A realización do conxunto de actividades do bloque relacionado cos seminarios e traballos tutelados por parte do alumnado é fundamental para superar con éxito a asignatura. Nas clases de seminario traballarase sobre todo a resolución de problemas. Os problemas e o calendario de clases en que se resolverán devanditos problemas estarán a disposición do alumnado no aula virtual da asignatura. Os alumnos deberán intentar resolvelos de forma autónoma, entregando a solución no aula virtual con antelación ás clases. Posteriormente, as solucións analizaranse nas clases. Nos seminarios tamén se propoñerán exercicios breves para resolver no momento, que servirán para focalizar os temas discutidos e que se terán en conta na avaliación.

Aconséllase que o alumnado utilice a bibliografía recomendada. O profesorado aconsellaralles as seccións de cada libro que sexan máis adecuadas para cada tema. En caso de atopar dificultades, os alumnos poderán suscitar as súas dúbidas tanto nas clases como nas tutorías.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
Ser capaz de propoñer a estrutura molecular de compostos tanto orgánicos como inorgánicos mediante o uso de técnicas espectroscópicas e a espectrometría de masas.	AM1 AM2 AM3 AM7 AM8 AM9	BM1 BM2 BM4 BM5 BM10 BM11	CM1 CM2 CM3 CM4
Ser capaces de identificar nun espectro o pico basee, o ión molecular (pico principal e picos isotópicos) e os picos de fragmentación. Ser capaces de identificar os acrónimos das técnicas máis habituais de ionización e detección. Ser capaces de determinar manualmente a composición isotópica de moléculas distinguindo entre isotopómeros e isotopólogos. Ser capaces de identificar a presenza dalgúns elementos comúns (S, Cl, Br) en base ao patrón isotópico. Ser capaces de estimar o número máximo de carbonos en función do pico M 1. Ser capaz de obter posibles fórmulas para un determinado valor de masa utilizando a regra do 13. Ser capaz de utilizar a regra do nitrógeno para restrinxir o número de fórmulas posibles. Ser capaz de determinar o grado de insaturación dunha determinada fórmula empírica (DBE) Ser capaz de interpretar a que se chama magnetización en RMN e como se manipula a través de pulsos. Ser capaz de interpretar a nivel básico como se produce a relajación en RMN. Ser capaz de describir o esquema do experimento de pulsos básico de RMN xunto cos parámetros de adquisición que interveñen (SI, O1, SW, AQ, DW, FIDRES, P1, D1...). Ser capaz de interpretar os tipos de liña habituais nos espectros: absorción e dispersión. - Ser capaz de distinguir os espectros en escala de tempo (FID) e en escala de frecuencia (espectro propiamente devandito) e describir como se converte un noutro a través da Transformada de Fourier. Ser capaz de describir en términos xerais como se adquire e como se procesa un experimento bidimensional. Ser capaz de identificar a través dun experimento heteronuclear (HSQC/HMQC) os protones unidos a cada carbono. Explicar HSQC-Editado a través do DEPT-135 Ser capaz de obter información sobre a estrutura tridimensional dunha molécula a través do NOE. Demostrar coñecementos dás bases teóricas e prácticas dás técnicas difractométricas, fundamentalmente de monocristal, e ou seu uso na determinación estructural de moléculas pequenas.	AM8	BM1 BM2 BM4 BM7

Temas	Subtemas
Tema 1.- A espectrometría de masas	Métodos de ionización: ESI, APCI e MALDI. Grupos isotópicos e fórmulas Moleculares. Espectrometría de masas de alta resolución. Fragmentacións en espectrometría de masas.
Tema 2.- Experimentos de RMN monodimensionais. RMN de outros núcleos.	Experimentos de irradiación selectiva, 1D-NOE e 1D-TOCSY. Experimentos heteronucleares editados: INEPT e DEPT. Aplicacions na resolución de problemas estereoquímicos. Experimentos con outros núcleos: RMN de nitróxeno-15 e flúor-19. irradiación.
Tema 3.- Experimentos de RMN bidimensionais	RMN bidimensional: correlacions heteronucleares. Exp. HSQC, HMBC RMN bidimensional: Principios xerais: COSY, TOCSY RMN bidimensional: correlacions a través de NOE e ROE.
Tema 4.- Difracción de rayos X de monocristal	Bases teóricas do método. Métodos de resolución e refinamiento dos modelos estructurales: exemplos prácticos. Criterios de calidad do modelo. Uso das ferramentas informáticas para representación de las estructuras y cálculo.

