1. Procedemento de avaliación.

A avaliación desta materia
farase mediante un sistema cuxos apartados e a súa ponderación correspondente
detállase a continuación:

Sistema de avaliación
(Ponderación):

- Exame final (75%)

- Avaliación continua (25%)
mediante:

-- resolución de problemas e
casos prácticos.

-- avaliación continua do estudante
mediante preguntas e cuestións orais durante o curso e eventual exposición
oral de traballos e informes.

Segundo isto, o exame final
terá un peso do 75% na cualificación da materia. A avaliación continua terá
un peso do 25% na cualificación da materia. A cualificación do estudante
obterase como resultado de aplicar a fórmula seguinte:

Nota final= 0,75 x N1 + 0,25 x
N2

sendo N2 a nota numérica
correspondente á avaliación continua (escala 0-10) e N1 a nota numérica do
exame final (escala 0-10).

As actividades docentes
presenciais (seminarios e titorías) son de asistencia obrigatoria. O
estudantes repetidores terán o mesmo réxime de asistencia ás clases que os
que cursan a materia por primeira vez.

2. Recomendacións de cara á
avaliación.

O estudante debe repasar os
conceptos teóricos introducidos nos distintos temas utilizando o material de
apoio aportado polo profesorado e a bibliografía recomendada para cada tema.
O grao de acerto no plantexamento dos seminarios e resolución dos exercicios propostos proporciona unha
medida da preparación do estudante para afrontar o exame final da materia.
Aqueles estudantes que atopen dificultades importantes á hora de traballar as
actividades propostas deben consultar co profesor, co obxectivo de que éste
poida analizar o problema e axudar a resolver esas dificultades.

3. Recomendacións de cara á
recuperación.

O profesor analizará con
aqueles estudantes que non superen con éxito o proceso de avaliación, e así o
desexen, as dificultades atopadas na aprendizaxe dos contenidos da materia.
Tamén se lles proporcionará material adicional (cuestións, exercicios,
exames, etc.) para reforzar a aprendizaxe da materia.

4. Outros.

A asistencia ás actividades
presenciais (clases presenciais teóricas, seminarios e titorías) é
obrigatoria. As faltas deberán ser xustificadas documentalmente, aceptándose
razóns contempladas na normativa universitaria vixente.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
- O alumno coñeocerá as principais estratexias no deseño e desenvolvemento de materiais avanzados. -O alumno adquerirá unha visión panorámica dos principais avances atinguidos no desenvolvemento de distintos tipos de materiais (conductores iónicos, materiais dieléctricos e ferroeléctricos, multiferroicos, superconductores, semiconductores, materiais ópticos, materiais catalíticos, materiais magnéticos, etc.) así como das suas aplicacións en dispositivos tecnolóxicos de gran importancia, incluso na la vida diaria. - O alumno comprenderá relacións composición-estrutura-microestrutura- propiedades - O alumno comprenderá a importancia dos nanomateriais no desenvolvemento de novos materiais, e o papel que xogan na mellora do rendemiento de dispositivos e as ventaxas que ofrecen respecto á utilización de materiais macroscópicos convencionais.	AM1 AM3 AM4	BM1 BM4 BM5 BM7 BM10 BM11

Temas	Subtemas
I. Introducción á Nanoquímica e Introducción xeral á síntese de materiais	- Introducción á Nanoquímica. Relación superficie/volumen. Nanomanipulación. - Introducción xeral á síntese de materiais. Métodos Top-Down y Bottom-Up Crecimiento de monocristais. Preparación de materiales policristalinos: Síntese cerámica e métodos alternativos (de descomposición de nitratos, síntesie por coprecipitación, sol-xel, síntese baixo presión, síntese asistida por microondas).
II. Nanomateriais	Nanomateriais metálicos, semiconductores e magnéticos. Síntese. Efectos de tamaño, forma e entorno. Aplicacións
III. Modificación superficial de nanomateriais	Modificación superficial de nanomateriais. Intercambio de ligando. Método de capa por capa. Recubrimentos orgánicos e inorgánicos.
IV. Recorrido por distintos materiais non moleculares destacados I: óxidos de metales de transición	Panorámica de óxidos de metales de transición, con énfase en óxidos mixtos Síntese, estrutura, propiedades e principais aplicacións
V.Recorrido por distintos materiais non moleculares destacados II: zeolitas, híbridos inorgánicos-orgánicos (MOFs) , etc.	-Híbridos inorgánicos-orgánicos (MOFs): Síntese, estrutura, propiedades e principais aplicacións -Zeolitas: Síntese, estrutura, propiedades e principais aplicacións -Outros materiais non moleculares relevantes

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A1 A3 A4 B5	12	0	12
Seminario	B4 B7 B10	7	0	7
Análise de fontes documentais	B5 B7 B11	0	12	12
Solución de problemas	A3 A4 B1 B4 B5	0	24	24
Proba obxectiva	A1 A3 A4 B1 B4 B5 B7 B10 B11	1	18	19

