Datos Identificativos 2015/16
Asignatura (*) Expresión Gráfica Código 771G01015
Titulación
Grao en Enxeñaría de Deseño Industrial e Desenvolvemento do Produto
Descriptores Ciclo Período Curso Tipo Créditos
Grao 2º cuadrimestre
Primeiro Formación básica 6
Idioma
Castelán
Modalidade docente Presencial
Prerrequisitos
Departamento Enxeñaría Industrial
Coordinación
Souto Lopez, Jose Ramon
Correo electrónico
jose.souto@udc.es
Profesorado
Iglesias Miño, Francisco Antonio
Souto Lopez, Jose Ramon
Correo electrónico
f.iglesias@udc.es
jose.souto@udc.es
Web http://www.eudi.udc.es/
Descrición xeral Fundamental na formación do enxeñeiro en deseño industrial, é o dominio da linguaxe gráfica como medio universal de comunicación e representación de ideas sobre deseños e productos. O debuxo técnico é un medio eficaz para a comunicación de conceptos de enxeñaría, como están relacionados os desenvolvementos do pasado coas técnicas modernas, mostrando por qué na actualidade os enxeñeiros teñen maior necesidade de dominar a comunicación gráfica.

Competencias do título
Código Competencias do título
A1 Aplicar o coñecemento das diferentes áreas involucradas no Plano Formativo.
A2 Capacidade de comprensión da dimensión social e histórica do Deseño Industrial, vehículo para a creatividade e a búsqueda de solucións novas e efectivas.
A4 Traballar de forma efectiva como individuo e como membro de equipos diversos e multidisciplinares.
A5 Identificar, formular e resolver problemas de enxeñaría.
A6 Formación amplia que posibilite a comprensión do impacto das solucións de enxeñaría nos contextos económico, medioambiental, social e global.
A7 Capacidade para deseño, redacción e dirección de proxectos, en todas as súas diversidades e fases.
B1 Capacidade de comunicación oral e escrita de maneira efectiva con ética e responsabilidade social como cidadán e como profesional.
B2 Aplicar un pensamento crítico, lóxico e creativo para cuestionar a realidade, buscar e propoñer solucións innovadoras a nivel formal, funcional e técnico.
B5 Resolver problemas de forma efectiva.
B8 Traballar nun entorno internacional con respeto das diferencias culturais, lingüísticas, sociais e económicas.
B9 Comunicarse de maneira efectiva nun entorno de traballo.
B11 Capacidade de análise e síntese.
B12 Comprensión das responsabilidades éticas e sociales derivadas da súa actividade profesional
C3 Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida.
C5 Entender a importancia da cultura emprendedora e coñecer os medios ao alcance das persoas emprendedoras.
C7 Asumir como profesional e cidadán a importancia da aprendizaxe ao longo da vida.
C8 Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade.

Resultados de aprendizaxe
Resultados de aprendizaxe Competencias do título
Aplicar o coñecemento das diferentes áreas involucradas no Plano Formativo. A1
B1
B12
C3
Traballar de forma efectiva como individuo e como membro de equipos diversos e multidisciplinares. A4
B2
B12
C5
Capacidade para deseño, redacción e dirección de proxectos, en todas as súas diversidades e fases. Traballar nun entorno internacional con respeto das diferencias culturais, lingüísticas, sociais e económicas. Valorar criticamente o coñecemento, a tecnoloxía e a información dispoñible para resolver os problemas cos que deben enfrontarse. A7
B8
B12
C7
Capacidade de usar as técnicas, habilidades e ferramentas modernas para a práctica da enxeñaría. Capacidade de análise e síntese. A2
A5
A6
B11
B12
C8
A7
B5
B8
B9
B12

Contidos
Temas Subtemas
DEBUXO XEOMETRICO D._XEOMETRICO
XEOMETRÍA: Coñecementos Básicos

