| Competencias do título |
| Código | Competencias do título |
| A30 | Coñecemento dos fundamentos do tráfico marítimo para a súa aplicación á distribución dos espazos do buque |
| A31 | Coñecemento dos materiais específicos para máquinas, equipos e sistemas navais, así como dos criterios para a súa selección |
| A33 | Coñecemento dos equipos e sistemas auxiliares navais |
| A40 | Coñecemento dos fundamentos do tráfico marítimo para a súa aplicación á selección e montaxe dos medios de carga e descarga do buque |
| B1 | Que os estudantes demostren posuír e comprender coñecementos nunha área de estudo que parte da base da educación secundaria xeral e adoita encontrarse a un nivel que, aínda que se apoia en libros de texto avanzados, inclúe tamén algúns aspectos que implican coñecementos procedentes da vangarda do seu campo de estudo |
| B2 | Que os estudantes saiban aplicar os seus coñecementos ao seu traballo ou vocación dunha forma profesional e posúan as competencias que adoitan demostrarse por medio da elaboración e defensa de argumentos e a resolución de problemas dentro da súa área de estudo |
| B3 | Que os estudantes teñan a capacidade de reunir e interpretar datos relevantes (normalmente dentro da súa área de estudo) para emitiren xuízos que inclúan unha reflexión sobre temas relevantes de índole social, científica ou ética |
| B4 | Que os estudantes poidan transmitir información, ideas, problemas e solucións a un público tanto especializado como leigo |
| B5 | Que os estudantes desenvolvan aquelas habilidades de aprendizaxe necesarias para emprenderen estudos posteriores cun alto grao de autonomía |
| B6 | Ser capaz de realizar unha análise crítica, avaliación e síntese de ideas novas e complexas |
| C1 | Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da profesión e para a aprendizaxe ao longo da vida |
| C2 | Desenvolverse para o exercicio dunha cidadanía aberta, culta, crítica, comprometida, democrática e solidaria, capaz de analizar a realidade, diagnosticar problemas, formular e implantar solucións baseadas no coñecemento e orientadas ao ben común |
| C3 | Entender a importancia da cultura emprendedora e coñecer os medios ao alcance das persoas emprendedoras |
| C4 | Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas que deben enfrontarse |
| C5 | Asumir como profesionais e cidadáns a importancia da aprendizaxe ao longo da vida |
| C6 | Valorar a importancia da investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Resultados de aprendizaxe | Competencias do título | ||
| Coñecemento dos criterios de habilitación e dos sistemas de ventilación, climatización e carga e descarga. | A30 A31 A33 A40 |
B1 B2 B3 B4 B5 B6 |
C1 C2 C3 C4 C5 C6 |
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| Os bloques ou temas seguintes desenrrolan os contidos establecidos na ficha da Memoria de Verificación, que son: | Habilitación. Sistemas de ventilación e climatización. Sistema de lastre. Sistema de achique. Sistema de auga doce. Sistema de augas residuais. Sistemas de carga e descarga en buques de carga xeral, buques de graneles líquidos e buques de graneles sólidos. |
| Capítulo 1. Presentación. |
Presentación persoal. Presentación do curso.Obxectivos do curso. Prácticas. Avaliación. Tutorías. |
| Capítulo 2. Sistema de habilitación. | Espazos de aloxamento. Principios de deseño dos espazos de aloxamento. Acondicionamento térmico. Acondicionamento acústico. Acondicionamento lumínico |
| Capítulo 3. Sistemas de ventilación e climatización. | Necesidades de ventilación nos buques. Ventilación xeral. Extracción localizada. Cálculo de ventilación. Aire acondicionado. Ventiladores. Regulamentación aplicable. |
| Capítulo 4. Sistema de lastre. | Descripción do sistema. Compoñentes. Cálculo. |
| Capítulo 5. Sistema de achique. | Descripción do sistema. Compoñentes. Cálculo. |
| Capítulo 6. Sistema de agua dulce. | Descripción do sistema. Compoñentes. Cálculo. |
| Capítulo 7. Sistema de aguas residuais. | Descripción do sistema. Compoñentes. Cálculo |
| Capítulo 8. Sistemas especiais para buques de carga líquida. | Xeneralidades. Petroleiros de crudo. Petroleiros de productos. Quimiqueiros. Buques gaseiros. |
| Capítulo 9. Sistemas especiales para buques de carga seca. | Xeneralidades. Buques Bulk carrier y combinados. Buques Cementeros. Buques Madereros. Portacontenedores. Buques Ro-ro. Buques Frigoríficos. |
| Capítulo 10. Sistemas especiais para buques de pasaxe. | Xeneralidades. Confort. Ascensores. Estabilizadores. Compensación da escora despois de averías. Compartimentación estructural para inundacións e contra-incendios. Vías de escape. Segregación de servizos. Buques Ferrys e Ro-pax. Buques de Cruceiro. |
