| Competencias do título |
|
Código
|
Competencias do título
|
| A1 |
Coñecer e comprender a morfoloxía, a fisioloxía, a patoloxía e a conduta das persoas, tanto sas como enfermas, no medio natural e social. |
| A2 |
Coñecer e comprender as ciencias, os modelos, as técnicas e os instrumentos sobre os que se fundamenta, articula e desenvolve a fisioterapia. |
| C1 |
Expresarse correctamente, tanto de forma oral coma escrita, nas linguas oficiais da comunidade autónoma. |
| Resultados de aprendizaxe |
| Resultados de aprendizaxe |
Competencias do título |
| Coñecer os movementos que se producen globalmente e nos distintos segmentos vertebrais, os factores que inflúen nos mesmos e a repercusión de cada segmento no funcionamento global do raquis, así mesmo deberá comprender a influencia das articulacións costais nos movementos respiratorios
|
A1
A2
|
|
C1
|
| Coñecer os movementos que se producen nas articulacións do cinto pélvico, así como a relación que existe entre o posicionamento do sacro e a estática e a dinámica da charnela lumbosacra. Así mesmo debe coñecer o comportamento do cinto pélvico durante o parto. Tambien deberá coñecer os movementos que teñen lugar no membro inferior, así como os factores que colaboran na súa estabilidade, e o funcionalismo do aparello motor.
|
A1
A2
|
|
C1
|
| Coñecer a estrutura de cada unha das articulacións que conforman o cinto escapular e o membro superior, os factores que contribúen á súa estabilidade, e a amplitude de cada unha delas, así como os elementos musculares que interveñen nos devanditos movementos |
A1
A2
|
|
C1
|
| Comprender os sistemas de control para o mantemento da postura erecta, e en especial da boa postura; así mesmo deberá integrar e relacionar a conexión que existe entre a postura e as cadeas cinéticas |
A1
A2
|
|
C1
|
| Coñecer as características do patrón normal do adulto, así como as accións musculares que teñen lugar durante o desenvolvemento da mesma a nivel dos distintos segmentos do aparello locomotor, ademais das alteracións mecánicas que pode sufrir a marcha. |
A1
A2
|
|
C1
|
| Contidos |
| Temas |
Subtemas |
| UNIDAD TEMÁTICA I: BIOMECANICA FUNCIONAL DO TRONCO |
Tema 1.1. Biomecánica da columna vertebral. (I)
Tema 1.2. Biomecánica da columna vertebral. (II)
Tema 1.3. Biomecánica do segmento lumbar da columna vertebral
Tema 1.4. Biomecánica do segmento dorsal da columna vertebral
Tema 1.5. Biomecánica da respiración
Tema 1.6. Biomecánica do segmento cervical da columna vertebral. (I)
Tema 1.7. Biomecánica do segmento cervical da columna vertebral. (II)
|
| UNIDAD TEMÁTICA II: BIOMECANICA DO CINTURÓN PELVICO E DO MEMBRO INFERIOR |
Tema 2.1. Biomecánica do cinturón pélvico.
Tema 2.2.Biomecánica da cadera
Tema 2.3. Biomecánica do xeonllo
Tema 2.4. Biomecánica do tornecelo
Tema 2.5. Biomecánica do pé. ( I )
Tema 2.6. Biomecánica do pé. ( II )
|
| UNIDAD TEMÁTICA III: BIOMECANICA DO CINTURON ESCAPULAR E DO MEMBRO SUPERIOR |
Tema 3.1. Biomecánica do cinturón escapular
Tema 3.2: Biomecánica da articulación glenohumeral
Tema 3.3. Biomecánica do cóbado
Tema 3.4. Biomecánica do pulso
Tema 3.5. Biomecánica da man
|
| UNIDAD TEMÁTICA IV: BIOMECANICA DA POSTURA |
Tema 4.1. Cadeas cinéticas
Tema 4.2. Biomecánica da postura
|
| UNIDAD TEMÁTICA V: BIOMECANICA DA MARCHA |
Tema 5.1. Biomecánica da marcha ( I )
Tema 5.2. Biomecánica da marcha ( II )
Tema 5.3. Biomecánica da marcha patolóxica |
| PRACTICAS DE LABORATORIO |
Práctica 1. Análise biomecánico da columna cervical.
