A avaliación constará de dúas partes:

1) Parte teórica que inclúe os seminarios e parte da proba
mixta

2) Parte práctica, incluída na proba mixta.

En cada unha delas hase de alcanzar un mínimo de 4 puntos
sobre 10. Ademais, será imprescindible obter un mínimo de 4 puntos en cada unha
das dúas partes, teórica e práctica, da proba mixta final. A media de todas as
actividades avaliables ha de alcanzar un mínimo de 5 puntos. Se a media
resultase ser de 5 ou máis puntos, pero obtivéronse menos de 4 puntos nunha das
partes da proba mixta (ou nunha das partes da avaliación), a nota final será de
4,9 (suspenso). Na segunda oportunidade (Xullo), realizarase unicamente a proba
mixta, as cualificacións obtidas en seminarios mantéñense da primeira
oportunidade. Se o alumno está suspenso na primeira oportunidade e a nota nunha
das partes da proba mixta (teoría ou práctica) é de 5 ou máis puntos, manterase
esa nota na segunda oportunidade, tendo só que realizar a outra parte da proba
mixta, a non ser que manifeste a súa vontade de repetir a totalidade da proba
mixta.

A asistencia ás prácticas considérase obrigatoria. A non
asistencia a unha ou dúas sesións de prácticas será penalizada cun punto e dous
puntos menos, respectivamente, na nota da parte práctica da proba mixta. Se o
alumno non asistise a tres ou máis sesións de prácticas, terá suspensa a
asignatura.

Serán considerado como NON PRESENTADOS aqueles alumnos que
non concorran ás probas mixtas.

Para os estudantes con dedicación a tempo parcial oficialmente recoñecida e dispensa académica de exención de asistencia, a actividade de seminarios poderá ser substituida a petición do alumno por un traballo escrito.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
Ser capaz de elaborar e expoñer un tema no ámbito da Fisioloxía Vexetal	A8 A18 A29	B1 B8
Ter un coñecemento actualizado sobre os mecanismos de funcionamento dos vexetais e a sua regulación.	A8 A18 A29
Ser capaz de realizar experimentación básica no ámbito da Fisioloxía Vexetal.	A8 A26 A30 A31	B2
Ser capaz de traballar en grupo para resolver cuestions relativas á Fisioloxía Vexetal		B1 B2 B5 B7
Ter unha actitude crítica e constructiva sobre a Fisioloxía Vexetal.		B3 B13

Temas	Subtemas
I. INTRODUCCION	Tema 1.- INTRODUCCION Á FISIOLOXÍA VEXETAL. Tema 2.- A CELULA VEXETAL.
II. RELACIONES HIDRICAS Y NUTRICION MINERAL	Tema 3.- RELACIONS HIDRICAS NA CELULA. Tema 4.- ABSORCION E TRANSPORTE DE AUGA. Tema 5.- PERDIDA DE AUGA POLA PLANTA. TRANSPIRACIÓN. Tema 6.- NUTRICION MINERAL. Tema 7.- ABSORCIÓN E TRANSPORTE DOS NUTRIENTES MINERALES. Tema 8 .- METABOLISMO DO NITROXENO (I). Tema 9.- METABOLISMO DO NITROXENO (II). Tema 10.- METABOLISMO DO AZUFRE. Tema 11.- METABOLISMO SECUNDARIO.
III. FOTOSINTESIS	Tema 12.- INTRODUCCION A FOTOSINTESIS. CLOROPLASTOS. Tema 13.- PIGMENTOS FOTOSINTÉTICOS E ABSORCION DA ENERXIA LUMINOSA. Tema 14.- TRANSPORTE ELECTRONICO E FOTOFOSFORILACION. Tema 15.- FIXACION E ASIMILACIÓN DO CO2. CICLO DE CALVIN. Tema 16.- FOTORESPIRACIÓN. Tema 17.- OUTRAS VIAS DE FIXACIÓN E ASIMILACIÓN FOTOSINTÉTICA DO CO2. Tema 18.- TRANSPORTE POLO FLOEMA.
Programa de prácticas	Práctica 1.-Determinación do potencial osmótico dun tecido vexetal polo método plasmolítico. Práctica 2.-Inducción da actividade nitrato reductasa en plantas de maíz. Práctica 3.-Cuantificación de pigmentos dos cloroplastos. Práctica 4.-Separación e identificación dos pigmentos dos cloroplastos. Práctica 5.- Fotosíntesis en cloroplastos aislados.

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A8 A18 A29 B1 B8 B13	28	70	98
Prácticas de laboratorio	A8 A26 A30 A31 B2 B3 B5 B7 B13	15	15	30
Seminario	A18 A29 B1 B2 B3 B5 B7 B8 B13	4	10	14
Proba mixta	A8 A18 A26 A29 A30 A31	4	0	4

Atención personalizada		4	0	4

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	Exposición oral do tema complementada con presentacións en Power Point, vídeos e/ou esquemas de pizarra. Durante o desenvolvemento do tema se intercalan preguntas ao alumno para que reflexione sobre elas e as resposte oralmente, previamente á súa explicación polo profesor.
Prácticas de laboratorio	Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Seminario	Técnica de traballo en grupo que ten como finalidade o estudo interactivo dun ou varios temas. Realizarase en grupos moi reducidos de aproximadamente 10 alumnos.
Proba mixta	Constará de dúas partes, nas cales se avaliarán os coñecementos adquiridos tanto teóricos como prácticos. A proba mixta poderá incluír preguntas a desenvolver, tipo test ou problemas.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Seminario	A18 A29 B1 B2 B3 B5 B7 B8 B13	As actividades desenvolvidas durante os seminarios serán avaliadas de maneira contínua polo profesor.	20
Proba mixta	A8 A18 A26 A29 A30 A31	Exame dos coñecementos teóricos e prácticos. 60% teórico 20% práctico.	80