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Seminario	A2 A3 A7 A8 A9 B2 B4 B5 B7 B11 C1 C3 C4	12	30	42
Traballos tutelados	A8 B1 B7 B10 C2 C3 C4	1	4	5
Proba mixta	A1 A8 B7 B10	1	7	8
Sesión maxistral	A1 A8 B1 B11 C1	9	9	18

Atención personalizada		2	0	2

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Seminario	Proponse levar a cabo 12 sesións de seminarios de problemas de grupo reducido onde o alumnado resolverá os problemas propostos polo profesorado nos boletíns correspondentes. O alumnado disporá con suficiente antelación de ditos boletíns na plataforma virtual da materia para que os elabore individualmente ante da realización das clases. Tamén se empregarán para a resolución de dubidas que xurdan do temario. A asistencia será obrigatoria.
Traballos tutelados	Proponse esta actividade como a supervisión de traballos dirixidos, aclaración de dúbidas sobre a teoría ou as prácticas, problemas, exercicios, lecturas ou outras tarefas propostas; así como a presentación, exposición, debate ou comentario de traballos individuais ou realizados en pequenos grupos. En moitos casos o profesorado esixirá ao alumnado a entrega previa de exercicios. A asistencia a estas clases é obrigatoria.
Proba mixta	Proba final que contribuirá a avaliación do nivel de coñecementos e competencias adquiridas polo alumnado.
Sesión maxistral	Nestas sesións de grupo grande desenvolverase os contidos teóricos da materia acompañados dos correspondentes exemplos ilustrativos. O alumnado disporá do material que se vai a impartir, antes da realización da actividade. Fomentarase en todo momento a participación activa do alumnado.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Traballos tutelados	A8 B1 B7 B10 C2 C3 C4	Valórase e evaluación continua do alumno mediante preguntas e cuestios, asemade a asistencia e participación	20
Proba mixta	A1 A8 B7 B10	Exame escrito con exercicios integrados das diferentes técnicas de RMN, masas e RX expliacadas nas clases presenciais.	55
Seminario	A2 A3 A7 A8 A9 B2 B4 B5 B7 B11 C1 C3 C4	Contaránse resolución de problemas, casos prácticos e exposicións que serán entregados o alumno/a previamente. Seguiránse as explicacións e os exemplos explicados na clase, para resolver este tipo de exercicios.	25

Observacións avaliación
A realización do conxunto de actividades do bloque relacionado cos seminarios e traballos tutelados por parte do alumnado é fundamental para superar con éxito a asignatura. Nas clases de seminario traballarase sobre todo a resolución de problemas. Os problemas e o calendario de clases en que se resolverán devanditos problemas estarán a disposición do alumnado no aula virtual da asignatura. Os alumnos deberán intentar resolvelos de forma autónoma, entregando a solución no aula virtual con antelación ás clases. Posteriormente, as solucións analizaranse nas clases. Nos seminarios tamén se propoñerán exercicios breves para resolver no momento, que servirán para focalizar os temas discutidos e que se terán en conta na avaliación. Aconséllase que o alumnado utilice a bibliografía recomendada. O profesorado aconsellaralles as seccións de cada libro que sexan máis adecuadas para cada tema. En caso de atopar dificultades, os alumnos poderán suscitar as súas dúbidas tanto nas clases como nas tutorías.

Bibliografía básica	Clegg, William (1998). Crystal Structure Determination. Oxford University Press Gross, J. H. (2004). Mass Spectrometry. Springer Günther, H. (1995). NMR Spectroscopy, Basic principles, concepts, and applications in Chemistry. 2nd Ed. John Wiley Crews, P, Rodríguez, J., Jaspers, M. (2010). Organic Structure Analysis. 2nd Ed. Oxord University Press; New York Lifshin, Eric (1999). X-ray Characterization of Materials. Wiley-VCH

Bibliografía complementaria	Glusker, Jenny P. and Trueblood, Kenneth N. (1985). Crystal Structure Analysis, a Primer. Oxford University Press, (2 ed.) Donald E. Sands (1988). Introducción a la cristalografia. Ed. Reverté Hesse, M. (1995). Métodos Espectroscópicos en Química Orgánica. Madrid, Síntesis Smart, Lesley and Moore, Elaine A. (2012). Solid state chemistry : an introduction. CRC Press, (4 ed.). Silvestein R. M.; Webster, F. X., Kiemle, D. J. (2005). Spectrometric Identification of Organic Compounds. 7th Ed. Wiley