Datos Identificativos 2019/20
Asignatura (*) Análise audiovisual Código 616G01021
Titulación
Grao en Comunicación Audiovisual
Descriptores Ciclo Período Curso Tipo Créditos
Grao 1º cuadrimestre
Terceiro Obrigatoria 6
Idioma
Castelán
Modalidade docente Presencial
Prerrequisitos
Departamento Socioloxía e Ciencias da Comunicación
Coordinación
Sanjuan Perez, Antonio
Correo electrónico
antonio.sanjuan@udc.es
Profesorado
Sanjuan Perez, Antonio
Correo electrónico
antonio.sanjuan@udc.es
Web
Descrición xeral Teorías da información e comunicación e técnicas de análise da obra audiovisual.

Competencias do título
Código Competencias do título
A1 Comunicar mensaxes audiovisuais.
A4 Investigar e analizala comunicación audiovisual.
A5 Coñecelas teorías e a historia da comunicación audiovisual.
A6 Coñecelo sector audiovisual: a oferta e as audiencias.
A11 Coñecelas metodoloxías de investigación e análise.
A12 Coñecelos principais códigos da mensaxe audiovisual.
B9 Desenvolverse para o exercicio dunha cidadanía aberta, culta, crítica, comprometida e solidaria capaz de analizar a realidade, diagnosticar problemas, formular e imprantar solución baseadas no coñecemento e orientadas ao ben común
C1 Entender a importancia da cultura emprendedora e coñecer os medios ao alcance das persoas emprendedoras.
C2 Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse.
C3 Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida.
C4 Valorar a importancia que ten a investigación, innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade.

Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe Competencias do título
A11
A1
A4
A5
A6
A12
B9
C1
C2
C3
C4

Contidos
Temas Subtemas
1. Metodoloxías de análise audiovisual Principais teorías da comunicación e da información.
Perspectivas dende as que se realiza a análise audiovisual.
2. Análise da mensaxe informativa Análise retórico, discursivo, narrativo e semiótico dos productos audiovisuais informativos.
3. Análise da mensaxe persuasiva Análise retórico, discursivo, narrativo e semiótico dos productos audiovisuais persuasivos.
4. Análise do producto audiovisual de entretemento Análise retórico, discursivo, narrativo e semiótico dos productos audiovisuais de entretemento.
5. Analise crítico de estratexias de manipulación e desinformación A mensaxe audiovisual como ferramenta do poder
6. Análise ético do producto audiovisual Responsabilidade ética do creador de productos audiovisuais informativos, persuasivos e de entretemento.

Planificación
Metodoloxías / probas Competencias Horas presenciais Horas non presenciais / traballo autónomo Horas totais
Sesión maxistral A1 A4 A5 A6 A11 A12 B9 C1 C2 C3 C4 22 0 22
Obradoiro A11 30 30 60
Proba mixta A11 2 60 62
 
Atención personalizada 6 0 6
 
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías
Metodoloxías Descrición
Sesión maxistral Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Obradoiro Modalidade formativa orientada á aplicación de aprendizaxes na que se poden combinar diversas metodoloxías/probas (exposicións, simulacións, debates, solución de problemas, prácticas guiadas, etc) a través da que o alumnado desenvolve tarefas eminentemente prácticas sobre un tema específico, co apoio e supervisión do profesorado.
Proba mixta Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.

A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas.

Atención personalizada
Metodoloxías
Obradoiro
Descrición
Previa cita

Avaliación
Metodoloxías Competencias Descrición Cualificación
Proba mixta A11 Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.

A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas.
100
 
Observacións avaliación

<p>O incorrecto uso das normas sintácticas, morfolóxicas, fonéticas, fonolóxicas e ortográficas nunha resposta a invalida </p>


Fontes de información
Bibliografía básica SÁNCHEZ NORIEGA, José Luis (1997). Crítica de la seducción mediática. Madrid: Tecnos
Bordwell, David (2002). El arte audiovisual: una introducción. Barcelona: Paidós Ibérica
JACQUARD, Roland, (1988). La Desinformación: una manipulación del poder|. Madrid Espasa Calpe
VILCHES, Lorenzo (1989). Manipulación de la información televisiva. Barcelona: Paidós
Herrero, Julio César (Ed.) (2009). Manual de Teoría de la Información y de la Comunicación. Madrid: Universitas
Igartua Perosanz, Juan José (2006). Métodos cuantitativos de investigación en comunicación. Bosch
KAPFERER, Jean-Noël (1989). Rumores. Plaza y Janés
Gutiérrez San Miguel, Begoña (2006). Teoría de la narración adiovisual. Madrid: Cátedra
WATZLAWICK, Paul (1994). ¿Es real la realidad?. Barcelona: Herder

Bibliografía complementaria (1999-2006). EL ALA OESTE DE LA CASA BLANCA.
Torres, Pep (2011). EL ARTE DEL RUIDO. BARCELONA: PLATAFORMA EDITORIAL
Reitman, Jason (2005). Gracias por fumar.
FERGUSON, CHARLES (2010). INSIDE JOB.
(1989-2011). LOS SIMPSON.
KAREL, WILLIAM (2002). OPERACIÓN LUNA.
WILDER, BILLY (1974). PRIMERA PLANA.
LASSETER, JOHN (1995). TOY STORY.
Docter, Peter (2009). UP.
JOSEPH, PETER (2007). ZEITGEIST, LA PELÍCULA.


Recomendacións
Materias que se recomenda ter cursado previamente

Materias que se recomenda cursar simultaneamente
Dirección de Fotografía: Cámara e Iluminación/616G01022
Teoría e práctica da edición e a montaxe/616G01023
Infografía 3D-1/616G01024
Deseño de Produción e Dirección Artística/616G01025

Materias que continúan o temario

Observacións


(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías