Datos Identificativos 2017/18
Asignatura (*) FISIOTERAPIA NAS DISFUNCIÓNS DO APARELLO LOCOMOTOR Código 651G01024
Titulación
Grao en Fisioterapia
Descriptores Ciclo Período Curso Tipo Créditos
Grao 2º cuadrimestre
Terceiro Obrigatoria 6
Idioma
Castelán
Galego
Modalidade docente Presencial
Prerrequisitos
Departamento Ciencias Biomédicas, Medicina e Fisioterapia
Coordinación
Pardo Carballido, Carmen
Correo electrónico
carmen.pardo@udc.es
Profesorado
Barcia Seoane, Miriam
Pardo Carballido, Carmen
Correo electrónico
miriam.barcia.seoane@udc.es
carmen.pardo@udc.es
Web
Descrición xeral A materia de disfuncións do aparello locomotor busca fundamentar con criterio científico os aspectos clínicos, semiológicos, diagnósticos e de tratamento de fisioterapia das principais deficiencias do aparello locomotor, ademais de desenvolver as competencias necesarias para a intervención de fisioterapia nesta campo de actuación da profesión. O alumno deberá relacionar as diferentes patoloxías e procedementos médico?cirúrxicos, co arsenal terapéutico do que dispón a Fisioterapia.

Competencias do título
Código Competencias do título
A6 Valoración diagnóstica de cuidados de fisioterapia según las normas y con los instrumentos de validación reconocidos internacionalmente.
A7 Diseñar el plan de intervención de fisioterapia atendiendo a criterios de adecuación, validez y eficiencia.
A8 Ejecutar, dirigir y coordinar el plan de intervención de fisioterapia, utilizando las herramientas terapéuticas propias y atendiendo a la individualidad del usuario.
C1 Expresarse correctamente, tanto de forma oral coma escrita, nas linguas oficiais da comunidade autónoma.

Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe Competencias do título
Elaborar e cumprimentar de forma sistémica os rexistros de Fisioterapia no paciente que presenta disfuncións do aparello locomotor. A6
A7
A8
C1
Valorar o estado funcional do paciente que presenta disfuncións do aparello locomotor, considerando os aspectos físicos psicolóxicos e sociais. A6
A7
A8
C1
Adecuar a intervención de fisioterapia ás diversas disfuncións do aparello locomotor en función dos obxectivos establecidos A6
A7
A8
C1
Determinar o diagnóstico de Fisioterapia nos pacientes que presentan disfuncións do aparello locomotor segundo as normas e cos instrumentos de validación recoñecidos internacionalmente. A6
A7
A8
C1
Deseñar o plan de intervención de Fisioterapia nos pacientes que presentan disfuncións do aparello locomotor atendendo a criterios de adecuación, validez e eficacia. A6
A7
A8
C1
Executar, dirixir e coordinar o plan de intervención de Fisioterapia no enfermo que presenta disfuncións do aparello locomotor utilizando as ferramentas terapéuticas propias e atendendo á individualidade do usuario. A6
A7
A8
C1
Avaliar a evolución dos resultados obtidos co tratamento en relación cos obxectivos propostos. A6
A7
A8
C1
Proporcionar unha atención de Fisioterapia eficaz, outorgando unha asistencia integral aos pacientes. A6
A7
A8
C1
Adquirir os coñecementos necesarios para aplicar a técnica de vendaxe funcional nas disfuncións traumáticas, microtraumáticas e alteracións neuromusculares que con máis frecuencia afectan o aparello locomotor. A6
A7
A8
C1

Contidos
Temas Subtemas
TEMA 1.- INTRODUCIÓN AO TRATAMENTO FISIOTERÁPICO NOS PROCESOS TRAUMATOLÓGXICOS 1.1. Introdución E xeneralidades
1.2. Proceso de Fisioterapia nos procesos traumatológicos: fracturas, lesións articulares, lesións musculares e lesións tendinosas
1.3. Intervención de fisioterapia nas lesións asociadas a un proceso traumatológico.
PRACTICA 1.- Introdución aos protocolos de procesos traumatológicos
TEMA 2.- FISIOTERAPIA NOS PROCESOS TRAUMATOLÓXICOS DA COLUMNA VERTEBRAL SEN LESIÓN NEUROLÓGICA 2.1. Introdución e xeneralidades
2.2. Proceso de Fisioterapia nos traumatismos vertebrais: fracturas cervicais, dorsais, lumbares.
2.3. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas de partes brandas do raquis cervical, dorsal ou lumbar
2.4 Proceso de Fisioterapia nas discopatias.
PRACTICA 2.- Procesos traumatológicos da columna vertebral sen lesión neurolóxica. Valoración do paciente. Intervención de fisioterapia. Estudo de casos
TEMA 3.- FISIOTERAPIA NOS PROCESOS TRAUMATOLÓXICOS DO CINTO ESCAPULAR E DO MEMBRO SUPERIOR 3.1. Introdución e xeneralidades
3.2. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas óseas, musculares e tendinosas do cinto escapular.
3.3. Proceso de fisioterapia nas lesións de partes brandas e luxaciones da regíon da articulación glenohumeral
3.4. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas óseas, musculares e tendinosas da rexión braquial.
3.5. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas óseas, musculares e tendinosas da rexión do cóbado.
3.6. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas óseas, musculares e tendinosas da rexión do antebrazo.
3.7. Proceso de Fisioterapia nas lesións traumatológicas óseas, musculares e tendinosas da rexión da boneca e man.
PRÁCTICA 3.- Procesos traumatológicos do cinto escapular e membro superior sen lesión nerviosa. Estudo de casos
TEMA 4.-FISIOTERAPIA NOS PROCESOS TRAUMATOLÓXICOS DA CINTURA PÉLVICA E MEMBRO INFERIOR
4.1. Introdución.
4.2. Proceso de Fisioterapia nas fracturas da pelvis.
4.3. Proceso de Fisioterapia nas fracturas do femur
4.4. Proceso de fisioterapia na luxación coxofemoral.
4.5. Proceso de Fisioterapia nas lesións musculares e tendinosas da cadeira e coxa.
4.6. Proceso de Fisioterapia en lesionar tendinosas, musculares, meniscales, e nas fracturas da zona do xeonllo
4.7. Proceso de Fisioterapia na rexión do nocello e pé.
4.8. Proceso de atención fisioterápica nas lesións musculares, luxaciones, escordaduras, fracturas e lesións tendinosas da perna.
PRÁCTICA 4.- Procesos traumatológicos da cintura pélvica e membro inferior. Proceso de fisioterapia e intervención fisioterápica. Estudo de casos
TEMA 5.-RAZOAMENTO CLÍNICO APLICADO Á REUMATOLOXÍA E PROCESOS CRÓNICOS 5.1.- Introdución e conceptos xerais para a aplicación do proceso de razoamento clínico en Reumatoloxía e procesos crónicos articulares.
5.2.- Estudo de casos clínicos.

TEMA 6: TÉCNICAS DE CONTENCIÓN E VENDAXE 6.1 Conceptos xerais e fundamentacion
6.2 Técnicas de aplicación
PRÁCTICA 6.-Comparativa de diferentes técnicas de vendaxe da extremidade superior e inferior
TEMA 7:PRÓTESE DE MEMBRO SUPERIOR E INFERIOR 7.1 Xeneralidades
7.2 Técnica cirúrxica
7.3 Abordaxe fisioterápico

Planificación
Metodoloxías / probas Competencias Horas presenciais Horas non presenciais / traballo autónomo Horas totais
Sesión maxistral A6 A7 A8 C1 35 60 95
Prácticas de laboratorio A6 A7 A8 24 25 49
Proba obxectiva A6 A7 A8 C1 2 0 2
Proba práctica A6 A7 1 0 1
 
Atención personalizada 3 0 3
 
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías
Metodoloxías Descrición
Sesión maxistral Método expositivo impartido polo profesor dun tema do temario utilizando soporte técnico.
Os contidos abordados nas sesións maxistrais serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión, e traballos tutelados. No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, valorarase tamén a asistencia, puntualidade, actitude, e participación razoada.
Prácticas de laboratorio Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Proba obxectiva A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas.
Así mesmo, nesta proba valorarase a parte correspondente ao estudo de casos

Proba práctica Proba na que se busca que o alumno desenvolva total ou parcialmente algunha práctica que previamente tivese feito durante as clases prácticas. A proba práctica pode incluír previamente a resolución dunha pregunta/problema que teña como resultado a aplicación práctica dunha determinada técnica ou práctica aprendida.

Atención personalizada
Metodoloxías
Sesión maxistral
Prácticas de laboratorio
Descrición
Actividade académica desenvolvida polo profesorado, individual ou en pequeno grupo, que ten como finalidade atender as necesidades e consultas do alumnado relacionadas co estudo e/ou temas vinculados coa materia, proporcionándolle orientación, apoio e motivación no proceso de aprendizaxe. Esta actividade pode desenvolverse de forma presencial (directamente na aula e nos momentos que o profesor ten asignados a titorías de despacho) ou de forma non presencial (a través do correo electrónico ou do campus virtual).

Enténdese por atención personalizada o tempo que cada profesor reserva para atender e resolver dúbidas ao alumnado en relación a unha materia concreta.

Avaliación
Metodoloxías Competencias Descrición Cualificación
Proba obxectiva A6 A7 A8 C1 Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.

A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas.
Asimismo, en esta prueba se valorará la parte correspondiente al estudio de casos
60
Sesión maxistral A6 A7 A8 C1 método expositivo ou lección maxistral. Esta última modalidade adóitase reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Os contidos abordados nas sesións maxistrais serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión, e traballos tutelados
No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, valorarase tamén a asistencia, puntualidade, actitude, e participación razoada.
10
Proba práctica A6 A7 Proba na que se busca que o alumno desenvolva total ou parcialmente algunha práctica que previamente tivese feito durante as clases prácticas. A proba práctica pode incluír previamente a resolución dunha pregunta/problema que teña como resultado a aplicación práctica dunha determinada técnica ou práctica aprendida. 30
 
Observacións avaliación

Para superar a matería é imprescindible conseguir un 5 na proba obxectiva e outro 5 na proba práctica para proceder á suma das diferentes probas da materia.
A ponderación da nota será como segue: o 70% corresponde a parte de traumatoloxía e o 30% a parte de razoamento clínico aplicado a reumatoloxía e aos procesos crónicos, así como a vendaxe funcional.

Os contidos abordados tanto en lasprácticas como nas sesións maxistrais serán obxecto de avaliación mediante probas de comprensión, traballos tutelados e resolución de casos.
No entanto, dentro da avaliación continuada da materia, se valorarátambién a asistencia, puntualidade, actitude e participación razoada.

As porcentaxes asignadas a cada proba poden sufrir pequenas modificacións dun ano a outro. No entanto, o valor do exame (proba obxectiva e proba práctica) nunca será inferior ao 70% da nota final, e o valor da avaliación continuada (traballos tutelados e lecturas) nunca será superior ao 30%


Fontes de información
Bibliografía básica

-BALIUS MATAS RAMÓN. Patología muscular en el deporte; diagnóstico tratamiento y recuperación funcional. Barcelona: Masson; 2005

-BRENT BROTZMAN, KEVIN E. WILK. Rehabilitación ortopédica clínica. 2ª ed. Madrid: Mosby; 2005

-HOPPENFELD, MURTHY. Fracturas, tratamiento y rehabilitación. Madrid: Marban; 2001

--MCRAE RONALD. Ortopedia y Fracturas; Exploración y Tratamiento. Madrid: Marban; 2000

-S BRENT BROTZMAN, KEVIN E WILK. Rehabilitación ortopédica clínica. 2ª ed. Madrid: Mosby; 2005

--SERRA GABRIEL MR, DÍAZ PETIT J, SANDE CARRIL ML. Fisioterapia en Traumatología, Ortopedia y Reumatología. 2ª ed. Barcelona: Masson; 2003

-T DUCKWORTH. Ortopedia y fracturas: guía práctica. 3ª ed. Mexico: McGraw-Hill; 1998

-VILARD EDUARD, SUREDA SERGI: Fisioterapia del aparato locomotor. Madrid: McGraw-Hill; 2005

-WALTER B. GREENE, (director). Essentials, Bases para el Tratamiento de las Afecciones musculoesqueléticas. 2ª ed. Buenos Aires: Panamericana; 2002

- DIAZ PETIT. Rehabilitación en la artritis reumatoide. Barcelona: Masson; 2002.

- ANTHONY  S.  FAUCI. Harrison. Reumatología. Madrid: McGraW- Hill. Interamericana; 2007.

Bibliografía complementaria

 


Recomendacións
Materias que se recomenda ter cursado previamente
ANATOMÍA I E HISTOLOXÍA/651G01001
ANATOMÍA II/651G01002
FISIOLOXÍA/651G01003
CINESITERAPIA XERAL/651G01005
BIOMECÁNICA/651G01009
PATOLOXÍA MÉDICO-CIRÚRXICA I/651G01011
FISIOTERAPIA MANUAL E OSTEOPÁTICA I/651G01014

Materias que se recomenda cursar simultaneamente
PATOLOXÍA MÉDICO-CIRÚRXICA II/651G01018
FISIOTERAPIA MANUAL E OSTEOPÁTICA II/651G01019
ESTANCIAS CLÍNICAS I/651G01035

Materias que continúan o temario
NUTRICIÓN E FISIOTERAPIA/651G01026
ECOGRAFÍA EN FISIOTERAPIA/651G01031

Observacións

El contenido y la planificación de la asignatura esté estrechamente relacionada con otras, no solo, con el objeto de evitar solapar contenidos, sino para que las diferentes unidades didácticas se relacionen y se desarrollen en estrecha coordinación de este modo lograremos una enseñanza integrada que facilitará al alumno la comprensión, y el aprendizaje de los contenidos de Fisioterapia nas disfuncións no aparello locomotor.



(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías