Avaliación continua.

A parte práctica (o conxunto de prácticas e actividades de clase, a exposición, a asistencia e a participación) supoñerá o 40% da cualificación, o exame final o 60%. Desta forma valórase e compénsase todo o traballo realizado.

As prácticas que se realizarán ao longo do cuadrimestre terán un contido variado.

O exame final terá lugar nas datas oficiais marcadas pola UDC.

Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto a parte práctica como o exame. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10.

Avaliación non continua.

Aqueles alumnos que se acollan ao recoñecemento de dedicación a tempo parcial ou dispensa académica (os que non se acollan á avaliación continua presencial de forma xustificada), deberán poñerse en contacto coa profesora ao comezo do curso e terán que asistir a unha titoría para concretar as metodoloxías de avaliación.

A súa avaliación basearase en dous traballos (40% da nota) e o exame presencial realizado na data oficial estipulada pola UDC (60% da nota).

Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto os traballos tutelados como o exame. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10.

Segunda oportunidade.

A aqueles que teñan aprobada a parte práctica da materia pero non se presenten ou suspendan o exame teórico da primeira convocatoria gardaránselles as notas da parte práctica pero terán que presentarse a un exame teórico nas datas oficiais marcadas pola UDC (en segunda oportunidade).

Aqueles que teñan que recuperar a parte práctica por suspendela deberán facer o mesmo exame teórico que os seus compañeiros que a teñan superada e ademais responder a unha ou varias cuestións para recuperar a parte práctica (a parte teórica do exame valerá un 60% da nota e a parte práctica un 40%).

Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto a parte práctica como o exame teórico. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10.

A realización fraudulenta das probas ou actividades de avaliación, unha vez comprobada, implicará directamente a cualificación de suspenso "0" na materia na convocatoria correspondente, invalidando así calquera cualificación obtida en todas as actividades de avaliación de cara a convocatoria extraordinaria.

Resultados de aprendizaxe	Competencias do título
Definir os conceptos fundamentais da teoría sociolóxica clásica	A11 A24	B3 B6
Recoñecer e identificar na realidade actual os conceptos fundamentais da teoría sociolóxica clásica	A9 A11 A24	B3 B4 B6 B13 B18 B27	C1 C7
Adquirir o coñecemento teórico máis relevante da historia da socioloxía clásica e ser capaz de aplicalo ao estudo da realidade social nas súas diferentes vertentes	A9 A11 A24 A35	B3 B6 B13 B18 B25	C7
Analizar unha monografía sociolóxica e expresar os aspectos máis importantes da mesma	A35	B3 B4 B6 B13 B18 B25	C1 C7
Buscar información, reflexionar sobre ela e presentala oralmente	A24 A35	B3 B4 B6 B13 B18 B25	C1

Temas	Subtemas
Tema 1. Precursores da Socioloxía	A herdanza da Ilustración
Tema 2. A teoría social	Tönnies. Tocqueville
Tema 3. Os fundadores e as fundadoras da Socioloxía	O positivismo, o historicismo e o evolucionismo
Tema 4. Formalismo, valor, saber e símbolo	Simmel. Mannheim
Tema 5. Teoría do conflicto	Marx
Tema 6. Centralidade dos clásicos	Durkheim. Weber
Tema 7. Socioloxía económica e social	Veblen. Marshall
Tema 8. A acción social. Fenomenoloxía	Pareto. Schutz

Metodoloxías / probas	Competencias	Horas presenciais	Horas non presenciais / traballo autónomo	Horas totais
Sesión maxistral	A11 A35 B25 B27 C7	22	0	22
Traballos tutelados	A9 A24 B4 B6 B13 B18 C1	22	30	52
Lecturas	A9 A11 B3	0	20	20
Presentación oral	A24 B3 B4 B6 B13 B18 C1	2	10	12
Proba obxectiva	A9 A11 A24 B3 B6 B13 C1	2	38	40

Atención personalizada		4	0	4

*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías	Descrición
Sesión maxistral	É o método tradicional da docencia no que tanto a iniciativa como o peso principal da actividade recaen sobre o profesor. Supón un perigo importante de provocar actitudes pasivas por parte do alumnado e limitar así a súa capacidade de aprendizaxe. Con todo, unha clase maxistral ben preparada, densa nos contidos e amena na forma, será sempre un instrumento interesante na educación. Ademais, a clase expositiva, a lección maxistral, non debe ir soa na formulación dunha materia como esta. É necesario complementar este método pedagóxico máis tradicional coa introdución doutras actividades e métodos que permitan un rol máis activo dos estudantes. Neste tipo de clases tentarase promover unha participación que nos permita un mínimo feed-back do nivel de comprensión e de asimilación en cada tema e desenvolver debates sobre temas actuais e concretos relacionados coas cuestións teóricas tratadas. A participación do alumnado neste tipo de clases é moi importante e valorarase. Con estes requisitos, a clase expositiva, mesmo cun número amplo de alumnos (a asistencia voluntaria sempre limita o número real), pode conseguir, en primeiro lugar, unha transmisión adecuada de coñecementos, preferentemente daqueles que poidan ser de difícil acceso ou asimilación. En segundo lugar, debe converterse no espazo da síntese, da crítica, da interrelación de ideas e da profundización de coñecementos. En terceiro lugar, na clase deben achegarse orientacións claras para a aplicabilidade dos coñecementos transmitidos e exemplos concretos da práctica social dos mesmos.
Traballos tutelados	Os traballos tutelados ou prácticas de clase (feitas de forma individual ou grupal) terán distinto formato e tratarán sobre distintos temas. Supoñen a ocasión para relacionar os coñecementos teóricos adquiridos, os argumentos dos manuais e os textos de referencia, cos casos prácticos e co coñecemento das fontes de información relacionadas coa materia.
Lecturas	Nalgúns temas do programa existen un número determinado de lecturas obrigatorias que permiten a adecuada comprensión da materia. Evitan ademais a copia automática de apuntamentos durante as clases maxistrais, motivando entre o alumnado a atención durante as explicacións. Son unha guía dos contidos da materia. Ademais, nalgunhas sesións prácticas utilizaranse para dinamizar debates e para saber interpretar autores e conceptos.
Presentación oral	Unha presentación oral sobre un tema da materia será exposta en clase (de forma grupal) a final de curso.
Proba obxectiva	Exame final sobre os contidos da materia explicados nas sesións maxistrais e os recolleitos nas lecturas obrigatorias. A data é marcada oficialmente pola UDC.

Metodoloxías	Competencias	Descrición	Cualificación
Traballos tutelados	A9 A24 B4 B6 B13 B18 C1	Considéranse traballos tutelados as prácticas expostas en clase (valoraranse as prácticas, a asistencia e a participación). En todos estes traballos valorarase: -A comprensión e manexo dos conceptos, textos e autores. -O uso de fontes e de ferramentas apropiadas para a investigación social. -O pensamento crítico, reflexivo e relacional. -A orixinalidade. -A correcta expresión escrita. -A capacidade de traballo en grupo (cando sexa o caso).	30
Proba obxectiva	A9 A11 A24 B3 B6 B13 C1	Exame escrito con preguntas breves e/ou de desenvolvemento sobre o contido da materia. Nel valorarase: -O manexo de conceptos, autores e teorías. -A comprensión da materia da materia. -A coherencia do discurso. -A correcta expresión escrita.	60
Presentación oral	A24 B3 B4 B6 B13 B18 C1	A presentación oral é obrigatoria. Nela valorarase: -O dominio e comprensión do tema. -A capacidade de síntese. -A correcta expresión oral. -A creatividade. -O traballo en grupo.	10

Observacións avaliación
Avaliación continua. A parte práctica (o conxunto de prácticas e actividades de clase, a exposición, a asistencia e a participación) supoñerá o 40% da cualificación, o exame final o 60%. Desta forma valórase e compénsase todo o traballo realizado. As prácticas que se realizarán ao longo do cuadrimestre terán un contido variado. O exame final terá lugar nas datas oficiais marcadas pola UDC. Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto a parte práctica como o exame. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10. Avaliación non continua. Aqueles alumnos que se acollan ao recoñecemento de dedicación a tempo parcial ou dispensa académica (os que non se acollan á avaliación continua presencial de forma xustificada), deberán poñerse en contacto coa profesora ao comezo do curso e terán que asistir a unha titoría para concretar as metodoloxías de avaliación. A súa avaliación basearase en dous traballos (40% da nota) e o exame presencial realizado na data oficial estipulada pola UDC (60% da nota). Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto os traballos tutelados como o exame. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10. Segunda oportunidade. A aqueles que teñan aprobada a parte práctica da materia pero non se presenten ou suspendan o exame teórico da primeira convocatoria gardaránselles as notas da parte práctica pero terán que presentarse a un exame teórico nas datas oficiais marcadas pola UDC (en segunda oportunidade). Aqueles que teñan que recuperar a parte práctica por suspendela deberán facer o mesmo exame teórico que os seus compañeiros que a teñan superada e ademais responder a unha ou varias cuestións para recuperar a parte práctica (a parte teórica do exame valerá un 60% da nota e a parte práctica un 40%). Para aprobar a materia é necesario aprobar tanto a parte práctica como o exame teórico. Se se suspende algunha das partes, a cualificación en Actas será a da parte suspensa en base 10. A realización fraudulenta das probas ou actividades de avaliación, unha vez comprobada, implicará directamente a cualificación de suspenso "0" na materia na convocatoria correspondente, invalidando así calquera cualificación obtida en todas as actividades de avaliación de cara a convocatoria extraordinaria.

Bibliografía básica	FERRAROTTI, F. (1975). El pensamiento sociológico: de A. Comte a M. Horkheimer. Barcelona, Península SCHUTZ, A (1974). Estudios sobre teoría social. Buenos Aires. Amorrortu ZEITLIN, I. (1968). Ideología y teoría sociológica. Buenos Aires, Amorrortu NISBET, R (1977). La formación del pensamiento sociológico. Buenos Aires, Amorrortu RODRÍGUEZ IBAÑEZ, J.E. (1984). La perspectiva sociológica. Historia, teoría y método. Madrid, Taurus GONZÁLEZ SEARA, L. (1971). La sociología: Aventura dialéctica. Madrid, Tecnos ARON. R (1980). Las etapas del pensamiento sociológico. Buenos Aires, Siglo XXI IGLESIAS, C. et al. (1980). Los orígenes de la teoría sociológica. Madrid, Akal BERIAIN, J. ITURRATE, J.L. (ed.) (2008). Para comprender la teoría sociológica. Estella, Editorial Verbo Divino MOYA, C (1975). Sociólogos y sociología. Madrid, Siglo XXI GINER, S. (2001). Teoría sociológica clásica. Barcelona. Ariel RITZER, G (1993). Teoría sociológica clásica. Madrid, MacGraw-Hill

Bibliografía complementaria

Observacións