Observacións avaliación
A avaliación constará de dúas partes: 1) Parte teórica que inclúe os seminarios e parte da proba mixta 2) Parte práctica, incluída na proba mixta. En cada unha delas hase de alcanzar un mínimo de 4 puntos sobre 10. Ademais, será imprescindible obter un mínimo de 4 puntos en cada unha das dúas partes, teórica e práctica, da proba mixta final. A media de todas as actividades avaliables ha de alcanzar un mínimo de 5 puntos. Se a media resultase ser de 5 ou máis puntos, pero obtivéronse menos de 4 puntos nunha das partes da proba mixta (ou nunha das partes da avaliación), a nota final será de 4,9 (suspenso). Na segunda oportunidade (Xullo), realizarase unicamente a proba mixta, as cualificacións obtidas en seminarios mantéñense da primeira oportunidade. Se o alumno está suspenso na primeira oportunidade e a nota nunha das partes da proba mixta (teoría ou práctica) é de 5 ou máis puntos, manterase esa nota na segunda oportunidade, tendo só que realizar a outra parte da proba mixta, a non ser que manifeste a súa vontade de repetir a totalidade da proba mixta. A asistencia ás prácticas considérase obrigatoria. A non asistencia a unha ou dúas sesións de prácticas será penalizada cun punto e dous puntos menos, respectivamente, na nota da parte práctica da proba mixta. Se o alumno non asistise a tres ou máis sesións de prácticas, terá suspensa a asignatura. Serán considerado como NON PRESENTADOS aqueles alumnos que non concorran ás probas mixtas. Para os estudantes con dedicación a tempo parcial oficialmente recoñecida e dispensa académica de exención de asistencia, a actividade de seminarios poderá ser substituida a petición do alumno por un traballo escrito.

Bibliografía básica	BARCELÓ J, NICOLÁS G, SABATER B, SÁNCHEZ R (2001). Fisiología Vegetal. Ed. Pirámide, España TAIZ, L, Zeiger, E (2007). Fisiología Vegetal. (Traducción de la 3ª edición). Universitat Jaume I, España TAIZ, L., ZEIGER, E., MOLLER, I.M., MURPHY, A. (2018). Fundamentals of Plant Physiology. Sinauer Associates AZCÓN-BIETO J, TALÓN M. (2008). Fundamentos de Fisiología Vegetal. McGraw Hill/ Interamericana, España. SMITH, A.M. et al. (2009). Plant Biology. GS Garland Science TAIZ, L.; ZEIGER, E. (2006). Plant Physiology 4th Ed. Sinauer Associates, Massachusets TAIZ, L. ; ZEIGER, E. (2010). Plant Physiology 5th Ed.. Sinauer Associates, Massachusets TAIZ, L., ZEIGER, E., MOLLER, I.M., MURPHY, A. (2015). Plant Physiology and Development. Sinauer associates, Massachusets BHATLA, S.C.; LAL, M.A. (2018). Plant Physiology, Development and Metabolism. Springer JONES, R. et al. (2013). The molecular life of plants. Wiley-Blackwell – ASPB, Reino Unido

Bibliografía complementaria	SCOTT, P. (2008). Physiology and Behaviour of Plants.. John Wiley &amp;amp; Sons Ltd England HELDT, H.W. (1997). Plant Biochemistry and Molecular Biology.. Oxford University Press. Oxford (UK). MOHR, H., SCHOPFER, P. (1995). Plant Physiology. . Ed. Springer, Berlín. SITTE, P., WEILER, E.W., KADEREIT, J.W., BRESINSKY, A., KÖRNER, C. (2004). Strasburger Tratado de Botánica. Ed. Omega, Barcelona. BUCHANAN, B.B., GRUISSEM, W., JONES, R.L (2000). Biochemistry and molecular biology of plants. . ASPP, Rockville Maryland. GIL MARTÍNEZ F. (1995). Elementos de Fisiología Vegetal.. Mundi Prensa, Madrid. SALISBURY FB, ROSS CW. (2000). Fisiología delas plantas. Paraninfo, Madrid GUARDIOLA BÁRCENA, J.L., GARCÍA LUIS, A. (1990). Fisiología Vegetal: Nutrición y transporte. Ed. Síntesis, Madrid. AZCÓN-BIETO J, TALÓN M. (1993). Fisiología y Bioquímica Vegetal. . Interamericana. McGraw Hill. España HOPKINS W.G., HÜNER, N.P.A (2009). Introduction to Plant Physiology.. John Wiley &amp;amp; Sons, INC, New York. CASAL J. (2006). Las plantas entre el suelo y el cielo. Ed. Eudeba BOWSHER, C., STEER, M., TOBIN, A. (2008). Plant Biochemistry. GS Garland Science, New York RIDGE, I. (2002). Plants. Oxford University Press. Oxford (UK). ÖPIK, H, ROLFE, SA, WILLIS, AJ. (2005). The physiology of flowering plants.. Cambridge University Press (UK).

Observacións