O sistema de cualificacións expresarase mediante cualificación numérica de acordo co establecido no artigo 5 do Real Decreto 1125/2003 do 5 de setembro (BOE 18 de setembro), polo que se establece o sistema europeo de créditos e o sistema de cualificacións nas titulacións universitarias de carácter oficial e validez en todo o territorio nacional. Sistema de cualificacións: 0-4.9=Suspenso, 5-6.9=Aprobado, 7-8.9=Notable, 9-10=Sobresaliente, 9-10 Matrícula de honra (Graciable).

A efectos desta materia, considerarase como Non presentado (NP) ao alumnado que non se presente á Proba mixta e/ou que non participe na totalidade de actividades de avaliación continua.

Para superar a materia o alumnado deberá superar todas as metodoloxías propostas e entregar todos os traballos solicitados. Para aprobar cada metodoloxía, débese alcanzar o 50% da súa cualificación máxima. No caso de que unha metodoloxía estea suspensa, non se sumarán as notas do resto de metodoloxías, e a cualificación para esa oportunidade corresponderase coa nota da metodoloxía suspensa. No caso de que haxa varias metodoloxías suspensas, a cualificación será a da metodoloxía suspensa coa nota máis elevada.

As Prácticas de laboratorio son obrigatorias. No caso de ausencia non xustificada ás Prácticas de laboratorio, non se poderá superar a materia na segunda oportunidade (xullo), e a/o estudante terase que presentar na seguinte convocatoria, ao tratarse de actividades que, pola súa natureza, non son recuperables na segunda oportunidade (tal e como recollen as Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario da Universidade da Coruña, vixentes na actualidade).

Os aspectos e criterios que se terán en consideración para avaliar as distintas actividades son a asistencia, participación e compromiso individual e grupal, a coherencia dos contidos abordados, a expresión oral e escrita, e os coñecementos demostrados.

Todos os aspectos relacionados con “dispensa académica”, “dedicación ao estudo”, “permanencia” e “fraude académico” rexeranse de acordo coa normativa académica vixente da Universidade da Coruña.

A docente responsable da materia resérvase a posibilidade de realizar algún cambio na avaliación ou noutros aspectos do seu desenvolvemento, que serán notificados ao estudantado coa suficiente antelación.

Resultados de aprendizaxe	Competencias / Resultados do título
Coñecementos e capacidades para aplicar a teoría e a práctica de terapia ocupacional.	A1 A2 A8 A9 A19 A20 A29	B1 B3 B4 B5 B8 B10 B12 B13 B14 B23 B25 B26 B29 B31 B36 B37	C1 C4 C7
Coñecemento e capacidade para aplicar a ciencia ocupacional dentro do contexto da terapia ocupacional.	A1 A2 A9 A19 A20	B3 B4 B9 B10 B12 B23 B24 B31	C1 C4 C7
Coñecemento e capacidade para empregar a ciencia ocupacional nun contexto interdisciplinar.	A1 A12 A13 A19 A25 A26 A27 A28	B3 B4 B5 B8 B9 B12 B13 B14 B15 B16 B23 B24 B25 B26 B29 B31	C1 C2 C4 C7