Atención personalizada		1	0	1

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	Clases expositivas (utilización de encerado, ordenador, canón), complementadas coas ferramentas propias da docencia virtual.
Seminario	Seminarios realizados con profesorado propio do Máster, ou con profesionais invitados da empresa, a administración ou doutras universidades. Sesións interactivas relacionadas coas distintas materias con debates e intercambio de opinións cos estudantes.
Análise de fontes documentais	Estudo persoal basado nas diferentes fontes de información.
Solución de problemas	Resolución de exercicios prácticos (problemas, cuestións tipo test, interpretación e procesamento da información, avaliación de publicacións científicas, etc.).
Proba obxectiva	Realización das diferentes probas para a verificación da obtención tanto de coñecementos teóricos como prácticos e a adquisición de habilidades e actitudes.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Sesión maxistral	A1 A3 A4 B5	SESIÓN MAXISTRAL, SEMINARIOS, SOLUCIÓN DE PROBLEMAS: computaranse conxuntamente (25% da calificación global)	0
Seminario	B4 B7 B10	SESIÓN MAXISTRAL, SEMINARIOS, SOLUCIÓN DE PROBLEMAS: computaranse conxuntamente (25% da calificación global)	0
Solución de problemas	A3 A4 B1 B4 B5	SESIÓN MAXISTRAL, SEMINARIOS, SOLUCIÓN DE PROBLEMAS: computaranse conxuntamente (25% da calificación global)	25
Proba obxectiva	A1 A3 A4 B1 B4 B5 B7 B10 B11	Computará o 75% da calificación global.	75

Observacións avaliación
1. Procedemento de avaliación. A avaliación desta materia farase mediante un sistema cuxos apartados e a súa ponderación correspondente detállase a continuación: Sistema de avaliación (Ponderación): - Exame final (75%) - Avaliación continua (25%) mediante: -- resolución de problemas e casos prácticos. -- avaliación continua do estudante mediante preguntas e cuestións orais durante o curso e eventual exposición oral de traballos e informes. Segundo isto, o exame final terá un peso do 75% na cualificación da materia. A avaliación continua terá un peso do 25% na cualificación da materia. A cualificación do estudante obterase como resultado de aplicar a fórmula seguinte: Nota final= 0,75 x N1 + 0,25 x N2 sendo N2 a nota numérica correspondente á avaliación continua (escala 0-10) e N1 a nota numérica do exame final (escala 0-10). As actividades docentes presenciais (seminarios e titorías) son de asistencia obrigatoria. O estudantes repetidores terán o mesmo réxime de asistencia ás clases que os que cursan a materia por primeira vez. 2. Recomendacións de cara á avaliación. O estudante debe repasar os conceptos teóricos introducidos nos distintos temas utilizando o material de apoio aportado polo profesorado e a bibliografía recomendada para cada tema. O grao de acerto no plantexamento dos seminarios e resolución dos exercicios propostos proporciona unha medida da preparación do estudante para afrontar o exame final da materia. Aqueles estudantes que atopen dificultades importantes á hora de traballar as actividades propostas deben consultar co profesor, co obxectivo de que éste poida analizar o problema e axudar a resolver esas dificultades. 3. Recomendacións de cara á recuperación. O profesor analizará con aqueles estudantes que non superen con éxito o proceso de avaliación, e así o desexen, as dificultades atopadas na aprendizaxe dos contenidos da materia. Tamén se lles proporcionará material adicional (cuestións, exercicios, exames, etc.) para reforzar a aprendizaxe da materia. 4. Outros. A asistencia ás actividades presenciais (clases presenciais teóricas, seminarios e titorías) é obrigatoria. As faltas deberán ser xustificadas documentalmente, aceptándose razóns contempladas na normativa universitaria vixente.

Bibliografía básica
	1. A.R. West: "Solid State Chemistry and its Applications". Wiley, 2 ed., 2014 2. C. N. R. Rao, Chintamani Nagesa Ramachandra Rao “New Directions in Solid State Chemistry”. 2nd edition, Cambridge University Press, 1997 3. C.N. R. Rao and B. Raveau, “Transition metal oxides”, John Wiley & Sons ,1998. 4. P. Gómez-Romero, C. Sanchez “Functional Hybrid Materials” (eds.), Wiley-VCH, 2003, 5. G. A. Ozin, Nanochemistry: A Chemical Approach to Nanomaterials, , 2005 6. Gunter Schmid, Clusters and colloids : from theory to applications, , 1994 2. D.L. Feldheim, C.A. Foss Jr., Metal Nanoparticles, , 2001 3. G. Schmid, Nanoparticles. From Theory to Application, , 2004 4. Brongersma, M. L.; Kik, P. G. Surafce plasmon nanophotonics, Springer, 2007. 5. Shalaev, V. M.; Kawata, S. Nanophotonics with surface plasmons, Elsevier, 2007. 7. G. Cao: "Nanostructures and Nanomaterials: Syntesis, Properties and Applications". Imperial College Press, 2004. 8. U. Schubert, N. Hüsing: "Synthesis of Inorganic Materials". Wiley-VCH, 2 ed., 2004. 9. K. T. Ramesh: "Nanomaterials: Mechanics and Mechanisms", Springer-Verlag, 2009. 10. D. Vollath: "Nanomaterials : an introduction to synthesis, properties and applications". Weinheim, Wiley-VCH, 2013. 11. Kenneth J. Klabunde (Ed.): “Nanoscale materials in chemistry”. Wiley-Interscience, New York, 2001. 12. J.A. Schwarz, C.I. Contescu, K. Putyera (Editores): "Dekker Encyclopedia of nanoscience and nanotechnology" (5 volumes). Marcel Dekker, 2004. 13. M. Lazzari, G. Liu, S. Lecommandoux (Editores): “Block Copolymers in Nanoscience”. Wiley-VCH, 2006. 14. L. C. Sawyer, D. T. Grubb, G. F. Meyers (Editores): “Polymer Microscopy” Springer, 2008. 15. V. Rotello, S. Thayumanavan (Editores) “Molecular Recognition and Polymers” Además se recomendarán para cada tema textos complementarios (artículos, páginas web, textos específicos) en el momento de impartición de la asignatura.
Bibliografía complementaria

Observacións
Neste módulo é chave facer un enfoque global das materias, intentando comprender a estreita relación que existe entre o modo de sintetizar os materiais coas súas características estruturais e microestruturais, coas súas propiedades e, polo tanto, coas súas aplicacións.