| Competencias do título |
| Código | Competencias do título |
| A1 | CE1 - Definir conceptos, principios, teorías e feitos das diferentes áreas especializadas da Química |
| A2 | CE2 - Propoñer alternativas para resolver os problemas químicos complexos das diversas especialidades químicas |
| A3 | CE4 - Innovar en métodos de síntese e análise química relacionados coas diferentes áreas da Química. |
| A6 | CE6 - Deseñar procesos que impliquen o tratamento ou eliminación de produtos químicos perigosos |
| A8 | CE8 - Analizar e utilizar os datos obtidos de forma independente en experimentos de laboratorio complexos relacionándoos coas técnicas químicas, físicas ou biolóxicas axeitadas, incluíndo o uso de fontes bibliográficas primarias |
| B1 | CB6 – Posuír e comprender coñecementos que acheguen unha base ou oportunidade de ser orixinais no desenvolvemento e/ou aplicación de ideas, a miúdo nun contexto de investigación |
| B2 | CB7 - Que os estudantes saiban aplicar os coñecementos adquiridos e a súa capacidade de resolución de problemas en contornos novos ou pouco coñecidos dentro de contextos máis amplos (ou multidisciplinares) relacionados coa súa área de estudo. |
| B4 | CB9 - Que os estudantes saiban comunicar as súas conclusións e os coñecementos e razóns últimas que as sustentan a públicos especializados e non especializados dun modo claro e sen ambigüedades. |
| B5 | CB10 - Que os estudantes posúan as habilidades de aprendizaxe que lles permitan continuar estudando dun modo que haberá de ser en gran medida autodirixido ou autónomo. |
| B7 | CG2 - Identificar información da literatura utilizando as canles axeitadas e integrar esta información para crear e contextualizar un tema de investigación. |
| B10 | CG5 - Usar a terminoloxía científica en inglés para discutir os resultados experimentais no contexto da profesión química |
| B11 | CG6 - Aplicar correctamente as novas tecnoloxías de capturar e organizar a información para resolver problemas na actividade profesional |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Resultados de aprendizaxe | Competencias do título | ||
| Comprender o fundamento dos ciclos catalíticos desde o punto de vista das coordenadas de reacción e as superficies de enerxía potencial.. | AM1 AM6 AM8 |
BM5 |
|
| Entender as aplicacións en sínteses da diversidade de procesos de formación de ligazóns mediadas por compostos organometálicos. | AM2 AM3 AM6 |
BM1 BM2 BM4 BM7 BM10 BM11 |
|
| Propor secuencias sintéticas con desconexións crave baseadas en procesos sintéticos de compostos organometálicos | AM2 AM3 AM6 |
BM1 BM2 BM4 BM7 BM11 |
|
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| Tema 1. Principios e fundamentos enerxéticos dos ciclos catalíticos organometálicos. | • Conceptos xerais. • Termodinámica e cinética dos cíclos catalíticos de reaccións catalizadas por metais de transición. • Aplicación: Acoplamiento cruzado catalizado por Pd; Sinerxía entre resultados computacionais e experimentais. |
| Tema 2. Reaccións de acoplamiento cruzado e reacción de Heck. | • Reaccións de acoplamiento cruzado. Xeneralidades. Grupos saíntes. Metais. Selectividade. • Reaccións de formación de enlaces carbono—carbono: organometálicos de Li, Zn, Al, Zr, Sn, Cu; compostos de B e Se; outros metais; enolatos. • Reaccións de formación de enlaces carbono–heteroátomo. • Reacción de *Heck. Compoñentes da reacción. Reaccións inter- e intramoleculares. Reaccións de Heck asimétricas. Reaccións de Heck con especies organometálicas. |
| Tema 3. Reaccións de inserción. | • Reaccións de carbonilación. Xeneralidades. Mecanismo. • Reaccións de acoplamiento carbonilante. • Reaccións de hidroformilación. • Reaccións de carbonilación con complexos de carbonilo. • Carboxilación. • Reaccións de descarbonilación e acoplamiento descarbonilante. • Outras reaccións de inserción con circonio e titanio. |
| Tema 4. Reaccións de complexos n3-alilo. | • Complexos n3-alilo de Paladio (1. Síntese e propiedades. 2. Rexioselectividade e estereoselectividade) • Reaccións de substitución alílica catalizadas por complexos de Paladio (1. Alquilación alílica. 2. Aminación, eterificación e redución alílica. 3. Reaccións de ciclación a través de procesos de inserción en alquenos. 4. Reaccións de cicloadición a través de intermedios trimetilenometano). • Reaccións de substitución alílica catalizadas por complexos doutros metais de transición (Iridio, Níquel, Ferro, Molibdeno). • Reaccións de alilación con alquinos e alenos catalizadas por complexos de Rodio. |
| Tema 5. Reaccións de complexos electrófilos de alquenos, alquinos, dienos e arenos. | • Reaccións de inserción en alquinos e reaccións tándem tipo Heck, Suzuki, etc.. • Reaccións de inserción mediadas por outros metais (Zr e Ti). • Adicións electrófilas sobre alquenos e alquinos. • Reacción de Nicholas e Pauson-Khand. • Reaccións de alquenos con paladio en alto estado de oxidación. • Aplicacións sintéticas de complexos n4-dienilo e n6-areno. |
| Tema 6. Reactividade de carbenos metálicos. | • Características dos carbenos. • Carbenos de metais de transición. Estrutura e tipos. • Transformacións que involucran carbenos de metais de transición. • Metátesis de olefinas. |
| Tema 7. Reaccións de activación de enlaces C–H. | • Introdución á activación de enlaces C-H: relevancia, dificultades e principais mecanismos de activación. • Reaccións de inserción de carbenos e nitrenos. • Reacción de borilación catalizada por Ir. • Funcionalización de alcanos e arenos catalizada por Pd(*II): osixenación, arilación, halogenación, reacción de Heck oxidante. |
| Planificación | ||||
| Metodoloxías / probas | Competencias | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Seminario | A1 A2 A3 A6 A8 B1 B2 B4 B5 B7 B10 B11 | 7 | 18 | 25 |
| Proba mixta | A1 A2 A3 B2 B5 | 3 | 0 | 3 |
| Sesión maxistral | A1 A8 B1 B2 B7 B10 B11 | 12 | 33 | 45 |
| Atención personalizada | 2 | 0 | 2 | |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | ||||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Seminario | Seminarios realizados con profesorado propio do Máster, ou con profesionais convidados da empresa, a administración ou doutras universidades. Sesións interactivas relacionadas coas distintas materias con debates e intercambio de opinións cos alumnos. Resolución de exercicios prácticos (problemas, cuestiones tipo test, interpretación e procesamento da información, avaliación de publicacións científicas, etc.) Así mesmo, durante os seminarios contémplase a posibilidade de levar a cabo outras metodoloxías: – Realización de traballos, tanto individualmente, como en grupo, sobre temas científicos relacionados coas distintas materias do Máster. – Exposición oral de traballos, informes, etc., incluíndo debate con profesores e alumnos. – Utilización de programas informáticos especializados e internet. Soporte docente *on-*line (Campus Virtual). |
| Proba mixta | Prográmase 1 exame escrito final, que permitirá avaliar obxectivamente o grao de asimilación e a capacidade de aplicación dos contidos da materia por parte do alumno. A proba obxectiva incluirá un único tipo de preguntas, que estarán relacionadas coa estrutura, a reactividade e a síntese de compostos orgánicos, e que permitirán determinar se as respostas son correctas. |
| Sesión maxistral | Clases presenciais teóricas. Clases expositivas (utilización da pizarra, computador, canón), complementadas coas ferramentas propias da docencia virtual. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | |||
| Metodoloxías | Competencias | Descrición | Cualificación |
| Seminario | A1 A2 A3 A6 A8 B1 B2 B4 B5 B7 B10 B11 | A avaliación continua terá un peso do 40% na cualificación da materia e constará os seguintes compoñentes: resolución de problemas e casos prácticos (15%), exposición oral [(casos prácticos, problemas), 10%] e cuestións orais durante o curso (10%) e asistencia e participación (10%). | 40 |
| Proba mixta | A1 A2 A3 B2 B5 | O exame final versará sobre a totalidade dos contidos da materia. | 60 |
| Observacións avaliación | |||
|
A avaliación desta materia farase mediante avaliación continua e a realización dun exame final. Os alumnos repetidores terán o mesmo réxime de asistencia ás clases que os que cursan a materia por primeira vez. A avaliación continua (N1) terá un peso do 40% na cualificación da materia e constará os seguintes compoñentes: resolución de problemas e casos prácticos (15%), exposición oral [(casos prácticos, problemas), 10%] e cuestións orais durante o curso (10%) e asistencia e participación (10%). O exame final (N2) versará sobre a totalidade dos contidos da materia. A cualificación do alumno obterase como resultado de aplicar a fórmula seguinte: Nota final = máximo (0.4 x N1 + 0.6 x N2) Sendo N1 a nota numérica correspondente á avaliación continua (escala 0–10) e N2 a nota numérica do exame final (escala 0–10). |
|||
| Fontes de información |
| Bibliografía básica |
Bates, R. (2012). Organic Synthesis Using Transition Metals, 2nd Ed.. Wiley
Hegedus, L. S. (1999). Transition Metals in the Synthesis of Complex Organic Molecules, 2nd Ed.. University Science Books |
|
|
|
| Bibliografía complementaria |
Negishi, E., Ed. (2002). Handbook of Organopalladium Chemistry for Organic Synthesis. Wiley
De Meijere, A., Bräse, S., Oestreich, M. (2014). Metal-Catalyzed Cross-Coupling Reactions and More. Wiley-VCH
Cybulski, A.; Moulijn, J. A.; Stankiewicz, A. (2010). Novel Concepts in Catalysis and Chemical Reactors: Improving the Efficiency for the Future. Wiley-VCH
Luther, G. W. (2016). Reactivity of Transition Metal Complexes: Thermodynamics, Kinetics and Catalysis, in Inorganic Chemistry for Geochemistry and Environmental Sciences: Fundamentals and Applications. Wiley
Yu, J.-Q. (2016). Science of Synthesis: Catalytic Transformations via C-H Activation Vol. 1 & 2. Thieme
Crabtree, R. H. (2005). The Organometallic Chemistry of the Transition Metals, 4th Ed.. Wiley
Kazmaier, U. (2012). Transition Metal Catalyzed Enantioselective Allylic Substitution in Organic Synthesis. Springer-Verlag
Beller, M., Bolm, C. (2004). Transition Metals for Organic Synthesis, 2nd Ed.. Wiley-VCH
Ananikov, V. P. (2015). Understanding Organometallic Reaction Mechanisms and Catalysis: Computational and Experimental Tools. Wiley-VCH |
|
|
| Recomendacións | ||||
| Materias que se recomenda ter cursado previamente | ||||
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente | |
|
| Materias que continúan o temario |
| Observacións | |