| Competencias do título |
|
Código
|
Competencias do título
|
| A4 |
Capacidade de xestión da información, manexo e aplicación das especificacións técnicas e da lexislación necesarias no exercicio da profesión. |
| A19 |
Coñecer e empregar os principios da resistencia de materiais. |
| B1 |
Capacidade de resolver problemas con iniciativa, toma de decisións, creatividade e razoamento crítico. |
| B4 |
Capacidade de traballar e aprender de forma autónoma e con iniciativa. |
| B5 |
Capacidade para empregar as técnicas, habilidades e ferramentas da enxeñaría necesarias para a práctica desta. |
| C1 |
Expresarse correctamente, tanto de forma oral coma escrita, nas linguas oficiais da comunidade autónoma. |
| Resultados de aprendizaxe |
| Resultados de aprendizaxe |
Competencias do título |
| Comprender os fundamentos da elasticidade lineal: tensión, deformación e relacións constitutivas. |
A4
A19
|
|
C1
|
| Saber calcular as leis de esforzos: esforzos normais, momentos flectores, esforzos cortantes e momentos torsores, que se derivan dunha solicitación externa actuando sobre a peza elástica. |
A4
A19
|
B1
B4
B5
|
C1
|
| Saber calcular as tensións e deformacións producidas por cada un dos esforzos: esforzo normal, momento flector, esforzo cortante e momento torsor, actuando separadamente, e cando a solicitación que actúa sobre a peza elástica é arbitraria. |
A4
A19
|
B1
B4
B5
|
C1
|
| Contidos |
| Temas |
Subtemas |
| Estes temas desenvolven os contidos detallados na memoria de verificación. |
Conceptos básicos de tensión e deformación; a peza elástica (tema 1).
Modelo de barras y leis de esforzos (temas 2, 3, y 4).
Esforzo axil: tensións e deformacións (tema 2).
Tensións producidas polo momento flector (temas 4 y 5).
Tensións producidas polo esforzo cortante (tema 5).
Tensións producidas pola torsión (tema 3).
Tensións producidas pola combinación de esforzos (tema 7). |
| Tema 1: Introdución á resistencia de materiais. |
Tensión normal e deformación lineal. Propiedades mecánicas dos materiais. Elasticidade e plasticidade. Lei de Hooke e coeficiente de Poisson. Tensión tanxencial e deformación angular. Tensións e cargas admisibles. Deseño para cargas axiales e cortante directo. |
| Tema 2. Carga axial. |
Cambios de lonxitude en barras uniformes y non uniformes. Efectos térmicos y deformacións previas. Tensións sobre seccións inclinadas. Enerxía de deformación. Sistemas hiperestáticos (en elementos sometidos a esforzos axiales). |
| Tema 3. Torsión. |
Introdución. Deformacións a torsión en barras circulares. Relación entre os módulos de elasticidade E e G. Transmisión de potencia por medio de eixos circulares. Sistemas hiperestáticos (en elementos sometidos a torsión). |
Tema 4. Esforzos cortantes e momentos flectores.
|
Introdución. Tipos de vigas, cargas e reaccións. Esforzos cortantes e momentos flectores. Relacións entre cargas, esforzos cortantes e momentos flectores. Diagramas de tensión cortante e de momento flector. |
| Tema 5. Tensións en vigas I. |
Introdución. Flexión pura e flexión non uniforme. Curvatura dunha viga. Deformacións lineais lonxitudinais en vigas. Tensións normais en vigas con material elástico lineal. Deseño de vigas a flexión. |
| Tema 6. Tensións en vigas II. |
Vigas non prismáticas. Tensións tanxenciais en vigas de sección transversal rectangular e circular. Tensións tanxenciais nas almas de vigas con ás. |
| Tema 7. Análise de tensións e deformacións. |
Introdución. Tensión plana. Tensións principais e tensións tanxenciais máximas. Círculo de Mohr. Lei de Hooke para tensión plana. Tensións máximas en vigas. Deformación plana. Medida da deformación con galgas extensiométricas.
|
| Tema 8. Deflexiones en vigas. |
Introdución. Ecuacións diferenciais da curva de deflexión. Deflexións por integración da ecuación do momento flector. Método área-momento. Enerxía de deformación por flexión. Métodos enerxéticos.