Temas	Subtemas
Tema 1.- A competencia da Terapia Ocupacional: ocupación e actividade	Contextualización da terapia ocupacional contemporánea: - Fundamentos e principios filosóficos. - Paradigmas da Terapia Ocupacional: implicación teórico-prácticas (paradigma da ocupación, paradigma mecanicista, paradigma contemporáneo e paradigma social). - Ocupación e actividade ao longo da historia e discusións contemporáneas. - Avances e retos da terapia ocupacional contemporánea (nacional-internacional)
Tema 2.- Ciencia da Ocupación	Historia da Ciencia da Ocupación Definición Características Autores/as principais Relación da Ciencia da Ocupación coa Terapia Ocupacional Actualidade da Ciencia da Ocupación
Tema 3.- Modelos teóricos e de práctica en terapia ocupacional	Elementos teóricos que guían a práctica da terapia ocupacional: contextualización e identificación. Características e aproximación á aplicación de modelos teóricos e de práctica en terapia ocupacional: a) Modelo canadiense: Modelo Canadiense do Desempeño Ocupacional. Modelo Canadiense da Participación Ocupacional. b) Modelo de Ocupación Humana. c) Marco para a práctica da terapia ocupacional. d) Modelo Kawa (río). e) Introducción a outros elementos teóricos que guían a práctica: Integración Sensorial, COOP (Cognitive Orientation to daily Occupational Performance), Marco de Xusticia Ocupacional Participativa, Modelo desempeño ocupacional (Australia), PEO, PEO-P, y otros
Tema 4.- Contexto teórico e filosófico en que se enmarca a práctica da terapia ocupacional	Principios teóricos e filosóficos que sustentan a práctica da terapia ocupacional. Aproximación a diferentes perspectivas e modelos de concepción da discapacidade e a diversidade funcional. Relación coa CIF. Marco terminolóxico de referencia en terapia ocupacional.
Tema 5.- Habilidades e destrezas da terapia ocupacional	Conceptualización das habilidades e destrezas profesionais. Aproximación ás habilidades e destrezas implicadas na práctica da terapia ocupacional.
Tema 6.- Funcións e roles da terapia ocupacional	Achegamento aos diversos ámbitos de actuación da terapia ocupacional. Introdución aos roles e funcións desempeñadas na práctica da terapia ocupacional, en torno a 4 niveis: asistencia, docencia, investigación, e xestión e administración. Aproximación á análise da actividade en terapia ocupacional.
Tema 7.- Relación terapéutica	- Conceptualizacións e procesos da relación terapéutica dende diferentes perspectivas filosóficas. - Reflexividade sobre o posicionamento, dinámicas de poder e dimensión relacional das relacións terapéuticas. - Relacións terapéuticas colaborativas para a xustiza ocupacional: dende o individual ao colectivo e comunitario. Implicacións para a práctica.

Metodoloxías / probas	Competencias / Resultados	Horas lectivas (presenciais e virtuais)	Horas traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A2 A1 B4 B14 B24 B37 C4	28	14	42
Prácticas de laboratorio	A13 A12 A9 A8 A2 A19 A20 A26 A27 A28 A29 B1 B3 B5 B8 B10 B12 B15 B16 B29 B31 B36	25	50	75
Proba mixta	B9 B13 B23 B25 B26 C1 C7	2	20	22
Lecturas	A2 A1 A9 A25 B12 B16 B23 B24 C2 C7	0	20	20

Atención personalizada		3.5	0	3.5

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas ao estudantado, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida polo profesorado en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. Permite adquirir as competencias específicas referenciadas nesta materia.
Prácticas de laboratorio	Metodoloxía que permite que o alumnado aprenda efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións. Permite adquirir as competencias específicas referenciadas nesta materia.
Proba mixta	Proba que integra preguntas tipo de probas de ensaio e preguntas tipo de probas obxectivas. En canto ás preguntas de ensaio, recolle preguntas abertas de desenvolvemento. Ademais, en canto ás preguntas obxectivas, pode combinar preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Permite adquirir as competencias específicas referenciadas nesta materia
Lecturas	Conxunto de textos e documentación escrita que se seleccionaron como fonte de profundización nos contidos traballados. As lecturas seleccionadas tratan sobre contidos aplicables á intervención profesional obxecto desta materia. Permite adquirir as competencias xenéricas asignadas a esta materia.

Metodoloxías	Competencias / Resultados	Descrición	Cualificación
Prácticas de laboratorio	A13 A12 A9 A8 A2 A19 A20 A26 A27 A28 A29 B1 B3 B5 B8 B10 B12 B15 B16 B29 B31 B36	Metodoloxía que permite que o alumnado aprenda efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.	25
Proba mixta	B9 B13 B23 B25 B26 C1 C7	Proba que integra preguntas tipo de probas de ensaio e preguntas tipo de probas obxectivas. En canto ás preguntas de ensaio, recolle preguntas abertas de desenvolvemento. Ademais, en canto ás preguntas obxectivas, pode combinar preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación.	60
Sesión maxistral	A2 A1 B4 B14 B24 B37 C4	Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas ao estudantado, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida polo profesorado en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.	10
Lecturas	A2 A1 A9 A25 B12 B16 B23 B24 C2 C7	Conxunto de textos e documentación escrita que se seleccionaron como fonte de profundización nos contidos traballados. As lecturas seleccionadas tratan sobre contidos aplicables á intervención profesional obxecto desta materia.	5

Observacións avaliación
O sistema de cualificacións expresarase mediante cualificación numérica de acordo co establecido no artigo 5 do Real Decreto 1125/2003 do 5 de setembro (BOE 18 de setembro), polo que se establece o sistema europeo de créditos e o sistema de cualificacións nas titulacións universitarias de carácter oficial e validez en todo o territorio nacional. Sistema de cualificacións: 0-4.9=Suspenso, 5-6.9=Aprobado, 7-8.9=Notable, 9-10=Sobresaliente, 9-10 Matrícula de honra (Graciable). A efectos desta materia, considerarase como Non presentado (NP) ao alumnado que non se presente á Proba mixta e/ou que non participe na totalidade de actividades de avaliación continua. Para superar a materia o alumnado deberá superar todas as metodoloxías propostas e entregar todos os traballos solicitados. Para aprobar cada metodoloxía, débese alcanzar o 50% da súa cualificación máxima. No caso de que unha metodoloxía estea suspensa, non se sumarán as notas do resto de metodoloxías, e a cualificación para esa oportunidade corresponderase coa nota da metodoloxía suspensa. No caso de que haxa varias metodoloxías suspensas, a cualificación será a da metodoloxía suspensa coa nota máis elevada. As Prácticas de laboratorio son obrigatorias. No caso de ausencia non xustificada ás Prácticas de laboratorio, non se poderá superar a materia na segunda oportunidade (xullo), e a/o estudante terase que presentar na seguinte convocatoria, ao tratarse de actividades que, pola súa natureza, non son recuperables na segunda oportunidade (tal e como recollen as Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario da Universidade da Coruña, vixentes na actualidade). Os aspectos e criterios que se terán en consideración para avaliar as distintas actividades son a asistencia, participación e compromiso individual e grupal, a coherencia dos contidos abordados, a expresión oral e escrita, e os coñecementos demostrados. Todos os aspectos relacionados con “dispensa académica”, “dedicación ao estudo”, “permanencia” e “fraude académico” rexeranse de acordo coa normativa académica vixente da Universidade da Coruña. A docente responsable da materia resérvase a posibilidade de realizar algún cambio na avaliación ou noutros aspectos do seu desenvolvemento, que serán notificados ao estudantado coa suficiente antelación.

Bibliografía básica	Edward A.S. Duncan (2022). Fundamentos para la práctica en terapia ocupacional. Edimburgo: Elsevier Miguel Ángel Talavera-Valverde, María José Bartolomé Domínguez (2012). Relación terapéutica en terapia ocupacional. En P. Moruno, M.Á. Talavera-Valverde. Terapia ocupacional en salud mental (pp.333-350). Masson European Network of Occupational Therapy in Higher Education (ENOTHE) (2004). Approaches to teaching and learning ‘practical’ occupational therapy skills. Ámsterdam: ENOTHE Mathew Molineux, Gail E. Whiteford (2022). Ciencia ocupacional: génesis, evolución y contribución futura (En Fundamentos para la práctica en terapia ocupacional). Edimburgo: Elsevier Gayle J. Restall, Mary Y. Egan (2022). Collaborative relationship-focused occupational therapy: Evolving lexicon and practice. Canadian Journal of Occupational Therapy, 88(3), Pág. 220-230. https://doi.org/10.1177/0008417421102 Begoña Polonio López, Pilar Durante Molina, Blanca Noya Arnaiz (2001). Conceptos fundamentales de terapia ocupacional. Madrid: Médica Panamericana Gary Kielhofner (2009). Conceptual foundations of occupational therapy practice (4th ed.). Filadelfia: F.A. Davis Company Jennifer Creek, Anne Lawson-Porter (2007). Contemporary issues in occupational therapy: Reasoning and reflection. Chichester: John Wiley & Sons Carmen Forn de Zita (2014). El Modelo Canadiense del Desempeño Ocupacional: Conceptos y Proceso. World Federation of Occupational Therapists Bulletin. 2014. 59 (1) p 34-40. ISSN/ISBN: 1447-3828. Rosemary Hagedorn (1997). Foundations for practice in occupational therapy. Edimburgo: Churchill Livingstone Susan M. Hussey, Jane Clifford O'Brien, Barbara Sabonis-Chafee (2015). Introduction to occupational therapy (4th ed.). St. Louis, Missouri: Mosby Elsevier Judith Palladino, Ruth N. Jeffries (2000). Manual for assessing professional skills. Filadelfia: F.A. Davis Company Gary Kielhofner (2008). Model of human occupation: Theory and application (4th ed.). Baltimore: Williams & Wilkins Gail Whiteford y Clare Hocking (editoras) (2012). Occupational Science: society, inclusion, participation. Wiley-Blackwell American Occupational Therapy Association (AOTA) (2020). Occupational therapy practice framework: Domain and process (4th ed.). The American Journal of Occupational Therapy, 74(Suppl. 2), Pág. 7412410010. https://doi.org/10.5014 Lilian Magalhães (2013). Ocupação e atividade: tendências e tensões conceituais na literatura anglófona da terapia ocupacional e da ciência ocupacional/Occupation and activity: trends and conceptual tensions in the Anglophone. Cadernos Brasileiros De Terapia Ocupacional Pedro Moruno Miralles (2017). Principios conceptuales de la terapia ocupacional. Madrid: Editorial Síntesis Mary Eagan Y Gayle Restall (Co-editoras) (2022). Promoting occupaitonal participation: Collaborative relationship-focused occupational therapy. Ottawa:CAOT-ACE Edward A.S. Duncan (2009). Skills for practice in occupational therapy. Edimburgo: Churchill Livingstone-Elsevier Rosemary Hagedorn (2000). Tools for practice in occupational therapy: A structured approach to core skills and processes. Edimburgo: Churchill Livingstone Merrill Turpin, Jenniffer García, Michael K. Iwama (2024). Using occupational therapy models in practice: A fieldguide (2nd ed.). Edimburgo: Elsevier Glen Gillen, Helen S. Willard, Clare S. Spackman, Catana Brown (2024). Willard & Spackman's occupational therapy (14th ed.). Filadelfia: Wolters Kluwer

Bibliografía complementaria	Janet Nagayda, Sarah Schindehette, Jaclyn Richardson (2005). The professional portfolio in occupational therapy. Thorofare, NJ: Slack Angels Ponce, Miguel Gallardo (2011). Diferentes. Guía ilustrada sobre la DIVERsidad y la disCAPACIDAD. Fundación Adecco-OHL Jesús Gómez Tolón (2000). Habilidades y destrezas en terapia ocupacional. Zaragoza: Mira Charles H. Christiansen, Carorlyn M. Baum, Julie Bass-Haugen (2015). Occupational therapy: Performance, participation, and well-being (4th ed.). Thorofare, NJ: Slack William M. Marcil (2007). Occupational therapy: What it is & how it works. Clifton Park, NY: Thomson Delmar Learning Steven D. Taff, Lenin C. Grajo, Barbara Hooper (2020). Perspectives on occupational therapy education: Past, present, and future. Thorofare, NJ: Slack Kathlyn L. Reed (2024). Quick reference to occupational therapy (4th ed.). Austin, Texas: Pro-Ed Dulce M. Romero Ayuso, Pedro Moruno Miralles (2003). Terapia ocupacional: Teoría y técnicas. Barcelona: Masson Mary Ann McColl, Mary C. Law, Debra Stewart (2015). Theoretical basis of occupational therapy (3rd ed.). Thorofare, NJ: Slack Jane Clifford O’Brien (2017). Therapeutic relationships. En J.C. O’Brien. Introduction to occupational therapy, 5th ed. (pp.160-170). Elsevier Salvador Simó Algado (2015). Una terapia ocupacional desde un paradigma crítico. Revista TOG (A Coruña), Monog. 7, Pág. 25-40. https://www.revistatog.com/mono/num7/critico.pdf World Federation of Occupational Therapists (WFOT) (). WFOT Statements. WFOT: https://wfot.org/about/wfot-statements