| Competencias do título |
| Código | Competencias do título |
| A1 | Aplicar o coñecemento das diferentes áreas involucradas no Plano Formativo. |
| A2 | Capacidade de comprensión da dimensión social e histórica do Deseño Industrial, vehículo para a creatividade e a búsqueda de solucións novas e efectivas. |
| A4 | Traballar de forma efectiva como individuo e como membro de equipos diversos e multidisciplinares. |
| A5 | Identificar, formular e resolver problemas de enxeñaría. |
| A6 | Formación amplia que posibilite a comprensión do impacto das solucións de enxeñaría nos contextos económico, medioambiental, social e global. |
| A7 | Capacidade para deseño, redacción e dirección de proxectos, en todas as súas diversidades e fases. |
| A8 | Capacidade de usar as técnicas, habilidades e ferramentas modernas para a práctica da enxeñaría. |
| A9 | Capacidade para efectuar decisións técnicas tendo en conta as súas repercusións ou costes económicos, de contratación, de organización ou xestión de proxectos. |
| B1 | Capacidade de comunicación oral e escrita de maneira efectiva con ética e responsabilidade social como cidadán e como profesional. |
| B2 | Aplicar un pensamento crítico, lóxico e creativo para cuestionar a realidade, buscar e propoñer solucións innovadoras a nivel formal, funcional e técnico. |
| B5 | Resolver problemas de forma efectiva. |
| B8 | Traballar nun entorno internacional con respeto das diferencias culturais, lingüísticas, sociais e económicas. |
| B9 | Comunicarse de maneira efectiva nun entorno de traballo. |
| B10 | Capacidade de organización e planificación. |
| B11 | Capacidade de análise e síntese. |
| B12 | Comprensión das responsabilidades éticas e sociales derivadas da súa actividade profesional |
| C3 | Utilizar as ferramentas básicas das tecnoloxías da información e as comunicacións (TIC) necesarias para o exercicio da súa profesión e para a aprendizaxe ao longo da súa vida. |
| C5 | Entender a importancia da cultura emprendedora e coñecer os medios ao alcance das persoas emprendedoras. |
| C6 | Adquirir habilidades para a vida e hábitos, rutinas e estilos de vida saudables. |
| C7 | Desenvolver a capacidade de traballar en equipos interdisciplinares ou transdisciplinares, para ofrecer propostas que contribúan a un desenvolvemento sostible ambiental, económico, político e social. |
| C8 | Valorar a importancia que ten a investigación, a innovación e o desenvolvemento tecnolóxico no avance socioeconómico e cultural da sociedade. |
| Resultados de aprendizaxe | |||
| Resultados de aprendizaxe | Competencias do título | ||
| A1 A2 A4 A5 A6 A7 A8 A9 |
B1 B2 B5 B8 B9 B10 B11 B12 |
C3 C5 C6 C7 C8 |
|
| Contidos |
| Temas | Subtemas |
| DEBUXO INDUSTRIAL E NORMALIZACION | NORMALIZACIÓN. TEMA 1 NORMALIZACIÓN. XENERALIDADES. 1.1 Normalización: fines. 1.1.1 Aplicación o debuxo técnico. 1.2 Normas UNE, ISO e otras. 1.2.1 Aplicaciones. TEMA 2 ESCALAS, FORMATOS, LÍNEAS E ESCRITURA NORMALIZADA 2.1 Escalas Normalizadas 2.2 Formatos. 2.2.1 Dimensions. 2.2.2 Denominacions. 2.2.3 Cuadros de rotulación e plegado. 2.3 Línas normalizadas: clases, espesores e aplicacions. 2.4 Escritura normalizada. 2.4.1 Clases. 2.4.2 Alturas 2.4.3 Aplicacions. TEMA 3 PRINCIPIOS DE REPRESENTACIÓN 3.1 Xeneralidades 3.2 Principios de representación: 3.2.1 Primeiro Diedro, 3.2.2 Terceiro Diedro. 3.2.3 Paso de un sistema a outro. 3.3 Elección de vistas necesarias. 3.4 Vistas principales. 3.5 Vistas auxiliares. 3.6 Aplicacions. TEMA 4 CORTES SECCIONS. 4.1 Xeneralidades. 4.2 Planos de corte: 4.2.1 Corte por un plano. 4.2.2 Corte por dous planos paralelos. 4.2.3 Corte por planos sucesivos. 4.2.4 Corte por dous planos concurrentes. 