Práctica 2. Análise biomecánico da columna dorsal e das articulacións costais.
Práctica 3. Análise biomecánico da columna lumbar.
Práctica 4. Análise biomecánico da columna vertebral en conxunto
Práctica 5. Análise biomecánico do cinturón pélvico.
Práctica 6. Análise biomecánico da articulación da cadeira.
Práctica 7. Análise biomecánico da articulación do xeonllo.
Práctica 8. Análise biomecánico de la articulación do tornecelo e do pé.
Práctica 9. Análise biomecánico do cinturón escapular.
Práctica 10. Análise biomecánico da articulación glenohumeral.
Práctica 11. Análise biomecánico da articulación do cóbado.
Práctica 12. Análise biomecánico da articulación da boneca.
Práctica 13. Análise biomecánico da man.
Práctica 14. Análise biomecánico da marcha
|
| Planificación |
| Metodoloxías / probas |
Competencias |
Horas presenciais |
Horas non presenciais / traballo autónomo |
Horas totais |
| Sesión maxistral |
A1 A2 C1 |
35 |
60 |
95 |
| Prácticas de laboratorio |
A2 C1 |
22 |
27 |
49 |
| Proba obxectiva |
A2 C1 |
2 |
0 |
2 |
| Proba práctica |
A2 C1 |
1 |
0 |
1 |
| |
| Atención personalizada |
|
3 |
0 |
3 |
| |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
| Metodoloxías |
|
Metodoloxías |
Descrición |
| Sesión maxistral |
Tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. Os contidos abordados nas sesións maxistrais serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión, e traballos tutelados
No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, valorarase tamén a asistencia, puntualidade, actitude e participación razoada. |
| Prácticas de laboratorio |
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Os contidos abordados en tanto nas prácticas serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión e traballos tutelados
No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, valorarase tamén a asistencia, puntualidade, actitude e participación razoada. |
| Proba obxectiva |
Pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas |
| Proba práctica |
Proba na que se busca que o alumno desenvolva total ou parcialmente algunha práctica que previamente tivese feito durante as clases prácticas. A proba práctica pode incluír previamente a resolución dunha pregunta/problema que teña como resultado a aplicación práctica dunha determinada técnica ou práctica aprendida. |
| Atención personalizada |
|
Metodoloxías
|
| Prácticas de laboratorio |
| Proba obxectiva |
| Sesión maxistral |
| Proba práctica |
|
| Descrición |
Actividade académica desenvolvida polo profesorado, individual ou en pequeno grupo, que ten como finalidade atender as necesidades e consultas do alumnado relacionadas co estudo e/ou temas vinculados coa materia, proporcionándolle orientación, apoio e motivación no proceso de aprendizaxe. Esta actividade pode desenvolverse de forma presencial (directamente na aula e nos momentos que o profesor ten asignados a titorías de despacho) ou de forma non presencial (a través do correo electrónico ou do campus virtual).
Enténdese por atención personalizada o tempo que cada profesor reserva para atender e resolver dúbidas ao alumnado en relación a unha materia concreta.
Non se debe confundir atención personalizada con titoría académica, xa que esta fai referencia á necesidade de asignar a cada alumno un titor desde primeiro curso da carreira ata que finaliza os estudos universitarios, co obxectivo de ofrecer un soporte permanente e formal en aqueles momentos nos que debe tomar decisións.
Para a súa realización é importante consultar co profesor os avances que se vaian realizando progresivamente para ofrecer as orientacións necesarias en cada caso para asegurar a calidade dos traballos de acordo aos criterios que se indicarán. O seguimento farase preferentemente de forma individualizada a través dos espazos de comunicación da ferramenta Moodle. |
|
| Avaliación |
|
Metodoloxías
|
Competencias |
Descrición
|
Cualificación
|
| Proba obxectiva |
A2 C1 |
Permite comprobar a coherencia e o sentido do proceso de ensino-aprendizaxe, en canto que constitúe un referente que guía a toma de decisións que van dende a conexión dos obxectivos cos resultados de aprendizaxe, pasando pola metodoloxía utilizada, os instrumentos para a certificación dos niveis de coñecementos, etc. |
70 |
| Sesión maxistral |
A1 A2 C1 |
Tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Os contidos abordados nas sesións maxistrais serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión, e traballos tutelados. No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, valorarase tamén a asistencia, puntualidade, actitude e participación razoada. |
10 |
| Proba práctica |
A2 C1 |
Proba na que se busca que o alumno desenvolva total ou parcialmente algunha práctica que previamente tivese feito durante as clases prácticas. A proba práctica pode incluír previamente a resolución dunha pregunta/problema que teña como resultado a aplicación práctica dunha determinada técnica ou práctica aprendida. |
20 |
| |
|
Observacións avaliación |
Para superar a materia a NOTA obtida deberá ser igual ou superior ao 50% da puntuación posible, sendo imprescindible acadar un 5 na proba obxectiva. A proba práctica sumarase coa proba obxectiva sempre e cando a cualificación da mesma sexa de 4 ou superior. As
porcentaxes asignadas a cada proba poden sufrir pequenas modificacións
dun curso a outro en función das necesidades da materia; no entanto, o
valor do exame (proba obxectiva e proba práctica) nunca será inferior ao
70% da nota final, e o valor da avaliación continuada (traballos
tutelados e lecturas) nunca será superior ao 30% |
| Fontes de información |
|
Bibliografía básica
|
|
|
- Luttgens & Wells. Kinesiología: Bases científicas del movimiento
humano. Septima edición. Madrid: Ed. C.B.S. College Publishing. (1985) Miralles M. y Miralles R. Biomecánica clínica de los tejidos y las
articulaciones del aparato locomotor. 2ª edición, 20005. Ed. Masson - Dufour M., Pillu M. Biomecánica Funcional: Bases anatómicas, Estabilidad,
Movilidad, Tensiones. Barcelona: Masson; 2006 - Kapandji. A. Fisiologia Articular. Tomos 1, 2 y 3.Madrid: Maloine; 2006 - Nordin & Frankel. Biomecánica básica de sistema músculoesquelético. 3ª
ed. Madrid: McGraw – Hill – Interamericana; 2001 - Piéra J. B. y Grossiord A. La marche. Encycl. Méd. Chir. Paris.
Kinésithérapie, 4.4.02, 26013 A10 y A15. - Oatis C.A. Kinseiology; The mechanics and Pathomechanics of Human Movement. 2ª Edición , Lippincott Williams & Wilkins, a Wolters Kluwer business. 2009 - Levangie P. K. & Norking C.C. Joint Structure and Function; A Comprehensive Analysis. 4ª Edición. F.A. Davis Company 2005. - Neuwmann D.A. Kinesiology of the Musculoskeletal System; Foundations for Physical Rehabilitation. Mosby 2002 |
|
Bibliografía complementaria
|
|
|
| Recomendacións |
| Materias que se recomenda ter cursado previamente |
| ANATOMÍA I E HISTOLOXÍA/651G01001 | | ANATOMÍA II/651G01002 | | FISIOLOXÍA/651G01003 | | CINESITERAPIA XERAL/651G01005 |
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| FISIOTERAPIA DA ACTIVIDADE FÍSICA E DEPORTIVA/651G01025 |
|
| Materias que continúan o temario |
| FISIOTERAPIA NAS ALTERACIÓNS ESTÁTICAS E DINÁMICAS DO RAQUIS/651G01015 |
|
| Observacións |
|
Para axudar a conseguir unha contorna inmediata sustentable e cumprir cos obxectivos estratéxicos do Plan Green Campus da Facultade de Fisioterapia, os traballos documentais que se realicen nesta materia poderanse solicitar tanto en formato papel como virtual ou soporte informático. De realizarse en papel, seguiranse na medida do posible as seguintes recomendacións xerais: - Non se utilizarán plásticos. - Realizaranse impresións a dobre cara. - Empregarase papel reciclado. - Evitarase a realización de borradores. |
|