| Capítulo 11. Sistemas especiais para buques auxiliares e artefactos. | Buques Remolcadores. Buques Suppliers. Buques de lucha contra a contaminación. Buques cableiros. Dragas. Gánguiles. Dique flotante. Cabrias. |
| Planificación | ||||
| Metodoloxías / probas | Competencias | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Proba obxectiva | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 C1 | 2.5 | 0 | 2.5 |
| Saídas de campo | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B4 B5 B6 | 4.5 | 0 | 4.5 |
| Traballos tutelados | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B4 B5 B6 C1 | 3 | 6 | 9 |
| Estudo de casos | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B5 B6 | 2 | 4 | 6 |
| Sesión maxistral | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B4 B5 B6 C1 C2 C3 C4 C5 C6 | 40 | 80 | 120 |
| Atención personalizada | 8 | 0 | 8 | |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | ||||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Proba obxectiva | Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas. |
| Saídas de campo | Actividades desenvolvidas nun contexto externo ao contorno académico universitario (empresas, institucións, organismos, monumentos, etc.) relacionadas co ámbito de estudo da materia. Estas actividades céntranse no desenvolvemento de capacidades relacionadas coa observación directa e sistemática, a recollida de información, o desenvolvemento de produtos (bosquexos, deseños, etc.), etc. |
| Traballos tutelados | Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente ao aprendizaxe do “cómo facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor. |
| Estudo de casos | Metodoloxía onde o suxeito se enfronta ante a descrición dunha situación específica que suscita un problema que ten que ser comprendido, valorado e resolto por un grupo de persoas, a través dun proceso de discusión. O alumno sitúase ante un problema concreto (caso), que lle describe unha situación real da vida profesional, e debe ser capaz de analizar unha serie de feitos, referentes a un campo particular do coñecemento ou da acción, para chegar a unha decisión razoada a través dun proceso de discusión en pequenos grupos de traballo. |
| Sesión maxistral | Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | |||
| Metodoloxías | Competencias | Descrición | Cualificación |
| Saídas de campo | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B4 B5 B6 | Actividades desenvolvidas nun contexto externo ao contorno académico universitario (empresas, institucións, organismos, monumentos, etc.) relacionadas co ámbito de estudo da materia. Estas actividades céntranse no desenvolvemento de capacidades relacionadas coa observación directa e sistemática, a recollida de información, o desenvolvemento de produtos (bosquexos, deseños, etc.), etc. | 10 |
| Proba obxectiva | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 C1 | Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas. |
85 |
| Traballos tutelados | A30 A31 A33 A40 B1 B2 B3 B4 B5 B6 C1 | Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente ao aprendizaxe do “cómo facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor. |
5 |
| Observacións avaliación | |||
|
A |
|||
| Fontes de información |
| Bibliografía básica |
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Principios de diseño de los espacios de alojamiento y alojamientos. Apuntes de clase
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Acondicionamiento lumínico. Apuntes de clase
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Acondicionamiento sonoro. Apuntes de clase
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Acondicionamiento térmico. Apuntes de clase
UNIÓN EUROPEA (). DIRECTIVAS SOBRE BUQUES.
COMITÉ EUROPEO DE NORMALIZACIÓN (). Normas del Grupo Naval EN. CEN
INTERNATIONAL ORGANITATION FOR STANDARDIZATION (). Normas del Grupo Naval ISO. ISO
Asociación Española de Normalización (). Normas del Grupo Naval UNE. AENOR
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Principios de diseño de los espacios de alojamiento y alojamientos. Apuntes de clase
ORGANIZACIÓN MARÍTIMA INTERNACIONAL (). REGLAMENTOS, RESOLUCIONES Y OTROS. OMI
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Sistemas de comunicación . Apuntes de clase
JOSE ANGEL FRAGUELA FORMOSO (). Sistemas de Ventilación. Apuntes de clase |
|
|
|
| Bibliografía complementaria | |
|
|
| Recomendacións | |
| Materias que se recomenda ter cursado previamente |
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Materias que continúan o temario |
| Observacións | |