Datos Identificativos 2024/25
Asignatura (*) Ampliación de cálculo Código 632G01010
Titulación
Descriptores Ciclo Período Curso Tipo Créditos
Grao 1º cuadrimestre
Segundo Formación básica 6
Idioma
Castelán
Modalidade docente Presencial
Prerrequisitos
Departamento Matemáticas
Coordinación
Taboada Vazquez, Raquel
Correo electrónico
raquel.taboada@udc.es
Profesorado
Dominguez Perez, Xabier E.
Taboada Vazquez, Raquel
Correo electrónico
xabier.dominguez@udc.es
raquel.taboada@udc.es
Web http://campusvirtual.udc.gal/
Descrición xeral Alcanzar un dominio suficiente das ecuacións diferenciais e a xeometría diferencial necesario para abordar os contidos doutras materias da titulación

Competencias / Resultados do título
Código Competencias / Resultados do título

Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe Competencias / Resultados do título
Calcular integrais dobres e triplas, sobre curvas e sobre superficies. Coñecer as aplicacións prácticas que estas integrais teñen A1
B1
B2
B5
B6
B7
B8
B9
B12
C10
C13
Descubrir as ecuacións diferenciais que modelizan fenómenos físicos e propios da enxeñaría. A1
B3
B20
C16
C18
Formular as ecuacións diferenciais que modelizan fenómenos sinxelos sendo capaz de utilizar rigorosamente a linguaxe matemática. A1
B4
B8
B18
C8
C10
C11
C12
C15
Resolver ecuacións diferenciais. A1
B7
B8
C11
C12
Coñecer, entender e saber aplicar a teoría elemental de xeometría diferencial necesaria na enxeñaría de obras públicas e, en particular, para outras materias. A1
B8
C10
C12
Descubrir novas posibilidades de Octave/MATLAB útiles para a integración, a resolución de ecuacións diferenciais e a xeometría diferencial. A2
B15
B18
C3
Desenvolver a capacidade de análise e o pensamento crítico. A1
B2
B8
C7
C10

Contidos
Temas Subtemas
I. Integración Múltiple I.1. Integrais iteradas
I.2. Definición, interpretación xeométrica e propiedades.
I.3. Teorema de Fubini
I.4. Cambio de variable: Coordenadas polares, cilíndricas e esféricas
I.5. Aplicacións das integrais múltiples.
II. Ecuacións Diferenciais

II.1. Introducción ás Ecuacións Diferenciais.
II.2. Ecuacións Diferenciais de Primer Orden
II.3. Ecuacións de Primer Orden non Lineais en y’ e de grado superior
II.4. Ecuacións Diferenciais de Orden Superior.
III. Xeometría Diferencial

III.1. Curvas e superficies
III.2. Introducción á teoría de campos
III.3. Integración sobre curvas e superficies. Teoremas integrais
IV. Introducción ás Ecuacións en Derivadas Parciais

Planificación
Metodoloxías / probas Competencias / Resultados Horas lectivas (presenciais e virtuais) Horas traballo autónomo Horas totais
Actividades iniciais B1 B8 C10 C15 0.25 0 0.25
Sesión maxistral A1 A2 B12 B15 B18 B20 C3 C12 30 30 60
Seminario A1 A2 B4 B15 B8 B7 C3 C7 C10 C18 C8 20 20 40
Solución de problemas A1 A2 B2 B3 B4 B9 B8 B7 C10 C11 C12 C13 C15 C16 10 10 20
Proba de resposta breve A1 B5 B8 C10 C12 2.5 8.75 11.25
Proba mixta A1 B6 B8 B7 C10 C11 C12 3 10.5 13.5
 
Atención personalizada 5 0 5
 
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías
Metodoloxías Descrición
Actividades iniciais Actividades que se levan a cabo antes de iniciar calquera proceso de ensino-aprendizaxe a fin de coñecer as competencias, intereses e/ou motivacións que posúe o alumnado para o logro dos obxectivos que se queren alcanzar, vinculados a un programa formativo. Con ela preténdese obter información relevante que permita articular a docencia para favorecer aprendizaxes eficaces e significativos, que partan dos saberes previos do alumnado.
Sesión maxistral Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
Seminario Paralelamente ao desarrolo teórico da materia entregaranse boletíns de exercicios e problemas realacionados.

O obxectivo é que os alumnos vaian traballando os coñecementos que van adquirindo a través destes boletíns.

Nos seminarios coa axuda do profesor discutiranse e resolveránse os problemas máis relevantes dos boletíns.
Solución de problemas Exponse unha serie de problemas que o estudante debe resolver a partir dos coñecementos que se traballaron en teoría
Proba de resposta breve Proba obxectiva dirixida a recordar conceptos básicos da materia de forma concisa.
Proba mixta Exame escrito onde se avalía a comprensión e aplicación dos conceptos e métodos fundamentais da materia.

