUSA.
5.5.- RADIACIÓN EN GASES
|
PARTE III.- DESCRIPCIÓN DE CALDERAS.
CAPÍTULO 6.- INTRODUCCIÓN.
|
1.6.- CONCEPTOS BÁSICOS E DEFINICIÓNS.
2.6.- CLASIFICACIÓN DE CALDEIRAS PARA XERACIÓN DE VAPOR.
|
CAPÍTULO 7.- A CIRCULACIÓN DA AUGA EN CALDEIRAS DE VAPOR. |
1.7.- INTRODUCCIÓN.
2.7.- CALDEIRAS DE RECIRCULACIÓN.
3.7.- CALDEIRAS DE CIRCULACIÓN FORZADA.
|
CAPÍTULO 8.- CLASIFICACIÓN DE CALDEIRAS SEGÚN SU DISEÑO. |
1.8.- CALDEIRAS CILÍNDRICAS.
2.8.- CALDEIRAS FUMITUBULARES.
3.8.- CALDEIRAS ACUATUBULARES.
4.8.- CALDEIRAS ESPECIAIS.
|
CAPÍTULO 9.- HOGARES DE CALDERA SEGÚN EL COMBUSTIBLE QUEMADO. |
1.9.- CLASIFICACIÓN.
2.9.- HOGARES DE COMBUSTIBLES SÓLIDOS.
3.9.- HOGARES DE COMBUSTIBLES LÍQUIDOS.
4.9.- HOGARES DE COMBUSTIBLES GASEOSOS.
|
CAPÍTULO 10.- CIRCUITO AUGA-VAPOR. |
1.10.- XENERALIDADES.
2.10.- ECONOMIZADOR.
3.10.- COLECTOR DE VAPOR.
4.10.- PANTALLAS VAPORIZADORAS.
5.10.- SOBREQUENTADOR E REQUENTADOR.
6.10.- SOPLADORES DE HOLLÍN.
|
CAPÍTULO 11.- CIRCUITO AIRE-GASES. |
1.11.- XENERALIDADES.
2.11.- O TIRO NAS CALDEIRAS. VENTILADORES E CHEMINEAS.
3.11.- PREQUENTADORES DE AIRE.
4.11.- SISTEMAS DE EXTRACCIÓN DE CINZAS.
|
CAPÍTULO 12.- ENERXÍA NUCLEAR NA XENERACIÓN DE VAPOR.
|
1.12.- APLICACIONS DOS REACTORES NUCLEARES.
2.12.- COMBUSTIBLES NUCLEARES.
3.12.- O REACTOR NUCLEAR.
4.12.- REACTORES NUCLEARES PARA A XENERACIÓN DE VAPOR.
5.12.- XENERADORES DE VAPOR.
|
PARTE IV.- TRATAMENTO DE AUGAS E COMBUSTIÓN.
CAPÍTULO 13.- PROBLEMAS RELACIONADOS CA AGUA DE CALDEIRAS.
|
1.13.- XERACIÓN DE ESPUMAS E ARRASTRES.
2.13.- DEPÓSITOS INCRUSTANTES E LODOS.
3.13.- CORROSIÓN INTERNA DAS SUPERFICIES DE CALEFACCIÓN.
|
CAPÍTULO 14.-TRATAMENTO DA AUGA PARA XERACIÓN DE VAPOR EN CALDEIRAS. |
1.14.- CARACTERÍSTICAS QUÍMICAS DA AUGA DE CALDEIRAS.
2.14.- TRATAMENTOS EXTERNOS DA AUGA DE ACHEGAR E CONDENSADO.
3.14.- TRATAMENTOS INTERNOS DA AUGA DE CALDEIRAS.
|
CAPÍTULO 15.- PRINCIPIOS DE COMBUSTIÓN. |
1.15.- XENERALIDADES.
2.15.- ESTEQUIOMETRÍA DA COMBUSTIÓN.
3.15.- ANÁLISISE DO RENEDEMENTO DA COMBUSTIÓN E DO XENERADOR DE VAPOR.
|
O desenrolo dos temas anteriores cumpre coa columna 2,"Coñecementos, Comprensión e Suficiencia, do Convenio STCW, modificado por Manila 2010, dos siguientes Cuadros (véxanse subtemas)
A obtención das competencias establecidas na Columna 1 dos respectivos Cadros STCW, complétanse coa superación dos contidos relacionados nas seguintes materias complementarias a esta: Motores de combustión interna. Turbinas de vapor e gas. Transferencia de calor e xeneradores de vapor. Instalacións marítimas e propulsores. Automatización de instalacións marítimas. Prácticas externas en buque |
1.- Cadro A-III/1 de Especificación das normas mínimas de competencia aplicables aos oficiais encargados
da garda nunha cámara de máquinas con dotación permanente e dos designados para prestar servicio en cámaras de máquinas sin dotación permanente
Función: Maquinaria naval, a nivel operacional
Competencias:
-1.1 Realizar unha gardia de máquinas segura
-1.2 Facer funcionar a maquinaria principal e auxiliar e os sistemas de control correspondentes.
|
O desenvolvemento e superación destes contidos, xunto cos correspondentes a outras materias que inclúan a adquisición de competencias específicas da titulación, garanten o coñecemento, comprensión e suficiencia das competencias recollidas no cadro AIII/2, do Convenio STCW, relacionadas co nivel de xestión de Oficial de Máquinas de Primeira da Mariña Mercante, sin limitación de potencia da planta propulsora e Xefe de Máquinas da Mariña Mercante ata o máximo de 3000 kW. |
Cadro A-III/2 del Convenio STCW.
Especificación das normas mínimas de competencia aplicables aos xefes de máquinas e primeiros oficiais de máquinas de buques cuxa máquina propulsora principal teña unha potencia igual ou superior a 3 000 kW
|
Planificación |
Metodoloxías / probas |
Competencias / Resultados |
Horas lectivas (presenciais e virtuais) |
Horas traballo autónomo |
Horas totais |
Sesión maxistral |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A32 A40 A44 A46 A48 A55 A58 B2 B7 C6 C9 C10 C12 C13 |
26 |
39 |
65 |
Proba obxectiva |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A32 A40 A44 A46 A48 A55 A58 B2 B7 C6 C9 C10 C13 |
6 |
12 |
18 |
Prácticas de laboratorio |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A40 A44 A46 B7 C6 |
9 |
9 |
18 |
Análise de fontes documentais |
A3 A14 A48 A58 B2 B7 C6 C9 C13 |
0 |
9.5 |
9.5 |
Solución de problemas |
A1 A6 A7 A14 A21 A29 A32 A40 A55 B2 B7 C6 C9 C12 |
13 |
19.5 |
32.5 |
|
Atención personalizada |
|
7 |
0 |
7 |
|
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
Metodoloxías |
Metodoloxías |
Descrición |
Sesión maxistral |
Realizarase a explicación detallada dos contidos da materia e que se distribúen en temas. O alumno contará en todo momento cunha copia mecanografiada do tema a tratar en cada sesión maxistral. Foméntase a participación en clase, a través de comentarios que relacionan os contidos teóricos con experiencias da vida real. |
Proba obxectiva |
Realizaranse da orde de 4 probas parciais escritas, con posibilidade de recuperar materia desde a segunda proba . Constará dunha parte teórica e outra práctica, de tal forma que ambas computan polo 50% da nota. Os exames ordinarios e extraordinarios rexeranse polo mesmo formato. |
Prácticas de laboratorio |
Realizaranse as sesións prácticas en dous laboratorios: o de Máquinas e Motores, onde se dispón dun xerador de vapor de tipo industrial; no de Química, onde se realizarán prácticas con relación á análise e tratamento da auga de caldeiras. A asistencia e entrega de traballos de prácticas é obrigatoria para a superación da materia. |
Análise de fontes documentais |
Mediante a utilización de fontes bibliográficas de distintos tipos, o alumno habituarase á procura individualizada de información co obxecto de profundar ou enfocar a aprendizaxe desde outros puntos de vista que non sexan exclusivamente os do docente a través das súas sesións maxistrais. Constitúe un adestramento cara ás necesidades futuras do alumno dentro do seu desenvolvemento profesional |
Solución de problemas |
Resolveranse as coleccións de exercicios propostas para cada tema, permitindo a aplicación dos modelos matemáticos máis axeitados a cada caso, incluíndo manexo de táboas, aplicación das hipóteses máis adecuadas, relación cos contidos teóricos desenvolvidos nas sesións maxistrais e relación co exercicio profesional |
Atención personalizada |
Metodoloxías
|
Sesión maxistral |
Proba obxectiva |
Prácticas de laboratorio |
Solución de problemas |
|
Descrición |
A atención personalizada ligada ás metodoloxías que a contemplan, pretende fomentar a máxima interacción co alumnado, co obxecto de optimizar o seu esforzo e mellorar a súa aprendizaxe.
A través de dita interacción, xunto co resto de procesos de avaliación, determinarase o grao de aprendizaxe das competencias da materia, permitindo prestar atención personalizada a aqueles alumnos que máis o necesitan a través de tutorías individualizadas, cuxa convocatoria se realizará en consonancia co alumnado implicado.
Así mesmo, ademais das tutorías presenciais programadas polo profesor, o estudante poderá acudir a tutoría, cantas veces o requira, e en horario compatible coas actividades docentes, investigadoras e de xestión do profesor.
De acordo coa "norma que regula ou réxime de dedicación ao estudo dúas estudantes de grao na UDC" (Art.3.b e 4.5) e as "normas de avaliación, revisión e reclamación dás cualificacións dúas estudos de grao e mestrado universitario (Art. 3 e 8b), o alumnado con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia, poderá participar dun sistema personalizado e flexible de tutorías de orientación e avaliación co fin de determinar o grao de aprendizaxe competencial alcanzado. En referencia a este último punto, as tutorías servirán para a realización daquelas actividades englobadas dentro da metodoloxía de probas obxectivas, solución de problemas e prácticas.
|
|
Avaliación |
Metodoloxías
|
Competencias / Resultados |
Descrición
|
Cualificación
|
Sesión maxistral |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A32 A40 A44 A46 A48 A55 A58 B2 B7 C6 C9 C10 C12 C13 |
Valórase a asistencia a clase ata un máximo do 5% da nota, sempre que se garanta unha asistencia ás sesións maxistrais non inferior ao 90%. Tamén se ten en conta a participación a través de preguntas ou observacións sobre a materia obxecto de explicación.
Competencias avaliadas: B2; B7; C6 |
5 |
Proba obxectiva |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A32 A40 A44 A46 A48 A55 A58 B2 B7 C6 C9 C10 C13 |
Valórase o grao de coñecemento adquirido sobre a materia en cuestión, tendo en consideración tanto a parte teórica como a de problemas.
Competencias avaliadas: A1; A3; A6; A7; A14; A21; A29; A48; A58; B2; B7; C6 |
45 |
Prácticas de laboratorio |
A1 A3 A6 A7 A14 A21 A29 A30 A40 A44 A46 B7 C6 |
A asistencia ás prácticas e a entrega de traballos asociados ás mesmas é obrigatoria. No caso de que dita asistencia non supere o 90 % do total de sesións, o alumno non supera a materia independentemente dos resultados obtidos nas probas obxectivas.
Competencias avaliadas: A1; A3; A7; A14; A21; A29; A40; A44; A46; B2; B7; C6 |
45 |
Solución de problemas |
A1 A6 A7 A14 A21 A29 A32 A40 A55 B2 B7 C6 C9 C12 |
Valórase a asistencia a claseate un máximo do 5 % da nota, sempre que se garanta unha asistencia non inferior ao 90%. así como a participación a través de preguntas ou observacións sobre a materia obxecto de explicación.