4.3 Secciones abatidas con o sen desplazamento. 4.4 Medios cortes 4.5 Cortes locais. 4.6 Disposición de seccions sucesivas. 4.7 Rayados. 4.8 Aplicacions. TEMA 5 ACOTACIÓN 5.1 Principios xenerais. 5.2 Método de acotación. 5.2.1 Elementos de acotación 5.2.2 Líneas auxiliares de cota, líneas de cota e de referencia 5.2.3 Inscripción das líneas de cota. 5.3 Disposición e inscripción de las cotas. 5.3.1 Acotación en serie 5.3.2 Acotación a partir dun elemento común 5.3.3 Acotación por coordenadas. 5.3.4 Acotación combinada 5.4 Indicaciones especiais 5.4.1 Cordas, arcos, ángulos e radios. 5.4.2 Elementos equidistantes. 5.4.3 Elementos repetitivos. 5.4.4 Chaflans e avellanados. 5.4.5 Outras indicaciones 5.5 Indicación de niveis. 5.5.1 Niveis sobre vistas e cortes verticales. 5.5.2 Niveis sobre vistas en planta e cortes horizontales. 5.5.3 Niveis en planos de situación. TEMA 6 CROQUIZACIÓN 6.1 Xeneralidades 6.1.1 Definición 6.2 Tipos de croquis. 6.2.1 Croquis de Ideación ou deseño de novos productos. 6.2.2 Croquis do natural. 6.3 Materias necesarios e aparatos de medida. 6.4 Tipos e trazado de líneas. 6.5 Croquizado de: 6.5.1 Círculos 6.5.2 Arcos. 6.5.3 Cadrados e rectángulos 6.6 Croquizado en proxección diédrica 6.6.1 Orden de ejecución. 6.7 Croquizado isométrico 6.7.1 Prismas. 6.7.2 Elipses. 6.7.3 Cilindros. 6.7.4 Orde de ejecución. 6.8 Aplicacions. 6.8.1 Croquis de novos deseños ou ideación. 6.8.2 Croquis do natural. 6.8.2.1 Conxuntos e despeces. 6.8.2.2 Montaxe. 6.8.2.3 Explosionados 6.8.2.4 Esquemas TEMA 7 INDICACIONS DOS ESTADOS SUPERFICIAIS NOS DEBUXOS 7.1 Obxeto e campo de aplicación 7.2 Símbolos utilizados. 7.3 Indicacions añadidas os símbolos. 7.4 Disposición das especificacions. 7.5 Indicaciones nos debuxos 7.6 Observacions importantes. TEMA 8 TOLERANCIAS 8.1 Introducción. Definicions. 8.2 Tolerancia Dimensional. 8.3 Tolerancia Xeométrica: Forma. Orientación. Posición. Oscilación. 8.4 Formas de indicar as tolerancias. TEMA 9 CONXUNTOS E DESPECES. 9.1 Conceptos do dibujo de conxunto e de despece. 9.2 Referencia dos elementos, lista de pezas. 9.3 Numeración de planos, clasificación. 9.4 Normas de trazado. 9.5 Aplicacions TEMA 10 REPRESENTACIÓN SIMPLIFICADA 10.1 Signos convencionais de remaches y tornillos. 10.2 Representación simbólica de unions soldadas en planos. 10.3 Representación simplificada de resortes. 10.4 Signos convencionais para engranaxes. 10.5 Representación simplificada de roscas e pezas roscadas 10.6 Representación simplificada de tuberías. 10.6.1 Representación ortogonal. 10.6.2 Debuxo isométrico. 10.6.3 Aplicacions. |
| CAD | TEMA 11 AUTOCAD 2D-3D. Prácticas TEMA 12. Iniciación o CAD paramétrico con SOLIDWORKS TEMA 13 Introducción a software específico da metodoloxía BIM (Building Information Modeling) |
| Planificación | ||||
| Metodoloxías / probas | Competencias | Horas presenciais | Horas non presenciais / traballo autónomo | Horas totais |
| Sesión maxistral | A2 A4 A5 A6 A7 B9 B12 | 21 | 42 | 63 |
| Proba obxectiva | A1 B5 B11 C5 C8 | 7 | 14 | 21 |
| Prácticas de laboratorio | A9 B10 C3 C6 | 21 | 42 | 63 |
| Prácticas a través de TIC | A8 B1 B2 B8 C7 | 0.5 | 1.5 | 2 |
| Atención personalizada | 1 | 0 | 1 | |
| *Os datos que aparecen na táboa de planificación son de carácter orientativo, considerando a heteroxeneidade do alumnado | ||||
| Metodoloxías |
| Metodoloxías | Descrición |
| Sesión maxistral | Exposición oral complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. A clase maxistral é tamén coñecida como “conferencia”, “método expositivo” ou “lección maxistral”. Esta última modalidade sóese reservar a un tipo especial de lección impartida por un profesor en ocasións especiais, cun contido que supón unha elaboración orixinal e baseada no uso case exclusivo da palabra como vía de transmisión da información á audiencia. |
| Proba obxectiva | Proba escrita utilizada para a avaliación da aprendizaxe, cuxo trazo distintivo é a posibilidade de determinar se as respostas dadas son ou non correctas. Constitúe un instrumento de medida, elaborado rigorosamente, que permite avaliar coñecementos, capacidades, destrezas, rendemento, aptitudes, actitudes, intelixencia, etc. É de aplicación tanto para a avaliación diagnóstica, formativa como sumativa. A Proba obxectiva pode combinar distintos tipos de preguntas: preguntas de resposta múltiple, de ordenación, de resposta breve, de discriminación, de completar e/ou de asociación. Tamén se pode construír con un só tipo dalgunha destas preguntas. |
| Prácticas de laboratorio | Metodoloxía que permite que os estudantes aprendan efectivamente a través da realización de actividades de carácter práctico, tales como demostracións, exercicios, experimentos e investigacións. |
| Prácticas a través de TIC | Metodoloxía que permite ao alumnado aprender de forma efectiva, a través de actividades de carácter práctico (demostracións, simulacións, etc.) a teoría dun ámbito de coñecemento, mediante a utilización das tecnoloxías da información e as comunicacións. As TIC supoñen un excelente soporte e canal para o tratamento da información e aplicación práctica de coñecementos, facilitando a aprendizaxe e o desenvolvemento de habilidades por parte do alumnado. |
| Atención personalizada |
|
|
| Avaliación | |||
| Metodoloxías | Competencias | Descrición | Cualificación |
| Proba obxectiva | A1 B5 B11 C5 C8 | Como así consta na planificación da materia, no paso 4, a metodoloxía correspondente á Proba Obxectiva, é a única que computa na avaliación. Previamente, para cumprir cos ECTS, o alumno ten o dereito e a obriga de asistir ás clases teóricas, clases prácticas e elaborar as prácticas que se vaian resolvendo durante o curso, que deberán ser entregadas en tempo e forma antes da avaliación. A proba obxectiva constará na resolución de exercicios, extraidos do programa da materia, os cales serán resoltos a man alzada e en CAD. Salvo causas xustificadas, os alumnos que non cumpran cos ECTS, por non asistir a clase, non elaborar as prácticas esixidas, terán que na avaliación final, resolver exercicios complementarios aos esixidos. |
100 |
| Observacións avaliación | |||
|
“Alumnado con recoñecemento de dedicación a tempo parcial e dispensa académica de exención de asistencia” comunicarán ó inicio do curso a súa situación os profesores da materia, segundo establece a "Norma que regula o réxime de dedicación ao estudo dos estudantes de grao na UDC” (Art.3.b e 4.5) e as “Normas de avaliación, revisión e reclamación das cualificacións dos estudos de grao e mestrado universitario (Art. 3 e 8b). O alumnado nesta situación será evaluado na data aprobada na Xunta de Escola, mediante una proba obxectiva que consistirá na resolución de exercicios sobre os contidos do paso 3 da Guía.
|
|||
| Fontes de información | |||||
| Bibliografía básica |
J. CROSS (). AUTOCAD 2005 PRACTICO. Editorial Infor Book´s S.L.
J. López Fernández, J.A. Tajadura Zapirain (). AUTOCAD 2009 AVANZADO. Mc Graw Hill
Alberto Arranz (1999). AUTOCAD PRACTICO Volumen I. INICIACION. Editorial Donostiarra
Alberto Arranz (1999). AUTOCAD PRACTICO Volumen II. NIVEL MEDIO. Editorial Donostiarra
GONZALO GONZALO, J. (1987). Croquización. Donostiarra, San Sebastián, 1.987
RODRÍGUEZ DE ABAJO, F. JAVIER. (1992). Curso de dibujo geométrico y croquización F.. Donostiarra, San Sebastián, 1992 14ª ed.
BERTOLINE- WIEBE- MILLER- MOHLER (1999). Dibujo en Ingeniería y Comunicación Gráfica. 2ª Edición. Mc Graw Hill, Méjico,
FELEZ MINDÁN, J. (1996). Dibujo Industrial. Síntesis, Madrid, 1996
GIESECKE FREDERICK E (1992). Dibujo Técnico. Editorial Limusa, Méjico, 1992
LUZADDER, W. (1.994). Fundamentos de Dibujo en Ingeniería. Prentice-Hall, Méjico
AENOR (1999). NORMAS UNE – EN - ISO, Dibujo Técnico. Normas básicas. Madrid, 1.999 |
||||
|
Dibujo Geométrico Recomendada: BERTOLINE- WIEBE- MILLER- MOHLER Dibujo en Ingeniería y Comunicación Gráfica. 2ª Edición Mc Graw Hill, Méjico,1999. GONZÁLEZ MONSALVE, MARIO. JULIÁN PALENCIA CORTES Trazado Geométrico Grafitrés, Sevilla, 1992 LUZADDER, W. Fundamentos de Dibujo en Ingeniería Prentice-Hall, Méjico, 1.994 RODRÍGUEZ DE ABAJO, F. JAVIER. Curso de dibujo geométrico y croquización F. Javier Rodríguez de Abajo, Alvarez Bengoa, Víctor Donostiarra, San Sebastián, 1992 14ª ed.
Sistemas de Representación Recomendada: GONZALEZ MONSALVE MARIO Geometría Descriptiva Grafitrés, Sevilla, 1992 IZQUIERDO ASENSI Geometría descriptiva Paraninfo, Madrid 2000, 24ª ed. RENDÓN GÓMEZ ALVARO Volumen II Geometría proyectiva y sistemas de representación Editorial Tebar, Madrid, 2001 RODRIGUEZ DE ABAJO, FRANCISCO JAVIER Sistema Diédrico Donostiarra, San Sebastián, 1996, 24ª ed.
DIBUJO INDUSTRIAL Bibliografía recomendada NORMAS UNE – EN - ISO AENOR Normalización y Certificación. Conceptos Básicos Aenor, Madrid, 1.991 AENOR Dibujo Técnico. Normas básicas Aenor, Madrid, 1.999 BERTOLINE- WIEBE- MILLER- MOHLER Dibujo en Ingeniería y Comunicación Gráfica. 2ª Edición Mc Graw Hill, Méjico, 1999. FELEZ MINDÁN, J. Dibujo Industrial Síntesis, Madrid, 1996 GIESECKE FREDERICK E. Dibujo Técnico Editorial Limusa, Méjico, 1992 GONZALO GONZALO, J. Croquización Donostiarra, San Sebastián, 1.987 LUZADDER, W. Fundamentos de Dibujo en Ingeniería Prentice-Hall. Méjico, 1.994 RODRÍGUEZ DE ABAJO. F.J. Curso de Dibujo Geométrico y Croquización Donostiarra. San Sebastián, 1.992 RODRÍGUEZ DE ABAJO, F. J. Dibujo Técnico. Donostiarra. San Sebastián, 1.984 AUTOCAD PRACTICO Volumen I. INICIACION Autor: Alberto Arranz Editorial Donostiarra
AUTOCAD PRACTICO Volumen II. NIVEL MEDIO Autor: Alberto Arranz Editorial Donostiarra
AUTOCAD PRACTICO Volumen III. NIVEL AVANZADO Autor: Alberto Arranz Editorial Donostiarra
AUTOCAD 2005 PRACTICO Autor: J. CROSS Editorial Infor Book´s S.L.
COMPLEMENTARIA AUTOCAD 2009 AVANZADO Autor: J. López Fernández, J.A. Tajadura Zapirain Editorial Mc Graw Hill | |||||
| Materias que se recomenda ter cursado previamente | |||||
|
| Materias que se recomenda cursar simultaneamente |
| Materias que continúan o temario | |
|
| Observacións | |
| Recomendase en xeral cursar as materias que se imparten no 2º curso, xa que así o estima a planificación da titulación. Aviso importante sobre a planificación da matrícula: lémbrase os estudantes que repiten curso nesta materia, que é obligatorio asistir as clases teóricas e prácticas, deben telo en conta cando se matriculen de novo, sobretodo polos horarios de docencia e datas de exames aprobados en xunta de escola. |