|
| Planificación |
| Metodoloxías / probas |
Competencias |
Horas presenciais |
Horas non presenciais / traballo autónomo |
Horas totais |
| Sesión maxistral |
A19 A4 C1 |
21 |
36.75 |
57.75 |
| Seminario |
A4 A19 B1 B4 B5 C1 |
9 |
9 |
18 |
| Solución de problemas |
A4 A19 B1 B4 B5 C1 |
21 |
36.75 |
57.75 |
| Proba obxectiva |
A19 A4 B1 B4 B5 C1 |
3.5 |
10.5 |
14 |
| |
| Atención personalizada |
|
2.5 |
0 |
2.5 |
| |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado |
| Metodoloxías |
|
Metodoloxías |
Descrición |
| Sesión maxistral |
Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais, que ten como finalidade transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe na o ámbito da análise estrutural. |
| Seminario |
Técnica de traballo en grupo para resolver problemas, mediante exposición, discusión, participación e cálculo. Emprégase calculadora. |
| Solución de problemas |
Metodoloxía consistente na formulación e resolución de casos prácticos, mediante exposición, discusión e participación, que axuda á comprensión das bases teóricas da materia e permite a explicación dos métodos máis frecuentes de aplicación da mesma. Proporanse tamén problemas para que os alumnos os resolvan de forma non presencial. |
| Proba obxectiva |
Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe. |
| Atención personalizada |
|
Metodoloxías
|
| Seminario |
| Solución de problemas |
| Proba obxectiva |
|
| Descrición |
Alumnado con dedicación completa:
a) Seminario: seguimento e resolución das dúbidas concretas xurdidas na solución dos problemas expostos.
b) Proba obxectiva: resolución de dúbidas sobre os contidos teóricos e prácticos da materia
Alumnado a tempo parcial:
a) Seminario: seguimento e resolución das dúbidas concretas xurdidas na solución dos problemas expostos.
b) Proba obxectiva: resolución de dúbidas en tutorías individuais sobre os contidos teóricos e prácticos da materia. Seguimento do traballo global do alumno.
|
|
| Avaliación |
|
Metodoloxías
|
Competencias |
Descrición
|
Cualificación
|
| Solución de problemas |
A4 A19 B1 B4 B5 C1 |
Valoraranse de forma individual os casos prácticos resoltos polo alumno |
30 |
| Proba obxectiva |
A19 A4 B1 B4 B5 C1 |
Realizaranse dúas probas obxectivas: un exame parcial voluntario, co que se poderá obter ata un 20 % da nota, e un exame final cunha duración estimada de 4 horas ao finalizar a materia co que se poderá obter entre o 50% e o 70% da nota, de forma que a nota do exame final pondérase sobre a puntuación que o alumno non obtivera anteriormente co exame parcial. De esta maneira, a un alumno que non obteña puntuación no exame parcial, ponderaráselle ao 70% o exame final, mentras que a un alumno que obtivera a nota máxima no exame parcial, ponderaráselle ao 50% a nota do exame final. En cualquer caso, o exame parcial non elimina materia.
Esíxese una nota mínima de 4 puntos sobre 10 no exame final para poder superar la materia. |
70 |
| |
|
Observacións avaliación |
A nota final da materia calcularase segundo a siguiente expresión:
NF = 0,3*PR+0,2*EP+(0,7-0,2/10*EP)*EF
Onde
NF é a nota final da materia, PR é a nota dos problemas
resoltos polo alumno, EP é la nota do exame parcial, e EF é a
nota obtida no exame final. Todas estas puntuacións están
expresadas sobre una nota máxima de 10. |
| Fontes de información |
|
Bibliografía básica
|
Ortiz Berrocal, Luis (2007). Resistencia de materiales. McGraw-Hill, Madrid.
Gere James M. (2002). Timoshenko. Resistencia de Materiales. Editorial Paraninfo, Madrid.
|
|
|
Bibliografía complementaria
|
|
|
| Recomendacións |
| Materias que se recomenda ter cursado previamente |
| Cálculo/770G01001 | | Física I/770G01003 | | Alxebra/770G01006 |
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
|
| Materias que continúan o temario |
|
|