Atención personalizada
Metodoloxías
Solución de problemas
Descrición
Para aprender a resolver os problemas propostos é importante consultar coa profesora os avances que se vaian realizando progresivamente para ofrecer as orientacións necesarias en cada caso.
Os/as estudantes a tempo parcial teñen á súa disposición na plataforma Moodle tanto os apuntes da parte teórica como as prácticas que se resolven nas clases de problemas. A profesora da materia, en horario de tutorías, resolverá todas as dúbidas que lles xurdan ao traballar cos materiais anteriormente mencionados. Este tipo de estudantes poderá superar a materia sen realizar as probas de cada tema nin entregar os problemas propostos, unicamente deberán realizar o exame final.

Avaliación
Metodoloxías Competencias / Resultados Descrición Cualificación
Proba mixta A1 B6 B8 B7 C10 C11 C12 Exame escrito onde se avalía a comprensión e aplicación dos conceptos e métodos fundamentais da materia. 60
Solución de problemas A1 A2 B2 B3 B4 B9 B8 B7 C10 C11 C12 C13 C15 C16 Exponse unha serie de problemas que o estudante debe resolver a partir dos coñecementos que se traballaron en teoría 20
Proba de resposta breve A1 B5 B8 C10 C12 Proba obxectiva dirixida a recordar conceptos básicos da materia de forma concisa. 20
 
Observacións avaliación

A materia pódese superar de dúas maneiras:

1) Avaliación continua.

Para poder ser avaliado/a de esta forma, o/a estudante deberá asistir polo menos ao 80% das clases de problemas (con ou sen entrega), entregar polo menos 4 das 5 prácticas e realizar polo menos 4 das 5 probas que se farán ao longo do cuadrimestre.

A nota final calcularase da forma seguinte:

(nota do exame) x 0’6 + (nota de curso) x 0’4

• Exame final (primeira ou segunda oportunidade): é necesario obter polo menos o 40% da puntuación.

• Probas: realizaranse 5, en horario de clase e previamente anunciadas. A nota das probas representará a metade da nota de curso.

• Prácticas: propoñeranse 5, en horario de clase e previamente anunciadas. Para a súa resolución poderanse formar grupos de dúas persoas, que recibirán a mesma cualificación; tamén se poderá resolver e entregar individualmente. Non se poderá repetir a composición dun grupo de dúas persoas en dúas prácticas distintas. A nota das prácticas representará a metade da nota de curso.

Para superar a materia a nota final deberá ser maior ou igual a 5 sobre 10.

2) Exame final.

O/a alumno/a debe obter polo menos 5 puntos sobre 10 no exame final da primeira ou da segunda oportunidade.


A realización fraudulenta das probas ou prácticas, unha vez comprobada, implicará directamente a cualificación de "0" na nota de curso. No caso dos exames, implicará directamente a cualificación de suspenso "0" na materia na oportunidade correspondente.


Fontes de información
Bibliografía básica Marsden, J.E., Tromba, A.J. (2018 (6ª edición)). Cálculo Vectorial. Pearson
Krasnov, M. L. et al. (2003). Curso de matemáticas superiores. 5, Integrales múltiples. Integrales curvilíneas. Integrales dependientes de un parámetro. Análisis vectorial. Moscú : Editorial URS
Simmons, G. F., Krantz, S. G. (2007). Ecuaciones diferenciales : Teoría, técnica y práctica. Mexíco : McGraw Hill
Zill D.G. (2015 (10ª edición)). Ecuaciones diferenciales con aplicaciones de modelado. México, D.F. : Cengage Learning

- Bradley, G. L., Smith, K. J. (1998). Cálculo de varias variables. Prentice Hall Iberia

- do Carmo, M. P. (1990). Geometría diferencial de curvas y superficies. Alianza Universidad Textos

- García, A. et al. (2002 (2ª edición)). Cálculo II. CLAGSA

- Krasnov, M. et al. (1990). Curso de matemáticas superiores para ingenieros 2. Mir

- Kreyszig, E. (2000). Matemáticas avanzadas para ingeniería. Limusa

- Larson, R., Hostetler, R.P., Edwards, B.H. (2010 (9ª edición)). Cálculo II. Pirámide. 012 LAR 10 (II)

- López de la Rica, A., de la Villa Cuenca, A. (1997). Geometría Diferencial. CLAGSA

- Simmons G. F. (1993 (2ª edición)). Ecuaciones Diferenciales. Con Aplicaciones y Notas Históricas. McGraw-Hill

LIBROS EN ACCESO ELECTRÓNICO:

Integración Múltiple:

Bibliografía complementaria

- Soler Dorda, M. (1997). Cálculo diferencial e integral. Síntesis.


Recomendacións
Materias que se recomenda ter cursado previamente
Álxebra/632G01001
Cálculo/632G01002

Materias que se recomenda cursar simultaneamente

Materias que continúan o temario

Observacións

Materia necesaria para cursar Cálculo Avanzado en Enxeñería no Máster Universitario en Enxeñería de Camiños, Canais e Porto.

-Segundo se recolle nas distintas normativas de aplicación para a docencia universitaria incorporarase a perspectiva de xénero nesta materia (usarase linguaxe non sexista, utilizarase bibliografía de autores/as de ambos sexos, propiciarase a intervención en clase de alumnos e alumnas...)

-Traballarase para identificar e modificar prexuízos e actitudes sexistas e influirase na contorna para modificalos e fomentar valores de respecto e igualdade.



(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías