1.-
Sobre a avaliación da segunda oportunidade e oportunidade adiantada

a)
Segunda oportunidade: atendendo ao artigo 18, apartado 5, das Normas de
Avaliación, Revisión e Reclamacións das Calificacións dos Esstudos de Grado e
Mestrado, a segunda oportunidade deber garantir a posibilidade de superación da
materia polo estudante, polo que compre modificar os porcentagem de
cualificación respecto da primeira oportunidade. Polo tanto a solución de
problemas, pasaría a supoñer un 30% da cualificación e a proba obxectiva un
70%. Na segunda oportunidade conservaranse polo alumno as calificacións
acadadas na aviación continua (cunha ponderación de un 30%), pero non a acadada
na proba obxectiva.

b)
Oportunidade adiantada: As condicións de avaliación da oportunidades
adiamantada (art. 19 das Normas de Avaliación, Revisión e Reclamacións das
Calificacións dos Esstudos de Grado e Mestrado Universitario) serán especificas
para esta oportunidade. Esta será evaluada por medio de unha proba que
representará o 100% da calificación final.

2.-
Sobre mínimos nos criterios de avaliación:

Non
se require unha calificación mínima na parte da avaliación continua. Para a
proba obxectiva é necesario obter un 50% da calificación posible para poder
superar a materia. Este requisito aplícase tanto á primeira como á segunda
oportunidade. No conxunto das dúas partes o alumno deberá obter una
puntuación mínima de 5 puntos para superar a materia, pero sempre que na proba
obxectiva acade un mínimo do 50% da puntuación da proba.

3.-
Sobre as condicións de realización da avaliación final.

Está
prohibido acceder á aula de examen con cualquera dispositivo que permita a
comunicación co exterior e/ou o almacenamento de información.

4.- A calificación de non
presentado corresponde cando o alumno sólo participe nas actividades de
avaliación que teñan unha ponderación inferior ao 20% da calificación final,
con independencia da calificación acadada.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
Entender as institucións económicas como resultado e aplicación de representacións teóricas ou formais acerca de cómo funciona a economía	A4 A6 A7 A8	B1 B2	C5
Aplicar á análise dos problemas criterios profissionais baseados no manexo de instrumentos técnicos. Comunicarse con fluidez no seu contorno el trabalhar en equipo.	A10 A11 A12	B3 B4	C7
Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvimiento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade. Valorar críticamente o coñecemento, a tecnología e a información dispoñible para resolver problemas cos que deben afrontarse.		B5 B9 B10	C1 C4 C6 C8

Temas	Subtemas
TEMA 1. MACROMAGNITUDES NA CONTABILIDADE NACIONAL	TEMA 1. 1.1.- Macroeconomía e política macroeconómica 1.2.- Producto Nacional Bruto e Producto Nacional Neto 1.3.- Producto Interior Bruto 1.4.- Os problemas de medición da producción nacional 1.5.- Producción nominal e producción real 1.6.- Os índices de precios 1.7.- Renda Nacional, Renda Persoal, Renda dispoñible 1.8.- O Gasto. Os compoñentes da demanda agregada 1.9. Identidades Macroeconómicas importantes
TEMA 2. A RENDA DE EQUILIBRIO	TEMA 2. 2.1. A producción de equilibrio 2.2. A función de consumo 2.2.1. Factores dos que depende o consumo 2.3. Outras formulacións da función de consumo 2.4. A función de aforro 2.5. A demanda de inversión 2.6. A determinación da renda de equilibrio nun modelo simple 2.7. A determinación da renda de equilibrio nun modelo con sector público 2.8. A estabilidade da renda de equilibrio
TEMA 3. O ESTUDO DO MULTIPLICADOR	TEMA 3. 3.1. Efectos dun desprazamento da función de aforro 3.1.1. Variación da función de aforro 3.1.2. Variación da inversión 3.2. Introducción ó estudo dos multiplicadores 3.2.1. O multiplicador dinámico 3.2.2. O multiplicador con impostos fixos 3.3. O teorema do presuposto equilibrado 3.4. Deducción dos multiplicadores considerando os impostos en función da renda 3.4.1. Impostos crecentes coa renda 3.4.2. Multiplicador dunha variación da taxa impositiva 3.5. O multiplicador nunha economía aberta.
TEMA 4. A DEMANDA DE INVERSIÓN. A CURVA IS	TEMA 4. 4.1. A introducción do tipo de xuro 4.2. A decisión de investir 4.3. A inversión coma un proceso de axuste de capital 4.4. Renda de equilibrio e tipo de xuro. A curva IS 4.4.1. A pendente da curva IS 4.4.2. Os desplazamentos da curva IS
TEMA 5. O MERCADO DO DIÑEIRO	TEMA 5. 5.1. A oferta de diñeiro 5.2. A demanda de diñeiro 5.3. O equilibrio no mercado do diñeiro 5.4. O proceso de expansión do diñeiro bancario 5.5. Renda de equilibrio e tipo de xuro no mercado de activos. A curva LM 5.6. Os puntos á esquerda e á dereita das curvas IS e LM 5.7 A base monetaria 5.7.1. Relación entre a base monetaria e oferta monetaria. O multiplicador monetario 5.8. A demanda de diñeiro transaccional 5.9. Velocidade de circulación do diñeiro e demanda de diñeiro 5.10. A política monetaria e a trampa da liquidez 5.11. Os tipos de xuro do Eurosistema
TEMA 6. A CURVA DE DEMANDA AGREGADA	TEMA 6. 6.1. A curva de demanda agregada 6.1.1. A representación gráfica da curva de demanda agregada 6.1.2. Os desplazamentos da curva de demanda agregada 6.2. Explicación analítica da curva de demanda agregada
TEMA 7. POLÍTICA FISCAL E POLÍTICA MONETARIA	TEMA 7. 7.1. Introducción 7.2. A política fiscal 7.2.1. Un incremento do gasto público 7.2.2. O multiplicador do gasto público 7.2.3. Un cambio da taxa impositiva 7.2.4. O multiplicador dun cambio da taxa impositiva 7.2.5. O multiplicador do presuposto equilibrado 7.2.6. A efectividade da política fiscal 7.3. A política monetaria 7.3.1. Cambios na oferta monetaria 7.3.2. O multiplicador dos cambios da oferta monetaria 7.3.3. A efectividade da política monetaria 7.4. A eficacia e a certidume das políticas fiscal e monetaria 7.5. A interacción da política monetaria e fiscal
TEMA 8. O MERCADO DE TRABALLO E A OFERTA AGREGADA	TEMA 8. 8.1. Os supostos fundamentais do modelo clásico 8.2. As diferencias entre o modelo clásico e o modelo keynesiano 8.3. A función de producción. Productividade total, media e marxinal. 8.4. A demanda de traballo neoclásica. 8.5. A oferta de traballo neoclásica 8.6. O modelo clásico completo 8.7. A oferta agregada na economía clásica. A curva de oferta agregada (SA) 8.8. Resultados da política fiscal no modelo clásico 8.9. Resultados da política monetaria no modelo neoclásico 8.10. Política monetaria con efecto riqueza no modelo clásico. 8.11. As políticas de oferta no modelo clásico

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A8 A10 A11 A12 B1 B2 C5 C6 C7 C8	17	34	51
Proba obxectiva	A7 A8 A10 A11	5	29	34
Solución de problemas	A4 A6 A7 B3 B4 B5 B9 B10 C1 C4	25	25	50

Atención personalizada		15	0	15

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	As actividades docentes do curso abarcarán clases maxistrais, ademais de clases prácticas. Utilizarase a linguaxe oral, a linguaxe matemática e a linguaxe gráfica para a explicación dos diferentes temas do programa docente. Todos os contidos someteranse ás probas obxectivas nas datas establecidas pola Facultade, tanto na primeira, coma na segunda oportunidade, coma na oportunidade adiantada.
Proba obxectiva	Os exames da asignatura se realizarán nas convocatorias oficiais, nas datas establecidas pola Facultade, tanto na primeira, coma na segunda oportunidade, coma na oportunidade adiantada. Esta proba se puntuará entre 0 e 4 puntos, debendo o alumno obter como mínimo 2 puntos para superar dita proba. Esta proba poderá consistir nunha batería de test con resposta múltiple, sendo correcta soamente unha. Os erros restarán puntuación. Algúns dos test poderán consistir na obtención de resultados de problemas, sendo o sistema de avaliación de estes test o mesmo que o dos restantes test. O exame tamén poderá conter temas de desenvolvemento do programa e/ou a proposta de problemas, pois consideramos que o desenvolvemento de contidos con linguaxe literario, gráfico e matemático é adecuado no estudo da Macroeconomía.
Solución de problemas	Na aula se podrán propoñer problemas que os alumnos deberán resolver, así como a realización de traballos. Os problemas e os casos terán estreita relación con cada un dos temas que se explicaron nas sesións maxistrais. A medida que se van explicando os temas, poderanse propoñer avaliacións dos temas tratados. Estas avaliacións non serán liberatorias en ningún caso. As puntuacións acadadas polos alumnos formarán parte do 60% asignado á solución de problemas na clase e mais á actividade de clase.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Solución de problemas	A4 A6 A7 B3 B4 B5 B9 B10 C1 C4	O profesor propoñerá ós alumnos actividades que se deben desenvolver ó longo do curso. O profesor utilizará aquelas actividades, como solución de problemas e exposición de resultados, realización de exercicios sobre os contidos, e realización de traballos, que estime máis axeitada para o seguimento do curso. Se valorará a resolución e a exposición dos problemas ou traballos na clase, de forma individual ou en conxunto e mailas solucións dadas ós exercicios propostos. A calificación máxima destas actividades é de 6 puntos. Estas actividades poderanse avaliar tamén a través de cuestionarios que se presentarán periodicamente ós alumnos. O número de cuestionarios no cuadrimestre será de tres. As calificacións que se obteñan nestos cuestionarios se incluen no 60% reservado a actividade da clase. Para os alumnos que teñan dispensa académica de exención de asistencia ás clases estos cuestionarios poderanse realizar en datas e horarios diferentes dos establecidos para o resto dos alumnos. As puntuacións que se houberan acadado (máximo 6 puntos) non terán en ningún caso carácter liberatorio dos contidos do programa.	60
Proba obxectiva	A7 A8 A10 A11	Esta proba se celebrará nas datas establecidas pola Xunta de Facultade, correspondentes ós exámenes finais, tanto na primeira oportunidade coma na segunda, coma na oportunidade adiantada de decembro. A nota máxima desta proba será de 4 puntos. Para superar a proba obxectiva o alumno debe acadar como mínimo 2 puntos no examen. O alumno se considerará aprobado na asignatura sempre que a súa nota total, suma da proba obxectiva (sempre que nela se obtiveran polo menos 2 puntos) e dos problemas ou actividades de clase propostas, sexa de 5 ou máis puntos. Esta proba poderá consistir nunha batería de test con respostas múltiples, sendo correcta unha delas. Algúns dos test poderán consistir na obtención de resultados de problemas. Os fallos restarán puntuación. A linguaxe literaria, gráfica e matemática resulta útil para valorar de maneira axeitada os coñecementos adquiridos. Por esta razón, tamén poderá consistir a proba obxectiva en preguntas de desenvolvemento do programa e/ou da realización de problemas. Neste caso, a calificación será tamén dun máximo de 4 puntos, sendo necesario acadar un mínimo de 2 puntos para poderse sumar á puntuación obtida no apartado de actividades.	40

Observacións avaliación
1.- Sobre a avaliación da segunda oportunidade e oportunidade adiantada a) Segunda oportunidade: atendendo ao artigo 18, apartado 5, das Normas de Avaliación, Revisión e Reclamacións das Calificacións dos Esstudos de Grado e Mestrado, a segunda oportunidade deber garantir a posibilidade de superación da materia polo estudante, polo que compre modificar os porcentagem de cualificación respecto da primeira oportunidade. Polo tanto a solución de problemas, pasaría a supoñer un 30% da cualificación e a proba obxectiva un 70%. Na segunda oportunidade conservaranse polo alumno as calificacións acadadas na aviación continua (cunha ponderación de un 30%), pero non a acadada na proba obxectiva. b) Oportunidade adiantada: As condicións de avaliación da oportunidades adiamantada (art. 19 das Normas de Avaliación, Revisión e Reclamacións das Calificacións dos Esstudos de Grado e Mestrado Universitario) serán especificas para esta oportunidade. Esta será evaluada por medio de unha proba que representará o 100% da calificación final. 2.- Sobre mínimos nos criterios de avaliación: Non se require unha calificación mínima na parte da avaliación continua. Para a proba obxectiva é necesario obter un 50% da calificación posible para poder superar a materia. Este requisito aplícase tanto á primeira como á segunda oportunidade. No conxunto das dúas partes o alumno deberá obter una puntuación mínima de 5 puntos para superar a materia, pero sempre que na proba obxectiva acade un mínimo do 50% da puntuación da proba. 3.- Sobre as condicións de realización da avaliación final. Está prohibido acceder á aula de examen con cualquera dispositivo que permita a comunicación co exterior e/ou o almacenamento de información. 4.- A calificación de non presentado corresponde cando o alumno sólo participe nas actividades de avaliación que teñan unha ponderación inferior ao 20% da calificación final, con independencia da calificación acadada.

Bibliografía básica	MOCHÓN MORCILLO, F. , DE JUAN (2009). INTRODUCCIÓN A LA MACROECONOMÍA. MCGRAW-HILL MOCHÓN MORCILLO, F. , DE JUAN (2008). INTRODUCCIÓN A LA MACROECONOMÍA EJERCICIOS. EDERSA BLANCHARD, O (2017). MACROECONOMÍA. PEARSON DORNBUSCH, R. Y S. FISCHER (VARIAS EDICIONES). MACROECONOMÍA. MCGRAW-HILL PATEIRO RODRÍGUEZ, C., L.A. VEIGA, L. VARELA, F. BRUNA (2014). PRINCIPIOS DE MACROECONOMÍA. . REPROGRAFÍA NOROESTE, S.L. PATEIRO RODRÍGUEZ, C, M.J. FREIRE, L.A. VEIGA, L. VARELA, F. BRUNA, M. BARREIRO (2015). PRINCIPIOS DE MACROECONOMÍA. LIBRO DE PROBLEMAS, TEST Y EXÁMENES RESUELTOS. REPROGRAFÍA NOROESTE, S.L.

Bibliografía complementaria	MOCHÓN, F. Y VICTOR ALBERTO BEKER (2008). ECONOMÍA, PRINCIPIOS Y APLICACIONES. MC-GRAW HILL RODRÍGUEZ, J., F. MOCHÓN, Y OTROS (1993). ELEMENTOS Y CUESTIONES DE T. ECONÓMICA. UNED KRUGMAN, P. WELLS, R. y K. GRADDY (2015). FUNDAMENTOS DE ECONOMÍA . REVERTE MOCHÓN, F. Y J. DÍAZ DE, REBECA (2010). INTRODUCCIÓN A LA MACROECONOMÍA. EJERCICIOS. EDICIONES ACADÉMICAS ESCRIBÁ, F.J. Y OTROS (1995). INTRODUCCIÓN PRÁCTICA A LA ECONOMÍA. MCGRAW HILL JONES, CHARLES, I. (2009). MACROECONOMÍA. ANTONI BOSCH