1 PERPENDICULARIDADE

2 PARALELISMO

3 SEGMENTOS

4 ÁNGULOS

5 IGUALDAD

6 SIMETRÍA

7 SEMELLANZA

8 PROPORCIONALIDADE

9 ESCALAS

10 EQUIVALENCIA

11 RECTIFICACIÓN DE CURVAS

12 DIVISIÓN DA CIRCUNFERENCIA

13 TRIÁNGULOS

14 CUDRILATEROS

15 POLIGONOS

16 TANXENCIAS

17 ENLACES

18 OVALOS E OVOIDES

19 ARCOS DE GRAN RADIO

20 CONICAS

21 CURVAS DE ERROR

22 EVOLVENTES

23 ESPIRALES

24 TROCOIDES

25 HELICES

26 NOMOGRAFIA

27 LEVAS

28 HOMOLOGIA



XEOMETRIA DESCRIPTIVA SISTEMAS DE REPRESENTACIÓN

TEMA 1 COÑECEMENTOS PREVIOS DO SISTEMA DIÉDRICO
1.1 Xeneralidades dos sistemas de representación
1.2 Punto:
1.2.1 Proxeccions.
1.2.2 Representación.
1.3 Estudio da Recta:
1.3.1 Proxeccions.
1.3.2 Representación.
1.3.3 Trazas: Visibilidade.
1.4 Plano:
1.4.1 Representación,
1.4.2 Trazas.
1.4.3 Rectas notables.
1.5_Intersecciones entre:
1.5.1 Rectas.
1.5.2 Planos.
1.5.3 Recta y plano
1.6 Paralelismo entre:
1.6.1 Rectas,
1.6.2 Recta y plano,
1.6.3 Planos.
1.7 Perpendicularidade entre:
1.7.1 Rectas.
1.7.2 Recta y plano.
1.7.3 Planos.
1.8 Distancias

TEMA 2 METODOS.
2.1 Abatementos de:
2.1.1 Plano.
2.1.2 Un punto situado nun plano.
2.1.3 Recta situada nun plano.
2.1.4 Figuras planas.
2.1.5 Aplicacions.
2.2 Cambios de plano de proxección:
2.2.1 Vertical.
2.2.2 Horizontal.
2.2.3 Vertical y Horizontal.
2.2.4 Aplicacions.
2.3 Xiros:
2.3.1 Punto.
2.3.2 Recta.
2.3.3 Plano.
2.3.4 Aplicacions.

TEMA 3 APLICACIONES
3.1 Xeneralidades.
3.2 Angulo entre:
3.2.1 Dos rectas.
3.2.2 Recta e plano.
3.2.3 Dos planos.
3.2.4 Recta con planos de proxección.
3.2.5 Recta con Línea de terra .
3.2.6 Plano coa línea de terra.
3.3 Distancias:
3.3.1 Dos Puntos.
3.3.2 Recta e punto.
3.3.3 Duas rectas paralelas.
3.3.4 Dous planos paralelos.
3.3.5 Recta e plano
3.3.6 Duas rectas que se cruzan
3.3.7 Aplicacions.

TEMA 4 SUPERFICIES
4.1 Xeneralidades
4.1.1 Clasificación.
4.2 Cilíndricas: Cilindro e Prisma
4.2.1 Xeneralidades.
4.2.2 Representación.
4.2.3 Situación de puntos nunha superficie.
4.2.4 Sección plana.
4.2.5 Intersección cunha recta.
4.2.6 Desenvolvemento.
4.3 Cónicas: Cono e Pirámide
4.3.1 Xeneralidades.
4.3.2 Representación.
4.3.3 Situación de puntos.
4.3.4 Planos tanxentes.
4.3.5 Sección plana.
4.3.6 Intersección cunha recta.
4.3.7 Desenvolvemento.
4.4 Esfera:
4.4.1 Xeneralidades.
4.4.2 Representación.
4.4.3 Situación de puntos nela.
4.4.4 Planos tanxentes.
4.4.5 Sección plana.
4.4.6 Intersección cunha recta.
4.4.7 Desenvolvemento.

TEMA 5 INTERSECCIÓN DE SUPERFICIES
5.1 Xeneralidades.
5.2 Métodos:
5.2.1 Planos auxiliares.
5.2.2 Planos límites.
5.3 Clases de intersección:
5.3.1 Penetración.
5.3.2 Mordedura.
5.3.3 Tanxencia simple e doble.
5.4 Visibilidade da intersección.
5.5 Desenvolvemento e transformada da intersección.
5.6 Intersección entre superficies. Aplicacions.

INTRODUCCION O DEBUXO INDUSTRIAL NORMALIZACIÓN.
TEMA 1 NORMALIZACIÓN. XENERALIDADES.
1.1 Normalización: fines.
1.1.1 Aplicación o debuxo técnico.
1.2 Normas UNE, ISO e otras.
TEMA 2 ESCALAS, FORMATOS, LÍNEAS E ESCRITURA
NORMALIZADA
2.1 Escalas Normalizadas
2.2 Formatos.
2.2.1 Dimensions.
2.2.2 Denominacions.
2.2.3 Cadros de rotulación e plegado.
2.3 Líneas normalizadas: clases, espesores e aplicacions.
TEMA 3 PRINCIPIOS DE REPRESENTACIÓN
3.1 Xeneralidades
3.2 Principios de representación:
3.2.1 Primeiro Diedro,
3.2.2 Terceiro Diedro.
3.2.3 Paso dun sistema a outro.
3.3 Elección das vistas necesarias.
3.4 Vistas principales.
3.5 Vistas auxiliares.
3.6 Aplicacions.
TEMA 4 ACOTACIÓN
4.1 Principios xenerais.
4.2 Método de acotación.

Planificación
Metodoloxías / probas Competencias Horas presenciais Horas non presenciais / traballo autónomo Horas totais
Sesión maxistral A4 A5 A6 B9 B8 C5 C8 21 42 63
Prácticas de laboratorio B1 B2 C3 21 42 63
Actividades iniciais A2 C7 3 0 3
Proba obxectiva A1 A7 B5 B11 B12 4 16 20
 
Atención personalizada 1 0 1
 
*Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado

Metodoloxías
Metodoloxías Descrición
Sesión maxistral Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe.
A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia.
Prácticas de laboratorio Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.
Actividades iniciais Presentación de la materia.
Proba obxectiva Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa.


Atención personalizada
Metodoloxías
Prácticas de laboratorio
Descrición
Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor e en escenarios variados (académicos e profesionais). Está referida prioritariamente ao aprendizaxe do “cómo facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe.
Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor.
Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións.

Avaliación
Metodoloxías Competencias Descrición Cualificación
Proba obxectiva A1 A7 B5 B11 B12 Sobre a base da estrutura ECTS, é fundamental a asistencia á docencia presencial tanto teórica coma práctica, así como
a elaboración das prácticas que se realizen durante o curso.
Ao final do cuadrimestre, realizarase unha proba final obxectiva á cal se poderá asistir se se cumpren as condicións anteriores, e que consistirá na resolución dun número de exercicios relacionado cos contidos desenvolvidos durante o curso.
Poderanse facer parciales liberatorios consensuados cos alumnos.

100
 
Observacións avaliación

 


Fontes de información
Bibliografía básica (). .

Sistemas de Representación

Recomendada:

GONZALEZ MONSALVE MARIO

Geometría Descriptiva

Grafitrés, Sevilla, 1992

IZQUIERDO ASENSI

Geometría descriptiva

Paraninfo, Madrid 2000, 24ª ed.

RENDÓN GÓMEZ ALVARO

Volumen II Geometría proyectiva y sistemas de representación

Editorial Tebar, Madrid, 2001

RODRIGUEZ DE ABAJO, FRANCISCO JAVIER

Sistema Diédrico

Donostiarra, San Sebastián, 1996, 24ª ed.

Complementaria:

BERTRÁN GUASP, JOSEP.

Geometría descriptiva Tomo 1 Sistema diédrico, ejercicios

Donostiarra, San Sebastián, 1995

FERNANDEZ SAN ELIAS, GASPAR

Fundamentos del sistema diédrico

León: instituto de automática y fabricación

GONZALO GONZALO, JOAQUÍN.

Iniciación al sistema diédrico: parte instrumental

Donostiarra, San Sebastián, 1996

SANTISTEBAN REQUENA, ÁNGEL.

Diédrico: 200 problemas tipo comentados y resueltos

Norma, Madrid,1993



Bibliografía complementaria


Recomendacións
Materias que se recomenda ter cursado previamente

Materias que se recomenda cursar simultaneamente
Fundamentos de Física/771G01001
Matemáticas II/771G01006
Informática Básica/771G01012
Metodoloxía do Deseño/771G01022
Expresión Artística/771G01041

Materias que continúan o temario

Observacións

Materias que se recomenda ter cursado previamente. Coñecementos básicos de DEbuxo Xeométrico e Sistemas de Representación: Sistema Diédrico Ortogonal e Sistema Axonométrico Isométrico



(*)A Guía docente é o documento onde se visualiza a proposta académica da UDC. Este documento é público e non se pode modificar, salvo casos excepcionais baixo a revisión do órgano competente dacordo coa normativa vixente que establece o proceso de elaboración de guías