| Competencias do título |
|
Código
|
Competencias do título
|
| A1 |
Definir conceptos, principios, teorías e feitos das diferentes áreas especializadas da Química |
| A2 |
Propoñer alternativas para resolver os problemas químicos complexos das diversas especialidades químicas |
| A3 |
Aplicar os materiais e as biomoléculas en ámbitos innovadores da industria e Enxeñaría Química |
| B1 |
Posuír e comprender coñecementos que acheguen unha base ou oportunidade de ser orixinais no desenvolvemento e/ou aplicación de ideas, a miúdo nun contexto de investigación |
| B2 |
Que os estudantes saiban aplicar os coñecementos adquiridos e a súa capacidade de resolución de problemas en contornos novos ou pouco coñecidos dentro de contextos máis amplos (ou multidisciplinares) relacionados coa súa área de estudo. |
| B3 |
Que os estudantes sexan capaces de integrar coñecementos e enfrontarse á complexidade de formular xuízos a partir dunha información que, sendo incompleta ou limitada, inclúa reflexións sobre as responsabilidades sociais e éticas vinculadas á aplicación dos seus coñecementos e suizos |
| B7 |
Identificar información da literatura utilizando as canles axeitadas e integrar esta información para crear e contextualizar un tema de investigación. |
| B10 |
Usar a terminoloxía científica en inglés para discutir os resultados experimentais no contexto da profesión química |
| B11 |
Aplicar correctamente as novas tecnoloxías de capturar e organizar a información para resolver problemas na actividade profesional |
| Resultados de aprendizaxe |
| Resultados de aprendizaxe |
Competencias do título |
| Predicir de forma razoada a estabilidade e a reactividade dos complexos organometálicos en función das súas características electrónicas. |
AM1
AM2
|
BM1
BM2
BM3
BM7
BM10
BM11
|
|
| Propor mecanismos razoables, fundamentados nas reaccións organometálicas básicas, para as reaccións catalizadas por complexos organometálicos. |
AM1
AM2
AM3
|
BM1
BM2
BM3
BM7
BM10
BM11
|
|
| Utilizar razoamentos baseados en efectos estéricos e electrónicos para predicir como os cambios nos reactivos, metais e ligandos afectan o curso das reaccións. |
AM1
|
BM1
BM2
BM3
|
|
| Plantexar rutas sintéticas actuais con etapas crave baseadas en complexos organometálicos. |
AM1
AM2
AM3
|
BM1
BM2
BM3
|
|
| Ler e interpretar críticamente os traballos científicos actuais, con comprensión e explicación do seu contido e relevancia. |
|
BM1
BM7
BM10
BM11
|
|
| Contidos |
| Temas |
Subtemas |
| Tema 1. Caraterísticas xerais dos complexos organometálicos. |
1) Formalismos: a) estado de oxidación, b) configuración electrónica, número de coordinación, e regra dos 18e-, c) clases de ligandos. 2) Consideracións sobre a ligazón. 3) Consideracións estruturais. |
| Tema 2. Mecanismos das reaccións organometálicas. |
1) Mecanismo asociativo e disociativo. 2) Adición oxidante e eliminación reductora. 3) Insercións e eliminacións. 4) Ataques nucleofílicos e electrofílicos a ligandos coordinados ao metal. 5) Transmetalación. |
| Tema 3. Reaccións de acoplamiento cruzado. Reacción de Heck. |
1) Reaccións de acoplamiento cruzado de especies organometálicas Csp3. 2) Reaccións de acoplamiento cruzado de especies organometálicas Csp2. 3) Reaccións de acoplamiento cruzado de especies organometálicas Csp. 4) Reacción de Heck. |
| Tema 4. Reaccións de carbonilación e descarbonilación. |
1) Reactividade xeral de carbonilos metálicos. 2) Reaccións de acoplamiento carbonilante catalizadas por paladio e de carbonilación de alquenos e alquinos. 3) Carbonilacións de interese industrial: proceso Monsanto; hidroformilación (proceso oxo). 4) Reaccións de descarbonilación. |
| Tema 5. Complexos metal-carbeno |
1) Carbenos electrófilos (carbenos de Fischer): preparación e reactividade. 2) Carbenos nucleófilos (carbenos de Schrock). 3) Metátesis de alquenos: mecanismo xeral, ROMP, e RCM. |
| Tema 6. Complexos metal-alquino. |