Competencias avaliadas: A1; A6; A7; A14; A21; A29; B2 |
5 |
|
Observacións avaliación |
É IMPORTANTE REMARCAR QUE A ASISTENCIA ÁS PRÁCTICAS DE LABORATORIO É NECESARIA PARA SUPERAR A MATERIA (a cualificación nesta metodoloxía será de APTO OU NON APTO, este feito non pode ser recollido no formato de cualificación por porcentaxe establecido no formato da guía). A ASISTENCIA ÁS DISTINTAS METODOLOXÍAS PLANIFICADAS, EN CONCRETO A SESIÓN MAXISTRAL E A SOLUCIÓN DOS PROBLEMAS, CERTIFÍCASE MEDIANTE A FIRMA DE CADA ALUMNO NUN PARTE DE ASISTENCIA QUE SE FACILITA TODOS OS DÍAS ANTES DO INICIO DAS SESIÓNS. As probas oficiais da primeira oportunidade, recollerán as distintas metodoloxías de avaliación e deberán ser completadas por aqueles alumnos que non superasen na súa totalidade a avaliación continua. Esta proba estará deseñada de tal forma que o alumno poida examinarse das metodoloxías de solución de problemas e proba obxectiva, onde non alcanzase o 30 % da cualificación total. O alumnado obrigado a acudir ás probas oficiais da "segunda
oportunidade" conservará a cualificación alcanzada en todas as
metodoloxías, fóra da obtida nas probas obxectivas da 1ª oportunidade, que será
substituída pola da 2ª. Do mesmo xeito, só poderá optarse á matrícula de honra
se o número máximo destas para o correspondente curso non fose cuberto na súa
totalidade na "primeira oportunidade". Para o alumnado con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e
dispensa académica de exención de asistencia, a cualificación obtida nas
actividades asociadas ao sistema personalizado de tutorías corresponderase coa
avaliación da metodoloxía de solución de problemas probas obxectivas e prácticas, cunha ponderación do 30 e o 70 %, respectivamene. A realización fraudulenta das probas ou actividades de avaliación, unha vez comprobada, implicará directamente a perda do dereito á oportunidade na que se cometa a falta e respecto da materia na que se tivese cometido. O/a estudante será cualificado con “suspenso” (nota numérica 0) na convocatoria correspondente do curso académico, tanto se a comisión da falta se produce na primeira oportunidade como na segunda. Para isto, procederase a modificar a súa cualificación na acta de primeira oportunidade, se fose necesario. O sistema de avaliación cumpre cos criterios de avaliación da competencia recollidos na Columna 4 dos seguintes Cadros do Convenio
STCW, modificado por Manila 2010:
1.- Cadro A-III/1 de Especificación das normas mínimas de
competencia aplicables aos oficias encargados da garda nunha cámara
de máquinas con dotación permanente e dos designados para prestar servicio
en cámaras de máquinas sen dotación permanente
Función: Maquinaria naval, a nivel operacional
Competencias:
-1.1 Realizar unha garda de máquinas segura
-1.2 Facer funcionar a maquinaria principal e auxiliar e os sistemas de control correspondentes
|
Fontes de información |
Bibliografía básica
|
Molina, L. A. I. y Alonso. J. M. G. (1996). Calderas de Vapor en la Industria (II). Cadem, Bilbao
Mesny, M. (1976). Generación del Vapor. Marymar, Buenos Aires
Bejan, A. (1993). Heat Transfer. John Wiley & Sons, Nueva York
B Babcock & Wilcox (1992). Steam: Its generation and use. Babcock & Wilcox, USA
Holman, J. P (1998). Transferencia de Calor. McGrawHill |
|
Bibliografía complementaria
|
(). .
Kakaç, S. (1991). Boilers, Evaporators and Condensers. John Wiley & Sons, Nueva York
Port, R. D. y Herro, H. M.: (1997). Guía Nalco para el Análisis de Fallas en Calderas. McGraw-Hill, México
Chapman, A. J. (1990). Transmisión del Calor. Bellisco, Madrid
Germain, L et al. (1982). Tratamiento de las Aguas. Omega, Barcelona |
|
Recomendacións |
Materias que se recomenda ter cursado previamente |
Termodinámica e Termotecnia/631G02254 |
|
Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
Instalacións Marítimas II/631G02359 | Turbinas de Vapor e Gas/631G02352 | Máquinas Térmicas Mariñas/631G02361 |
|
Materias que continúan o temario |
Técnicas Enerxéticas aplicadas ao Buque/631G02453 | / |
|
|