|
Guia docenteCurso Escuela Universitaria de Diseño Industrial |
| Grao en Enxeñaría de Deseño Industrial e Desenvolvemento do Produto |
 Asignaturas |
| Historia del Arte y del Diseño |
| Metodologías |
| Datos Identificativos | 2019/20 | |||||||||||||
| Asignatura | Historia del Arte y del Diseño | Código | 771G01038 | |||||||||||
| Titulación |
|
|||||||||||||
| Descriptores | Ciclo | Periodo | Curso | Tipo | Créditos | |||||||||
| Grado | 1º cuatrimestre |
Primero | Obligatoria | 6 | ||||||||||
|
||||||||||||||
| Metodologías | Descripción |
| Lecturas | Son un conxunto de textos e documentación escrita que se recolleron e editaron como fonte de profundización dos contidos. Serán de carácter obrigatorio e elexidas polo profesor |
| Prueba oral | Proba na que se busca responder, de forma oral, a preguntas cortas ou de certa amplitude, valorando a capacidade de razoamento, creatividade e espírito crítico. Permite medir habilidades como a capacidade de crítica, de síntese, de comparación, de elaboración e de orixinalidade do estudante; polo que implica un estudo amplo e profundo dos contidos. |
| Resumen | Consiste nunha síntese dos principais contidos traballados. É un recurso óptimo para facilitar a comprensión do texto e a concentración persoal sobre o material obxecto de estudo. É tamén unha axuda importante para o repaso e a preparación de exames |
| Sesión magistral | Exposición oral do profesor complementada co uso de medios audiovisuais e a introdución de algunhas preguntas dirixidas aos estudantes, coa finalidade de transmitir coñecementos e facilitar a aprendizaxe. |
| Prueba de asociación | Con imaxes non explicadas nas clases expositivas, tentaráse ver a capacidade para ler, analizar e interpretar unha obra de arte do período obxecto de estudo. O alumnado deberá facer un exercicio de síntese dos coñecementos adquiridos e asociala con outras de diferentes estapas da Historia da Arte. |
| Trabajos tutelados | Metodoloxía deseñada para promover a aprendizaxe autónoma dos estudantes, baixo a tutela do profesor. Está referida prioritariamente ao aprendizaxe do “cómo facer as cousas”. Constitúe unha opción baseada na asunción polos estudantes da responsabilidade pola súa propia aprendizaxe. Este sistema de ensino baséase en dous elementos básicos: a aprendizaxe independente dos estudantes e o seguimento desa aprendizaxe polo profesor-titor. |
|