1) Aspectos estruturais. 2) Complexos metal-alquino estables: complexos de Co como grupos protectores de alquinos e reacción de Nicholas. 3) Reacción de Pauson-Khand. 4) Reaccións de cicloadición de alquinos. |
| Topic 7. Metal-alkene complexes, metal-diene and dienyl complexes. Reactions via n3-allyl complexes. Metal-arene complexes. |
1) Metal-alkene complexes of palladium and iron. 2) metal-diene: stabilization of allyl cations and nucleophilic addition. 3) Complexos n5-dienyl: synthetic applications. 6) Reactions of allylic substrates catalyzed by Pd, Ni and other metals. 7) Metal-arene complexes of groups 6 and 8 (Cr, Fe, Ru). |
| Planificación |
| Metodoloxías / probas |
Competencias |
Horas presenciais |
Horas non presenciais / traballo autónomo |
Horas totais |
| Solución de problemas |
A1 A2 A3 B1 B2 B3 B7 B10 B11 |
9 |
0 |
9 |
| Proba mixta |
A2 A3 B2 B3 B11 |
2 |
0 |
2 |
| Sesión maxistral |
A1 A2 A3 B1 B2 B3 B7 B10 B11 |
12 |
52 |
64 |
| |
| Atención personalizada |
|
1 |
0 |
1 |
| |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
| Metodoloxías |
|
Metodoloxías |
Descrición |
| Solución de problemas |
Seminarios realizados con profesorado propio do Máster, ou con profesionais convidados da empresa, a administración ou doutras universidades. Sesións interactivas relacionadas coas distintas materias con debates e intercambio de opinións cos alumnos.
Resolución de exercicios prácticos (problemas, cuestiones tipo test, interpretación e procesamento da información, avaliación de publicacións científicas, etc.). |
| Proba mixta |
O exame final versará sobre a totalidade dos contidos da materia. |
| Sesión maxistral |
Clases presenciais teóricas. Clases expositivas (utilización do taboleiro, computador, canón), complementadas coas ferramentas propias da docencia virtual. |
| Atención personalizada |
|
Metodoloxías
|
| Solución de problemas |
|
| Descrición |
Os alumnos disporán de atención personalizada no horario de tutorías do profesor para
a aclaración dos conceptos fundamentais da materia exposta nos grupos grandes,
a resolución de cuestións individuais expostas nos seminarios e nas
sesións maxistrais.
Ademais, o alumno poderá recibir atención personalizada sobre calquera aspecto da materia
durante o horario de tutorías do profesor. |
|
| Avaliación |
|
Metodoloxías
|
Competencias |
Descrición
|
Cualificación
|
| Solución de problemas |
A1 A2 A3 B1 B2 B3 B7 B10 B11 |
A avaliación continua terá un peso do 40% na cualificación da materia e constará de dous compoñentes: clases interactivas de grupo reducido (seminarios) e clases interactivas de grupo moi reducido (tutorías). Os seminarios e as tutorías incluirán os seguintes elementos resolución de problemas e casos prácticos (15%), realización de traballos e informes escritos (5%), exposición oral [(casos prácticos, problemas), 10%] e cuestións orais durante o curso (10%). |
40 |
| Proba mixta |
A2 A3 B2 B3 B11 |
O exame final versará sobre a totalidade dos contidos da materia. |
60 |
| |
|
Observacións avaliación |
|
|
| Fontes de información |
|
Bibliografía básica
|
De Meijere, A.; Diederich, F., Eds. (2004). Metal-Catalyzed Cross-Coupling Reactions, 2nd Ed.. Wiley-VCH
Bates, R. (2012). Organic Synthesis using Transition Metals. Wiley
Crabtree, R. H.; Peris Fajarnés, E., Eds. (1997). Química organometálica de los metales de transición. Publicacions de la Universitat Jaume I
Beller, M.; Bolm, C., Eds. (2004). Transition Metals for Organic Synthesis: Building Blocks and Fine Chemicals, 2nd Ed.. Wiley-VCH
Hegedus, L. S.; Söderberg, B. C. G. (2009). Transition Metals in the Synthesis of Complex Organic Molecules 3rd Ed.. University Science Books
|
|
|
Bibliografía complementaria
|
|
|
| Recomendacións |
| Materias que se recomenda ter cursado previamente |
| Profundización en Química Orgánica/610509004 | | Profundización en Química Inorgánica/610509003 |
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Análise Estrutural Avanzado/610509005 | | Mecanismos de reacción e catálise/610509009 | | Síntese estereoselectiva/610509012 |
|
| Materias que continúan o temario |
|
|