O alumnado con dispensa académica: Terá que facer a proba obxectiva e presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia. A valoración será dun 60% a proba mixta e un 40% o traballo titorizado.

Para aprobar a materia requírese unha puntuación mínima dun 4 (en escala de 0 a 10) na proba obxectiva.

Os criterios de avaliación da 2ª oportunidade son os mesmos que os da 1ª oportunidade. Se o/a estudante non realizou as prácticas de laboratorio e/ou o traballo titorizado deberá presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia, ademais de realizar a proba obxectiva e neste caso a cualificación será 60% proba obxectiva e 40% o traballo (obrigatorio mínimo un 4 na proba obxectiva).

Os criterios de avaliación da convocatoria adiantada son os mesmos que os da 1ª oportunidade. Se o/a estudante non realizou as prácticas de laboratorio e/ou o traballo titorizado deberá presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia, ademais de realizar a proba obxectiva e neste caso a cualificación será 60% proba obxectiva e 40% o traballo (obrigatorio mínimo un 4 na proba obxectiva).

Tódolos aspectos relacionados coa dispensa académica, dedicación ao estudo, permanencia e fraude académico rexiranse de acordo coa normativa académica vixente na UDC.

Resultados de aprendizaxe	Competencias / Resultados do título
Distinguir as tendencias de desenvolvemento industrial e de mercado no sector téxtil.	AI1 AI8
Identificar as propiedades de fibras e fíos e saber aplicar as súas tecnoloxías de fabricación.	AI9
Distinguir as diferentes tecnoloxías de hilatura e tejeduría para o desenvolvemento de tecidos	AI9 AI23
Investigar novos materiais para a súa aplicación no sector téxtil e desenvolver materiais compostos, optimizando as súas propiedades e procesos de produción de maneira que se garanta a súa calidade e seguridade.	AI1 AI8 AI17 AI23
Detectar as sinerxías dos produtos téxtiles en outros ámbitos de aplicación.	AI1 AI23
Resolver problemas con iniciativa e tomar decisións, con creatividade e razoamento crítico.	AI1

Temas	Subtemas
Introdución a os tipos de tecidos	Definición e clasificación dos tecidos. Principais características.
Tecidos de plana ou calada.	Ligamentos fundamentais Tecidos planos máis comúns Deseño e creación
Tecidos de punto.	Tecidos de punto por urdimbre Tecidos de punto por trama Deseño e creación
Tecidos non tecidos	Métodos de fabricación. Tipos e características
Tecidos especiais.	Tecidos técnicos e de alto rendemento Tecidos con acabados especiais Innovacións e tendencias
Procesado e maquinaria.	Procesos (fíos, tecidos, acabados) Maquinaria (urdidoras, teares, máquinas de tecer, ...)

Metodoloxías / probas	Competencias / Resultados	Horas lectivas (presenciais e virtuais)	Horas traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A8 A9 A17 A23	10	20	30
Traballos tutelados	A1 A8 A9 A17 A23	4	22	26
Solución de problemas	A1 A8 A9 A17 A23	6	12	18
Prácticas de laboratorio	A1 A9 A17 A23	7	11	18
Proba obxectiva	A1 A8 A9 A17 A23	2	16	18

Atención personalizada		2.5	0	2.5

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución dalgunhas preguntas dirixidas ao alumnado, con a finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade adóitase reservar a un tipo especial de lección impartida por un/a docente en ocasións especiais, con un contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información a a audiencia.
Traballos tutelados	Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma de o estudiantado, baixo a tutela do profesorado e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente á aprendizaxe do “como facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción por o alumnado da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente de o alumnado e o seguimento desa aprendizaxe polo/o docente-titor/a.
Solución de problemas	Técnica mediante a que debe resolverse unha situación problemática concreta, a partir dos coñecementos que se traballaron, que pode ter máis dunha posible solución.
Prácticas de laboratorio	Metodoloxía que permite que o alumnado aprenda efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, talles como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Proba obxectiva	Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar si as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír cun só tipo dalgunha de estas preguntas.

Metodoloxías	Competencias / Resultados	Descrición	Cualificación
Prácticas de laboratorio	A1 A9 A17 A23	Metodoloxía que permite que o alumnado aprenda efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, talles como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.	25
Traballos tutelados	A1 A8 A9 A17 A23	Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma de o estudiantado, baixo a tutela do profesorado e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente á aprendizaxe do “como facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción por o alumnado da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente de o alumnado e o seguimento desa aprendizaxe polo/o docente-titor/a.	25
Proba obxectiva	A1 A8 A9 A17 A23	Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar si as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír cun só tipo dalgunha de estas preguntas.	50

Observacións avaliación
O alumnado con dispensa académica: Terá que facer a proba obxectiva e presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia. A valoración será dun 60% a proba mixta e un 40% o traballo titorizado. Para aprobar a materia requírese unha puntuación mínima dun 4 (en escala de 0 a 10) na proba obxectiva. Os criterios de avaliación da 2ª oportunidade son os mesmos que os da 1ª oportunidade. Se o/a estudante non realizou as prácticas de laboratorio e/ou o traballo titorizado deberá presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia, ademais de realizar a proba obxectiva e neste caso a cualificación será 60% proba obxectiva e 40% o traballo (obrigatorio mínimo un 4 na proba obxectiva). Os criterios de avaliación da convocatoria adiantada son os mesmos que os da 1ª oportunidade. Se o/a estudante non realizou as prácticas de laboratorio e/ou o traballo titorizado deberá presentar un traballo previamente acordado cos profesores da materia, ademais de realizar a proba obxectiva e neste caso a cualificación será 60% proba obxectiva e 40% o traballo (obrigatorio mínimo un 4 na proba obxectiva). Tódolos aspectos relacionados coa dispensa académica, dedicación ao estudo, permanencia e fraude académico rexiranse de acordo coa normativa académica vixente na UDC.

Bibliografía básica	Jan Shenton (2014). Diseño de tejidos. Blume Nawab, Yasir, Syed Talha Ali Hamdani, and Khubab Shaker, eds. (2017). Structural textile design: interlacing and interlooping. CRC Press

Bibliografía complementaria